Amina Belorf is negentien jaar en woont op het Antwerpse Kiel. Amina is een gedreven, bewuste en zeer humoristische jonge vrouw die stevig met haar voeten op de grond staat. In deze eerste column laat ze haar gedachten over de verkiezingscampagne de vrije loop.
De verkiezingsstrijd is losgebarsten. Overal in het straatbeeld duiken affiches op met allerhande leuke slogans. Meestal geldt nog steeds de term ‘less is more’. Partijen proberen ons duidelijk te imponeren met korte, maar krachtige zinnen. Steeds verbaast het me hoe al die reclameborden in ons straatbeeld elk een verhaal met zich kunnen meedragen. Wanneer je eens grondig kijkt hoe al die affiches laag na laag over elkaar gekleefd zijn, kan je werkelijk ontleden wat er de voorbije dagen allemaal gaande was. Elkaars affiches laten verdwijnen achter exemplaren van het eigen huis is een nationale sport geworden. Wanneer je die reclameborden bekijkt, zou je denken dat er een heuse minioorlog aan de gang is tussen onze politieke partijen. Het mysterieuze is dat je nooit te zien krijgt wie diegene zijn die de affiches daadwerkelijk opkleven. Gebeurt dit eigenlijk wel overdag? Wie weet heb je overal in België van die hoofdkwartieren waar men strategisch uitdoktert waar welke partij zal overheersen op papier.
Er zijn affiches die duidelijk inspelen op onze emoties. Je mag natuurlijk niet vergeten dat het niet zomaar affiches zijn met een zelfbedachte slogan. Waarschijnlijk zit daar een heel team van experts achter die het psychologisch aanpakken. Want wie zwicht er niet voor een onschuldig kind met zoveel uitstraling? Jammer alleen dat het VB de mensen aanspreekt met de slogan ‘Dit is ONS land’. Ik dacht dat politiek er was om samen naar oplossingen te zoeken. Naar constructieve oplossingen die dan leiden naar een land voor iedereen.
Dan heb je er ook die sterk inspelen op wat ons het laatste jaar vooral parten heeft gespeeld: de economische crisis. CD&V pakt uit met ‘Sterk in moeilijke tijden’. Waarschijnlijk zal dat de mensen wel een beetje geruststellen en een gevoel van veiligheid bieden. Maar zal de CD&V dat dan ook daadwerkelijk kunnen waarmaken?
Ik denk dat velen onder ons het vertrouwen in de politiek wat kwijt zijn. Toch lijkt men een ietwat afwachtende houding aan te nemen. Men wil niet pessimistisch zijn maar hoge verwachtingen creëren is ook geen optie. Want op je favoriete partij stemmen, die dan hopelijk de meerderheid haalt, wil nog niet zeggen dat de beloofde agendapunten gerealiseerd zullen worden. Meestal gaat daar nog een lange tijd over voordat de eerste echte stapjes gezet worden. We hebben allemaal wel eens dat gevoel dat we aan het lijntje gehouden worden.
Ach, “geduld is een schone deugd” zeggen ze hier bij ons in Antwerpen.
© 2009 – StampMedia – Amina Belorf
Deze column werd gepubliceerd door Interculturaliseren.be op 16/06/2009
