Jongeren tussen twaalf en vijfentwintig kunnen met al hun problemen terecht bij het Jongeren Advies Centrum (JAC). Vaak hebben ze al een traject van hulpverleningen doorlopen vooraleer ze bij het centrum belanden. “In theorie zijn we eerstelijnshulp, maar in de praktijk komen jongeren pas heel laat bij ons aankloppen.”
Jongeren kunnen te allen tijde bij het JAC langsgaan voor een individueel gesprek met een professionele begeleider. Ook via mail en chat is het centrum bereikbaar. Jaarlijks worden zo’n 3500 jongeren door het JAC geholpen. Via mond-aan-mondreclame vinden jongeren de weg naar het JAC, maar vaak pas nadat ze al een parcours aan hulpverleningen doorlopen hebben.
Hulpverlener Elise Gozin merkt op dat het moeilijk is voor jongeren om de juiste hulp te vinden. “Wanneer jongeren met een probleem zitten, wordt vaak achter hun rug beslist wat er moet gebeuren. We zien veel jongens en meisjes die al bij andere diensten hulp gekregen hebben, maar nog steeds geen oplossing gevonden hebben. Wie bij ons komt, is vaak al hulpverleningsmoe, maar wil nog wel een gesprek voeren. In theorie zijn we eerstelijnshulp, maar in de praktijk komen jongeren pas heel laat bij ons aankloppen.”
Meer dan één probleem
Jongeren die naar het JAC gaan, hebben vaak meer dan één probleem waar ze mee worstelen. Volgens Gozin is de hulpverlening hier niet altijd op afgestemd. “We merken dat veel jongeren met meerdere problemen zitten. In de hulpverlening is het helaas nog vaak zwart-wit. Je bent ofwel dakloos, ofwel heb je en depressie. Wanneer je met beide zaken te maken hebt, is het moeilijk om de juiste hulp te krijgen.”
Het JAC werkt daarom samen met andere organisaties, zodat ze de jongeren optimaal kunnen ondersteunen. “Wij zijn een soort gps: jongeren weten vaak wat ze willen bereiken, maar weten niet goed hoe ze er moeten geraken. Wij tonen hen de weg en laten hen zelf de nodige stappen zetten. Het doel is jongeren zoveel mogelijk zelfstandig laten ondernemen, zodat ze sterker worden.”
“Sleutel ligt bij scholen”
Het JAC wil liefst nog meer inzetten op preventie. “Het is belangrijk dat jongeren zo snel mogelijk met hun probleem ergens terechtkunnen, voordat het escaleert. Een kleine vraag kan al snel een complexe situatie worden als ze niet opgelost wordt. Preventie is het belangrijkste aandachtspunt.”
Volgens Gozin moeten gevoelens van isolement, nutteloosheid en depressie sneller aangepakt worden. “De sleutel ligt vooral bij scholen. Zij kunnen jongeren beter leren omgaan met problemen. Op die manier worden jongeren al geholpen en hoeven ze niet meer naar ons doorverwezen te worden.”
Elise Gozin: "Wij zijn een soort gps: jongeren weten vaak wat ze willen bereiken, maar weten niet goed hoe ze er moeten geraken." (Foto © Chiara Bonardo)
Digitale hulpverlening
Volgens Gozin moet het JAC blijven evolueren om een goede hulpverlening te kunnen bieden. “De maatschappij en diens bevolking zijn constant in beweging en verandering. We hebben geen andere keuze dan met hen mee te evolueren. De communicatie verloopt ook steeds meer digitaal: daar moeten we op blijven inzetten. De samenwerkingen met andere organisaties is ook voor de toekomst essentieel. Doorverwijzingen kunnen op die manier veel vlotter verlopen.”
© 2015 – StampMedia – Mandy De Clercq
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 16/09/2015
