Hij heeft een vollemaansgezicht en kleine oogjes, waardoor het lijkt of hij voortdurend monkellacht. Maar hij is bloedserieus, de man die samen met mij op tram 24 wacht. Uit zijn rugzak diept hij een blikje Cola Zero op, opent het mindful en giet de inhoud vervolgens met uiterste precisie over in een leeg Fantaflesje. Het blikje deponeert hij netjes in de vuilnisbak. Daarna drinkt hij met korte tussenpozen de Cola Light uit het Fantaflesje en produceert een paar keer een beschaafd boertje. Het zou me niet verbazen als hij iedere keer binnensmonds 'pardon' zei. Het flesje is leeg als de tram er aankomt. Hij stopt het nauwgezet in een speciaal daartoe bestemd vakje aan de zijkant van zijn rugzak.
In de volle tram kom ik toevallig tegenover hem te zitten. De gebruikelijke small-talk stroomt ons tegemoet. Over vooruit en achteruit rijden. Kunt gij daartegen? Ja, ik kan daartegen, mij doet dat niks. Over buggy's en caddy's die met de dag groter en talrijker worden. In onzen tijd had je al eens een moeder met een kindervoituur of een poussette in den tram. Eén dan. En zie nu: er staan er hier drie waaronder één dubbele voor een tweeling. Maar ja, ze kweken als konijnen en voor al die kinderen moeten veel boodschappen gedaan worden. Met caddy's zo groot als een huis. En die zetten ze dan het liefst voor de deuren, zodat ge als ouwe mens niet in of uit de tram geraakt. Kijk eens naar de lucht. Volgens mij duurt het geen kwartier meer voor het giet!
De man met het vollemaansgezicht zuigt de gesprekken, het geweeklaag, de koetjes en kalfjes gretig op. Met zijn spleetoogjes beloert hij me al vier haltes lang. Het lijkt of hij op een mooie quote zit te broeden, die nog net niet helemaal gereed is om te lanceren.
Als we bijna bij de halte Centraal Station zijn, grijpt hij zijn rugzak die tussen zijn voeten staat, vergewist zich ervan of zijn lege lesje nog op de juiste plek zit en maakt aanstalten om uit te stappen. Hij staat op, werpt me nog een laatste blik toe en zegt dan eindelijk wat hij op zijn hart heeft.
'Vroeger was alles veel plezanter,' zegt hij. 'Vindt u dat nu ook niet?'
Diane Broeckhoven