In de Bijloke in Gent werd de campagne van 11.11.11, die voor het tweede jaar op rij draaide rond migratie, feestelijk in gang getrapt. Met onder meer Yasmien Naciri, Dirk Geldof en Mohamed El Bachiri pronkten er enkele mooie namen op de affiche. De avond werd uiteindelijk afgesloten met een receptie, een rondleiding door de fototentoonstelling van Thomas de Wouters en een optreden van Marhaba.
11.11.11 heeft het naar eigen zeggen soms moeilijk gehad om hun thema’s onder de aandacht te brengen. Met hun campagne rond migratie en de vluchtelingenproblematiek ligt dit anders. Het migratiethema en het identiteitsdebat waar het onlosmakelijk mee verbonden is, domineren al een lange tijd het maatschappelijke en politieke debat.
Eénzijdige communicatie doorbreken
Het doel van de campagne werd al snel duidelijk tijdens de openingsspeech van Bogdan Vanden Berghe, de algemene directeur van de organisatie. Er is volgens hem namelijk geen vluchtelingencrisis, maar een politieke crisis aan de gang. “De politiek mist vandaag echte leiders. Een echte leider die weet dat migratie van alle tijden is, een discours hanteert gebaseerd op feiten en mensen met elkaar verbindt in plaats van ze te verdelen."
“Het beleid dat vandaag gevoerd wordt is er één zonder langetermijnvisie”, voegt Yasmien Naciri hier later op de avond nog aan toe. Het beleid gaat volgens haar bijna uitsluitend over blijven of terugkeren, maar negeert bijvoorbeeld de structurele oorzaken zoals de geopolitieke spanningen die resulteren in oorlogen en de extreme armoede die vaak erger wordt door de klimaatverandering.
Verder is er volgens Jan Van de Poel, diensthoofd van de 11.11.11-beleidsdienst, nood aan een genuanceerder debat dat de eenzijdige communicatie van zowel de politiek als de media moet doorbreken. Zo hoorden we volgens hem maar weinig over de studies van zowel de OESO als het IFO die de positieve impact van migratie op de economie aantonen.
De 21e eeuw is superdivers
De migratiestromen van vroeger, waarin slechts vanuit een klein aantal landen naar een beperkt aantal andere landen werd geëmigreerd, hebben nu plaats geruimd voor een complexer patroon van meer landen van herkomst en een groter aantal bestemmingen. Dit zorgt voor een verscheidenheid aan religies, talen, culturen en migratiemotieven en zorgt voor wat Dirk Geldof, professor aan de Universiteit Antwerpen, de superdiversiteit noemt.
De verschillende vluchtmotieven en landen van herkomst werden al snel duidelijk tijdens de persoonlijke getuigenissen van enkele vluchtelingen. Zo was er bijvoorbeeld Yves Makwambala, de Congolese lucha-activist die zijn landgenoten mobiliseert tegen de corruptie en de politieke zelfverrijking in zijn land. Yves werd eerder al gearresteerd en is uit vrees voor zwaardere sancties gevlucht naar België. Hier probeert hij zijn missie verder te zetten, wat niet altijd gemakkelijk is. Want ondanks de koloniale geschiedenis die België met Congo heeft, kennen maar weinig mensen hier de toestand in het land en het bestaan van de lucha-beweging.
De tweede getuigenis kwam van Lucy Mujaya die omwille van haar seksuele geaardheid Tanzania moest ontvluchten. In België kan ze eindelijk zichzelf zijn. Geldof stelt uiteindelijk nog dat het niet de vraag is of we een diverse samenleving wensen, maar enkel hoe we deze wensen. De superdiverse samenleving is volgens hem onvermijdelijk en vandaag bijvoorbeeld in Brussel al realiteit. Om die transitie vervolgens ook tot een succesverhaal te maken, zijn campagnes die zorgen voor de normalisering van de superdiversiteit broodnodig, meent hij.
Wat kan je zelf doen?
De avond stond natuurlijk ook in teken van de talrijke vrijwilligers die de organisatie telt. Mohamed El Bachiri, auteur van ‘Een Jihad van liefde’, stak hen nog eens een extra hart onder de riem door hen allemaal zijn Jihads van liefde te noemen. Een perfect voorbeeld van mensen die het beste uit zichzelf en hun medemens halen en een verzoenend antwoord bieden op de problemen in de wereld.
Maar niet enkel als vaste vrijwilliger kan je een bijdrage leveren. Iedereen die wil helpen kan zeker zijn steentje bijdragen. Zo kan je bijvoorbeeld makkelijk één van de vier verschillende raamaffiches ophangen, of je inzetten voor één van de vele acties om geld in te zamelen zoals Chocalade @ Work.
Vervolgens zijn er voor zowel kinderen in de lagere als de middelbare school verschillende lespakketten ontwikkeld om de problematiek op ieder niveau bespreekbaar te maken. Wie ten slotte een vaste bijdrage wil leveren kan net als Jonas Geirnaert een maandelijks bedrag laten overschrijven via de website. Online is de campagne verder nog te volgen via #AllemaalMensen.
