Lisa (24) reisde in september Europa af met de trein. Haar ervaringen bundelde ze in een reeks columns. Zo hoopt ze andere jongeren te motiveren om er eens op hun eentje op uit te trekken. Maar ze is ook benieuwd naar ervaringen van anderen. Heb je die zelf? Laat het ons weten!
De één plant zijn of haar reis vooraf tot in de details, de ander koopt een ticket en ziet op zijn of haar bestemming wel hoelang hij of zij blijft. Beide manieren van reizen hebben voor- en nadelen. Omdat ik maar twee weken verlof had, leek mij het beter om alles vooraf te plannen.
En zo geschiedde. Weken voor mijn vertrek maakte ik een heus reisschema, met daarin de exacte vertrek- en aankomsttijden van de treinen. In iedere stad had ik een bed in een hostel voor een aantal nachten geboekt en zelfs to-do lijstjes lagen klaar. Misschien essentieel om hierbij te vermelden dat ik een echte controlfreak ben….
Plannen een belemmering
Eenmaal op de eerste bestemming aangekomen, gooide ik mijn to-do lijstjes al meteen in de vuilbak. Ik kreeg tips van locals, meldde mij spontaan aan voor een rondleiding die binnen een uur van start zou gaan en ging in op de uitnodigingen van mensen die ik onderweg of in een hostel tegenkwam. Ik dacht nauwelijks vooruit en daardoor bleek dat een ganse stedentrip plannen vrijwel onmogelijk is. Tenzij je niets met anderen te maken wilt hebben en stug je eigen plan trekt, natuurlijk.
Ook had ik een aantal keer het gevoel dat ik nog te weinig van een stad gezien had, toen ik naar mijn volgende bestemming moest vertrekken omdat mijn treinticket nu eenmaal geboekt was. Ik had nog best graag naar de zoutmijn vlak bij Krakau gewild en toen ik een groep mensen in Wenen had ontmoet, wilde ik daar ook nog wel graag een nacht langer blijven om met hen op te trekken. Het plannen van een reis was voor mij soms een belemmering.
Veel relaxter
Reizigers die voor langere tijd van huis gaan, plannen nauwelijks hun reis merkte ik. Meestal hadden zij een ticket gekocht naar hun eerste bestemming en zagen zij later wel wat de volgende bestemming zou worden. Per stad konden ze bekijken wat ze wilden zien of doen en dat maakte hun reis een stuk relaxter dan de mijne, die ik tot in de puntjes had voorbereid.
Ook maakt het niet-gepland reizen het mogelijk om met andere mensen mee te reizen. Zo besloot de Australische Jenny om nog een nachtje langer in Krakau te blijven, zodat zij met een nieuwe vriend mee kon reizen naar Praag. Zo’n spontane beslissing is bij een volledige geplande reis veel lastiger te maken.
Het nadeel was wel dat Jenny er moeite mee had om voor die ene nacht nog een slaapplaats te vinden. Het hostel waarin wij op dat moment verbleven was voor de aankomende nachten volledig volgeboekt, evenals de andere hostels in de stad. Ze moest maar hopen dat ze iemand via Airbnb kon bereiken voor een logeerplek.
Volgende reis
Terugkijkend op mijn eigen geplande reis, zou ik mijn volgende reis veel minder willen vastleggen. Dat stelt je in staat om veel meer op het moment zelf te beslissen hoelang je in een stad wilt blijven en in te gaan op uitnodigingen van andere. Wanneer je maar twee weken verlof hebt, is dat natuurlijk wel lastiger. Maar wanneer het moment zich aandient en ik een langere reis kan maken, dan weet ik wat ik ga doen. Of vooral niet ga doen.
© 2016 – StampMedia – Lisa van der Waal
