Talent voor muziek, dezelfde familienaam en Genkse roots: meer hebben Pino en Claudia Guarraci niet nodig om samen een muzikaal duo te vormen. Als lokale helden sieren ze dit jaar de affiche van Genk on Stage. Een thuismatch zou je denken, hoewel: “ik ben veel zenuwachtiger dan anders”.
Hoe is het om als familie samen te werken?
Pino: Het voordeel is dat je elkaar heel goed kent. Het contact is toffer, opener en beter dan met iemand die je minder goed kent. Hoewel we vaak samen zijn, hebben er zich nog nooit échte stribbelingen voorgedaan.
Claudia: Je durft natuurlijk meer te zeggen tegen elkaar en bovendien vullen we elkaar goed aan. Ook op muzikaal vlak klikt het, gelukkig maar (lacht). Om eerlijk te zijn kijk ik erg op naar mijn oom.
Jullie gaven in het verleden ook al huiskamerconcerten, vandaag staan jullie terug op het podium. Welke vorm van optreden krijgt jullie voorkeur?
Pino: Het heeft allebei zijn charmes. Spelen in een huiskamer is natuurlijk wel iets anders. Het is delicater en soms moeilijker omdat je als artiest vaker je improvisatieskills naar boven moet halen. Voor een groot publiek kan je dan weer makkelijker uit de bol gaan.
Claudia: Bij een huiskamerconcert is alles heel fragiel en elk detail is hoorbaar. De sfeer is ook meer ingetogen. Als er iets fout loopt, zal je dat niet makkelijk kunnen verdoezelen. De kans dat iedereen die fout opmerkt, is veel groter bij een huiskamerconcert dan bij een optreden voor een breed publiek.
Pino: Bij elk optreden moet alles gaan zoals het ingestudeerd is, maar je maakt natuurlijk altijd fouten. Dat kan je niet vermijden.
Hoe voelt het om als Genkse locals op dit festival te mogen staan?
Claudia: Fantastisch! Ik ben toch wel zenuwachtiger dan anders. Zingen voor tienduizenden onbekenden is totaal anders dan zingen voor bekende gezichten. Iedereen kent mij en heeft bepaalde verwachtingen en dat maakt mij behoorlijk nerveus. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik mij bijzonder vereerd voel om hier vanavond te mogen staan.
Pino: Voor mij is de tijd van zenuwen voorbij. Ik heb ooit eens voor een publiek van 40.000 man gespeeld en dat was een hele kick, dan is er pas sprake van echte zenuwen. Vandaag zorgt mijn ervaring ervoor dat ik mij op mijn gemak voel op het podium.
De regionale pers was de afgelopen dagen behoorlijk positief over jullie. Zorgt dat voor extra motivatie?
Claudia: De motivatie is er sowieso, maar ik vind het vooral tof dat de regionale pers achter ons staat. Het is fijn als je gesteund wordt.
Pino: Het is echt een hele eer dat net wij aanbevolen worden door de pers terwijl er nog zoveel andere lokale bands optreden. Het live-aspect en het intieme maakt het heel speciaal.
http://www.flickr.com/photos/stampmedia/sets/72157652864612604
Vandaag spelen jullie op de Fruit Stage, mogen we jullie over een paar jaar op de Main Stage verwachten?
Claudia: Dat hoop ik! Als kind droomde ik ervan om hier te mogen staan, vandaag is het de vierde keer en dat is natuurlijk super. Genk on Stage is wat mij betreft een superfestival. Als je hier rondwandelt merk je dat. De sfeer zit er goed in en alles is goed georganiseerd. Als Genkenaar kan je niet vijf minuten op dit festival rondwandelen zonder bekenden tegen het lijf te lopen en dat is net het fijne.
Pino: Ik heb helaas geen glazen bol, maar wie weet. Het zou goed zijn om eens een stapje buiten Genk te zetten.
Claudia: We hebben het nu ook meer te pakken dan ooit en we willen in de toekomst graag samen blijven werken. Ik kan mijn ding doen terwijl ik begeleid wordt door mijn oom, dat is toch ideaal en het werkt perfect. Ik denk dat hij mij ook wel wil blijven begeleiden, dat hoop ik toch (lacht).
Pino: natuurlijk!
Claudia: Ik ben niet iemand die het snel opgeeft en ondertussen denk ik wel dat ik mijn mannetje als frontvrouw kan staan, dus ik ga gewoon door totdat ik bereikt heb wat ik wil bereiken: fulltime met muziek bezig zijn.
© 2015 - StampMedia - Verdiana Tedeschi; foto's: Laurien Accou en Bart Heleven
