© Manual

Volgens een Nationaal Taboe-onderzoek in 2016 praat slechts 3% van de mannen over onzekerheden als haaruitval en lichamelijke ongemakken. Voornamelijk vrouwen hebben zich de body positivity-beweging eigen gemaakt. Toch leren mannen ook elke dag meer van hun lichaam te houden. Kwinten Hublau (29) en Jasper Willaert (25) vertellen wat body positivity voor hen betekent en hoe ze hun lichaam vandaag accepteren.

© Kwinten Hublau

Body positivity betekent dat je je eigen lichaam en dat van anderen waardeert omdat iedereen een positief zelfbeeld verdient. Via sociale media verspreidt de boodschap zich onder #bodypositive. Onder die hashtag valt vooral de afwezigheid van mannen op. Hoewel ze in de minderheid zijn, houdt body positivity hen ook bezig. Zo ook Kwinten en Jasper. Zij vinden het beiden belangrijk om ook als man je onzekerheden te omarmen.

Meer dan gewicht

“Body positivity gaat over het geheel van onzekerheden die mensen ervaren. Een handicap of haarverlies kunnen daar ook een deel van uitmaken,” zegt Kwinten. Hij krijgt al vanaf zijn kleutertijd te horen dat zijn lichaam altijd iets té is. “Als kind was ik te zwaar. Door te groeien veranderde dat en werd ik dan te mager genoemd,” vertelt hij. “Daarnaast heb ik ook mijn psoriasis leren accepteren (een huidaandoening waarbij er rode plekken verschijnen met witte schilfering).”

© Jasper Willaert

Ook Jasper wil zich niet schamen over zijn uiterlijk. “Ik wil me goed voelen over mijn uiterlijk. Het is belangrijk dat ik een lichaam heb dat bij me past,” vertelt hij. Als transman legde hij al een hele weg af: “Borsten krijgen en ongesteld worden, haatte ik. Mijn transitie van vrouw naar man was een hele opluchting. Eindelijk kreeg ik het lichaam dat ik wou,” vertelt hij. Wel worstelt Jasper al heel zijn leven met overgewicht. “Ik wil voor mijn gezondheid minder vet hebben. Gezonder eten en meer sporten zijn dan ook de doelen. Dat wil niet zeggen dat ik mijn lichaam niet graag zie zoals het nu is.”

Media als boosdoener

Vooral de reclame die Jasper vandaag te zien krijgt, stoort hem. “Enkel beelden van grote en gespierde mannen zijn ‘goed’,” zegt Jasper. “Dat is niet realistisch. Je moet ook geen perfect lichaam te hebben om gezond te zijn.” Hij waardeert dan ook de reclame die wel diversiteit in modellen weergeeft. Zo vroeg Manual, het Britse bedrijf met verzorgingsproducten voor mannen, in 2019 meer aandacht voor diversiteit in mannenreclame. Hun campagne bestond namelijk uit mannen met verschillende leeftijden, lichaamsvormen en huidskleur. “Het is heel hoopvol om lichamen te zien waarin ik me herken. Dan weet ik dat ik mezelf graag mag zien zoals ik ben,” zegt Jasper.

Maar voor Kwinten is er ook in de filmwereld ruimte voor verbetering. “Acteurs die door filmmakers als fysiek aantrekkelijk beschouwd worden, spelen vaak een hoofdrol,” zegt Kwinten. “Er moeten meer acteurs die afwijken van dat ideaal een hoofdrol spelen. Het is storend dat een casting altijd gericht is op dezelfde personen. Die ‘perfecte’ acteurs maken maar een deel uit van de minderheid in onze maatschappij.”

Mentale rollercoaster

Hun eigen lichaam aanvaarden, gaat voor Kwinten en Jasper niet zonder slag of stoot. “Emotioneel heb ik er wel van afgezien,” zegt Kwinten. “Ik ging ervan uit dat niemand me zou willen als partner.” Mannen met een afgeborsteld lichaam creëren bij Kwinten vaak onbewust een druk. “Ik ben zelf heel bewust met body positivity bezig en toch laat ik me beïnvloeden. Dat is heel storend.” Hoewel Kwinten al een hele weg heeft afgelegd, beleeft hij zijn zelfbeeld vandaag nog met ups en downs. “Ik zie mezelf niet graag op elk moment van de dag. Wat je al heel je leven meedraagt, raak je nooit volledig kwijt.”

Na zijn transitie heeft Jasper het lichaam dat bij hem past, maar daarmee zijn zijn onzekerheden niet weg. “Operaties en hormonen zijn geen wondermiddel. Alle negatieve gevoelens over mijn lichaam waren niet opeens weg,” zegt hij. De geslachtsoperatie was voor Jasper mentaal het zwaarst. “De chirurgen maakten uit een stuk huid van mijn arm een penis. Daardoor ziet mijn penis er ook anders uit, dat wist ik op voorhand. Toch blijft het moeilijk om het te aanvaarden.”

Fotografie als hulp

Om zijn lichaam te leren accepteren, startte Kwinten met fotografie. “Ik ben gewoon in mijn blootje voor de camera gaan staan. Hoe vaker ik dat deed, hoe comfortabeler ik werd met mijn eigen lichaam.” Naast zichzelf letterlijk bloot te geven, legt Kwinten ook anderen vast op camera om ze zo meer van hun lichaam te laten houden. “Mensen bestaan in alle vormen en maten, en iedereen moet dat kunnen respecteren.”

Ook Jasper stond al naakt voor de camera: “In het dagelijkse leven verhul ik mijn lichaam in wijde kleding. Maar bij mensen die ik vertrouw, kan ik me snel bloot geven, letterlijk in dit geval. Het voelde heel natuurlijk om te doen,” vertelt hij. “Zo’n uitdaging aangaan, gaf me meer zelfvertrouwen. Dat straal je dan ook meteen uit.”

Innerlijk boven uiterlijk

Het Nationaal Taboe-onderzoek in 2016, uitgevoerd door onderzoeksbureau IPSOS, toonde aan dat slechts 3% van de mannen over zijn onzekerheden praat. Mannen schamen zich namelijk om te praten over taboes zoals haaruitval of lichamelijke ongemakken. Jasper pleit dan ook voor meer open communicatie onder mannen. “Bij vrouwen is er al veel aandacht voor body positivity. Maar als man is het nog taboe om onzeker te zijn over je lichaam. Daar moet verandering in komen,” zegt hij.

Aan jonge tieners geeft Kwinten de boodschap om zich bezig te houden met wat er écht belangrijk is. “Focus op wie je wil worden op persoonlijk vlak. In je groei kan er nog veel veranderen. Het klinkt cliché maar het innerlijk telt nog altijd meer dan het uiterlijk.” Daarmee wil Kwinten niet zeggen dat niemand aan zijn uiterlijk mag werken. “Het is belangrijk dat het vanuit een persoonlijke motivatie komt en niet omdat er een maatschappelijke druk is.”

vorige volgende