Ik ben B., 22 jaar oud en studeer sociaal-cultureel werk aan de Katholieke Hogeschool Leuven. Mijn vader is een oud guerillastrijder uit Iraaks Koerdistan. Ik heb dit jaar besloten om terug te keren naar Koerdistan en te observeren hoe het sinds de bevrijding door de Amerikanen veranderd is. Ik spreek de taal zelf nog maar een klein beetje maar heb mijn vader om mij bij te staan en voor mij te vertalen. In functie van mijn studies schrijf ik dit verslag over mijn bevindingen als ontdekker en avonturier.
Blond haar, blauwe ogen
Vandaag is het de eerste dag van de lente en ook Nawruz, Koerdisch nieuwjaar. Ik heb afgelopen nacht geslapen als een roos, maar buiten stond de stad op zijn kop. Ik mocht niet onder de open hemel komen want er werd op verschillende plaatsen in de buurt in de lucht geschoten. Mensen lijken te vergeten dat kogels ook terug naar beneden komen en veel schade kunnen aanrichten.
We bezoeken de overblijfselen van het kasteel van Kirkuk, waar een groot vuur ontstoken wordt ter gelegenheid van Nawruz. Het kasteel dateert van 2800 voor Christus en wat er nog staat is een schaduw van wat er ooit stond. Saddam Hoessein heeft jammer genoeg het kasteel bijna helemaal plat gegooid. Het kasteel stond op een heuvel met zicht op heel de stad. Wat moet dat een majestueus wonder zijn geweest! Jammer genoeg zijn er geen plannen of plattegronden meer om het te restaureren.
Van wat ik mij herinner van acht jaar geleden is bijna niets meer over. De stad is onherkenbaar veranderd, behalve enkele punten die ik nog steeds ken. De stad is uitgebreid en de straten zijn veel beter en zonder putten. Wat nog steeds hetzelfde is, is de bouwvalligheid van sommige huizen en het vuilnis dat niet verdwenen lijkt.
Oneindig doorlopende heuvels
We verlaten de stad in de vroegte en rijden naar het geboortedorp van mijn overgrootvader. Vroeger stonden er traditionele lemen huizen. Omdat Saddam alles met de grond gelijk heeft gemaakt, staan er nu nieuwe huizen. Naar mijn mening niet zo mooi, maar de omgeving maakt dat ruimschoots goed. Het landschap bestaat uit oneindig doorlopende heuvels die nu vol met gras en bloemen staan. Door de vele schapen en wilde dieren die over de heuvels wandelen, ontstaan er kleine paadjes die de flanken veranderen in fraaie kunstwerkjes. In de zomer veranderen de heuvels in een dorre woestijn. Het gras wordt geel en de bloemen verdwijnen. De lente is hier de mooiste tijd van het jaar.
Ik zag in de loop van de dag zoveel familie. Ik wist niet dat ze met zó veel waren. Ik zag ook een jongetje met blond haar en blauwe ogen en een glimlach waar je hart van smelt. Dat zou je nooit verwachten van een volk uit het Midden-Oosten, maar volgens mijn vader zijn er onder de Koerden veel. De wortels van dit volk gaan verder dan wat wordt beweerd.
© 2014 – StampMedia – B.M.
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 02/04/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door MO* - online op 02/04/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door Kif Kif op 03/04/2014
