Op 23 mei gingen in de Begijnhofkerk in Brussel bijna 500 niet-geregistreerde werknemers, beter bekend als mensen zonder papieren, in hongerstaking. Maandenlang voerden ze vreedzaam protest in Brussel in de hoop op die manier een legaal verblijfstatuut te verkrijgen. Drie weken later rijden de ambulances de Begijnhofkerk en de universiteitscampussen van de VUB en ULB op en af.
Intussen liet Staatssecretaris Sammy Mahdi (CD&V) al via Twitter weten dat hij ‘deze actie beschouwd als chantage’. Maar, zelfs al mocht het chantage zijn, zegt dat dan niet meer over het beleid dat Mahdi voert dan over de hongerstakers zelf? Alstublieft, wacht niet tot er iemand sterft. Een hongerstaking voor wettig verblijf is namelijk niet meer dan een noodkreet voor een menswaardig bestaan.
Migratie-expert Andrew Crosby (VUB) schreef in een artikel op de website DeWereldMorgen al dat het huidige repressief beleid van vrijwillige of gedwongen terugkeer geen structurele oplossing biedt voor de migratiestromen die we vandaag kennen. “Migratie is helemaal geen individuele keuze,” zegt hij hierover, “maar een structureel fenomeen van onze hedendaagse wereldeconomie. Dat soort beleid (van Mahdi, nvdr.) heeft dus geen impact op de migratiestromingen zelf, enkel op de migratieroutes en de verblijfsstatus van de mensen.”
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 05/07/2021
