Bleri Lleshi: straatfilosoof, mensenrechtenactivist en jongerenwerker in Brussel. Na zijn succesvolle boek De neoliberale strafstaat pakt hij nu uit met een nieuw essay: Liefde in tijden van angst. “Zonder liefde zou de mensheid geen dag kunnen blijven voortbestaan.”
Het boek Liefde in tijden van angst van Bleri Lleshi (34) is een spontane reactie op de chaos na 2015, volgens menig jaaroverzicht het ‘jaar van de angst’. In het essay schrijft hij over onze huidige samenleving met al haar imperfecties. De nadruk ligt op het kapitalisme, in zijn woorden het neoliberalisme. Volgens Lleshi faalt het systeem omdat het zoveel druk op ons legt.
Daarnaast is het de ongelijkheid die hem dwarszit, meer bepaald de kloof tussen arm en rijk. Een schokkend cijfer waarmee hij dit argument staaft, is dat 62 mensen evenveel kapitaal bezitten als 3,6 miljard mensen. Lleshi noemt zich daarom “een marxist van de 21ste eeuw”.
“Liefde heeft drie eigenschappen”
Zoals de titel al verraadt, gaat het essay over liefde. Meer bepaald, liefde in tijden van angst. “Daarmee bedoel ik niet de romantische liefde, die overheerst in onze samenleving”, legt Lleshi uit. “Liefde is veel meer dan romantiek. Dat soort liefde heeft drie eigenschappen: het moet snel gaan, spannend zijn en er moet passie zijn. Het moment dat een van die dingen stopt, dan stopt ook de relatie.”
Met liefde bedoelt hij ware liefde. “Deze liefde is onvoorwaardelijk, maar vereist wel toewijding en verantwoordelijkheid. Het is een keuze en een actie. Ware liefde gaat niet per se over liefde tussen twee personen. Het telt ook voor vriendschappen, familie en medemensen. Zonder liefde zou de mensheid geen dag kunnen blijven voortbestaan”, vervolgt Lleshi.
“Luisteren is een minimum van respect opbrengen voor elkaar”
Om ware liefde te behouden is er volgens Lleshi behoefte aan erkenning, geduld, openheid en innerlijke rust. “Luisteren is essentieel in elke relatie, want luisteren is een minimum van respect opbrengen voor elkaar, uit liefde.”
Politiek en media
Een belangrijk punt in zijn essay is de grote rol van de politiek en de media. Volgens Lleshi wekken beide angst op bij de burgers. “Politici spelen in op het angstdiscours en media selecteren het nieuws veel te negatief. Want positief nieuws is geen nieuws”, glimlacht Lleshi wrang. Hij vindt daarom dat de politici en media hun verantwoordelijkheid moeten opnemen en niet onnodig beangstigend nieuws moeten verspreiden.
Naar aanleiding van de release van zijn boek was Lleshi ook te gast bij De Afspraak. De vluchtelingencrisis kwam hier aan bod, maar volgens de schrijver is het begrip crisis een slechte beschrijving voor de huidige situatie. “Ik noem het liever een politieke en mensencrisis voor de vluchtelingen zelf. Sommige mensen zijn langzaam maar zeker aan het ontmenselijken. Dat gebeurt op twee niveaus: enerzijds mensen die enkel nog maar aan zichzelf denken en niet aan een ander, anderzijds ontmenselijkt men de vluchtelingen”, stelt Lleshi vast.
Voorbeeld van menslievendheid
Toen Lleshi dit essay schreef, dacht hij terug aan een aangrijpend verhaal dat het perfecte voorbeeld is van solidariteit en menslievendheid. “Ik ontmoette een journalist die me vertelde over een aantal vrijwilligers in een klein dorpje in West-Vlaanderen”, herinnert Lleshi. “Die groep van tien mensen helpt één vluchtelingengezin. De vader van het gezin is in een coma geraakt, waardoor hun situatie alleen maar erger is geworden. Maar de vrijwilligers hebben zich zo georganiseerd dat er altijd één persoon met de familie naar het ziekenhuis gaat, nog iemand anders gaat met de moeder winkelen of helpt de kinderen na school.”
De vrijwilligers hebben zich zo toegewijd, geëngageerd zoals Lleshi het zegt, dat hun daden getuigen van ware liefde. Dit verhaal is een van de vele die hem hoop geven. Hoop in de mensen en hoop in de toekomst.
Meer info over het boek vind je op de site van Uitgeverij EPO.
© 2016 – StampMedia - Youssra Bouydiri
Dit artikel werd gepubliceerd door MO* - online op 10/03/2016
