De broers Lennert (19) en Janus Coorevits (17) wonnen onverwachts Humo's Rock Rally, een wedstrijd die elke twee jaar wordt georganiseerd om jong talent te ontdekken. Onder de noemer Compact Disk Dummies brengen ze verfrissende en energetische electropunk.
Lennert, in welke zin is jullie leven veranderd sinds de Humo's Rock Rally overwinning? Worden jullie al vaak herkend op straat?
"De eerste dagen waren een rush waarbij ik nog volledig in een waas van ongeloof, opwinding en slapeloosheid verkeerde. Het gaat allemaal heel snel, je voelt ergens wel een prestatiedruk op je schouders. Maar we amuseren ons rot, de kansen die we nu krijgen zijn ongelooflijk. En ja, we worden soms herkend. Ik vind dat wel grappig.
Enkele dagen na de Rock Rally frustreerden sommige interviewers en fotografen me, ik ergerde mij enorm aan het vissen naar sensatie. Je hebt meteen door dat je muziek hen geen noot boeit, ze willen liever weten of die 10.000 euro al voor conflicten heeft gezorgd, of je kunt omgaan met al die heisa. Hatelijk zoiets, ik vraag me af hoeveel van die mensen moeite deden om onze muziek eens te beluisteren."
Sommige mensen vinden jullie muziek wel goed, maar vinden dat het niet echt thuishoort in een Rock Rally. Beschouwen jullie Compact Disk Dummies als een band met een zekere rockattitude en zo ja, in welk opzicht?
"Ja. Ik zou zelfs durven beweren dat er meer rock en punk schuilt in wat wij doen dan in sommige bands met een gitaarbezetting. Uiteindelijk maken wij gewoon rockmuziek met electronica, toch?
We hadden natuurlijk wel verwacht dat veel mensen er moeite mee zouden hebben, als je weet dat het de eerste keer is dat iets electronisch de Rock Rally wint. Dit is echt een ommezwaai in deze wedstrijd, en we voelen ons vereerd dat we daar zelf deel van uitmaken.
We kunnen goed om met kritiek, maar reacties als 'een laptop hoort niet thuis op een Rock Rally' vinden we gewoonweg oubollig. We zijn ook blij dat de jury weet dat dit veel verder gaat dan wat knopjes induwen, kijk maar naar de top drie (zij werken ook met een laptop en/of synthesizer, nvdr). Een laptop is een apart instrument, waar zoveel uit te halen valt dat je er heel selectief en bedachtzaam mee moet omspringen.
Na het zoveelste 'indie' poprockgroepje heb ik er soms toch ook wel genoeg van, dan ben ik blij dat er eens iets gedurfd op het podium verschijnt. Twee zusjes met een cello, een piano en wat donkere beats bijvoorbeeld (Lili Grace, één van de tien finalisten, nvdr). Dat vind ik spannend. Begrijp me niet verkeerd, ik luister enorm veel naar rock, maar niet als er geen gedurfd kantje aan zit. Radiohead is voor mij nog altijd de grootste band van het moment."
Beschouwen jullie het als een mogelijkheid om te stoppen met studeren indien je plots een gigantische tournee kunt doen?
"We zijn allebei nuchtere jongens, dus wilde plannen maken zit er voorlopig nog niet in. Mooie festivals doen, iets opnemen waar we tweehonderd procent achter staan en een grote schare fans achter ons krijgen door toch te blijven doen wat we willen; dat zijn ambities waar we voorlopig onze handen aan vol hebben."
Jullie optreden heeft nu al een hoog showgehalte. Zijn jullie van plan om - als je later over wat meer middelen beschikt - een grootse show op te zetten of houden jullie het liever min of meer bescheiden?
"Wat op podium gebeurt, heeft veel meer met onszelf amuseren te maken dan met show. Ik wil wat ik op podium voel overbrengen naar het publiek, en als die dat overnemen en terugsturen wordt het een wisselwerking die voor magie kan zorgen. Niets is saaier dan een band die live net zoals op zijn cd klinkt en waarbij er op het podium niets gebeurt. We willen echt dat het publiek er iets aan heeft. En blijkbaar kunnen de mensen dat ook appreciëren; een reactie die we vaak horen en lezen is 'niet bepaald mijn genre, maar live wel fantastisch'. Zoiets doet enorm veel deugd.
Het gaat niet om de hoeveelheid middelen die je voor handen hebt, maar vooral om wat je er mee doet. Veelal is 'less more' op het podium, het mag allemaal wat vuil en goedkoop zijn, zo lang het maar wérkt."
Hoe is de groepsnaam ontstaan?
"Toen we net begonnen, maakte mijn broer beats met stukjes muziek die hij van cd's had. Daar 'stoofde' ik dan over met gevonden synthesizers en een kapotte micro. Heel geflipt allemaal, en soms zo slecht dat we 'dummies' wel gepast vonden.'
Hebben jullie ooit muziek gestudeerd of alles zelf geleerd door te experimenteren?
"Ikzelf deed drie jaar piano en een half jaar drum. Mijn broer twee jaar saxofoon. En allebei hadden we hetzelfde probleem: het schoolse karakter van de muzieklessen. We wilden het wel kunnen, maar de partituren schrokken ons af. Soms kwam ik toe in de pianoles met een zelfgeschreven compositie, maar daar waren geen oren naar. Toen was ik veertien denk ik.
Mijn broer sloot zich soms dagenlang op in zijn kamer. Hij schroefde instrumenten open en mixte wat plaatjes. Ik stond op het podium met een andere band, en het was echt toevallig dat we plots van elkaar ontdekten waar we mee bezig waren. Het is super om nu te horen welke buitenaardse geluiden we toen uit kapotte instrumenten toverden en vervolgens in songs goten."
De Standaard vreest dat jullie een beetje gaan verdrinken in de reeds 'oververzadigde electropunkscene.' In welk opzicht zijn jullie anders? En is het wel nodig om anders te zijn?
"We moesten erg lachen toen we het artikel van De Standaard lazen, vooral toen het woord 'oververzadigde electropunkscene' viel. Waar de journalist het vandaan haalt weten we niet, misschien moet hij zich toch wat beter mengen in wat er leeft binnen muziek voor jongeren tegenwoordig. Dit is geen commerciële dubstep of platte electropop à la David Guetta.
Het is niet omdat het dansbaar is, dat het een gemakzuchtige oplossing is. De bands die binnen die 'oververzadigde electropunkscene’ vallen, zijn op een hand te tellen. En sorry hoor, maar lessen trekken bij nonkel Regi? Dan zit je er in onze ogen toch wel compleet naast.
Wat wel waar is, is dat de muren tussen rock en electro al even geleden volledig gesloopt zijn. Denk maar aan Daft Punk, Soulwax, Justice. Maar dat betekent niet dat er daarbinnen geen vernieuwing meer mogelijk is, de experimenteerdrift die in ons bloed zit zal zich altijd naar boven stuwen. Alle mogelijke genres boeien ons. Dat maakt onze muziek tot wat het is, tot wat het nog kan worden."
Hebben jullie tips voor jonge muzikanten die willen doorbreken?
"Niets valt vlugger door de mand dan muzikanten die niet eerlijk zijn tegenover de muziek die ze spelen: ga honderd procent voor wat je doet, buig niet naar wat anderen liever horen. Blijf alsjeblieft jezelf."
© 2012 - StampMedia - Odin Van Schoote
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 12/04/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 12/04/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 12/04/2012
