© Pixabay

5 mei is de Internationale Dag van de Vroedvrouw. Het is één van de oudste beroepen ter wereld en tegelijk ook één van de mooiste. Maar naast een gezonde baby ter wereld brengen, komt er natuurlijk nog veel meer bij kijken. Dat vertellen Anna en Sarah, twee laatstejaars studenten Vroedkunde aan de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen. Zij engageerden zich dit jaar voor het project Buddy bij de Wieg.

© Anna Biermans

Met het project Buddy bij de Wieg kunnen kwetsbare zwangere vrouwen een beroep doen op studenten vroedkunde. Die begeleiden hen intensief doorheen en na de zwangerschap. Studenten Anna Biermans (21) en Sarah Van Tongerloo (20) volgden vier maanden lang een kwetsbare zwangere vrouw op. “Ze had een moeilijke relatie met haar vriend en financieel had ze het niet gemakkelijk,” zegt Anna. “Het was bovendien haar derde kindje op een korte tijd.”

Veel taken

“We hadden wekelijks contact met de zwangere mama,” zegt Sarah. “Door de coronamaatregelen moesten we meestal bellen. Soms ging het over borstvoeding, maar ook eens over stoppen met roken.” De studenten moesten niet enkel hun kennis over vroedkunde bovenhalen. “De papieren van de crèche moesten we ook in orde brengen. Dat zo’n taak ook bij die van een vroedvrouw hoort, was ik wel uit het oog verloren.”

Niet altijd rozengeur en maneschijn

“Een zwangerschap is dan ook niet altijd rozengeur en maneschijn,” zegt Sarah. “Ik vond het vooral interessant om ook eens de andere kant van een zwangerschap mee te maken. Niet iedere vrouw heeft namelijk het geluk om zorgeloos zwanger te zijn. Het hoort uiteindelijk ook bij de job van een vroedvrouw om ongeacht iemands socio-economische achtergrond een goede zorg te verlenen.”

We hebben veel meer aspecten van de zwangerschap geleerd dan tijdens een stage op de materniteit in het ziekenhuis.
© Sarah Van Tongerloo

Met twee werken, zonder het alziend oog van een stagebegeleider vonden de studentes bijzonder fijn. Anna: “Tijdens een stage moeten we altijd met een professional samenwerken. Die kijkt de hele tijd op je vingers. In dit project moesten we pas hulp inschakelen op het moment dat het ons niet meer lukte.” Wanneer ze op een probleem stootten, deden Anna en Sarah eerst beroep op hun medestudenten. “We hielpen elkaar om oplossingen te vinden tijdens de overlegmomenten met ons klein team van vier duo’s.”

Pittig, maar positief

Beide studentes kijken met een positief gevoel terug op het project. “We hebben veel meer aspecten van de zwangerschap geleerd dan tijdens een stage op de materniteit in het ziekenhuis. Daar ken je de sociale en financiële status niet van de vrouw die je verzorgt,” zegt Anna. “En we kregen ook meer vrijheid tijdens het project. Zo hebben we op eigen initiatief kraamhulp ingeschakeld voor de vrouw die we begeleidden.”

Door de intensieve begeleiding was het ook een pittige ervaring. Sarah: “Je bent er elke dag mee bezig. Soms gebeurde het dat we voor een gesloten deur stonden. Met die frustratie heb ik moeten leren omgaan.”

Maar allebei zouden ze de keuze voor Buddy bij de Wieg zo opnieuw maken. “We hebben heel veel teruggekregen,” zeggen ze. “De zwangere vrouw was zelf ook heel dankbaar voor de hulp.”

Internationale Dag van de Vroedvrouw

Dat een dag zoals deze bestaat vinden ze beide een meerwaarde, maar een extra betekenis heeft ze niet. “Mijn stiefmama en schoonzus zijn ook vroedvrouw, en we sturen wel een berichtje naar elkaar,” aldus Anna. “Ik merk wel dat het beroep van vroedvrouw de laatste jaren terug meer waardering krijgt. Het is dan ook fijn om nog die extra erkenning te krijgen.”


Dit artikel werd gepubliceerd door apen.be op 05/05/2021

vorige volgende