De legendarische Gentse zanger Walter De Buck is tachtig en zwaar ziek. Maar zoals elk jaar gaf hij het startschot van de Feesten. Dit keer werd hij begeleid door een achtkoppige band. Een daarvan is duivel-doet-al Wim Claeys. “Dankzij Walter zijn de Gentse Feesten de mooiste volksfeesten ter wereld.”
Sint-Jacobs, de bakermat van de Gentse Feesten stond vrijdagavond volgepakt met Gentenaars om Walter De Buck, de grondlegger van de huidige Gentse Feesten. Allemaal liefhebbers van Gentse liedjes, zoals Wim Claeys. Hij is cabaretier, zanger, accordeonist en stichter van het Boombal en trad voor het eerst op met De Buck. “Het is de twintigste keer dat ik op de affiche van de Gentse Feesten sta, dus er is al wat gewenning. Maar het is de eerste keer met Walter. Gezien de omstandigheden, is dat voor mij ook heel emotioneel geweest”, vertelt Claeys.
Niet alleen voor hem was het emotioneel, maar ook in het publiek wordt al eens een traantje weggepinkt. Mensen zingen uitbundig en luidkeels mee met de Gentse vrijgevochten nummers. Walter De Buck geniet zichtbaar en zingt zo veel als hij kan mee. “Wetende hoe ziek hij is, is het toch ongelooflijk dat hij nog zoveel energie opbrengt om hier vandaag te staan”, zegt Claeys.
Jammen in de Ardennen
Met een grote glimlach om de lippen vertelt Wim Claeys over het moment dat hij Walter De Buck ontmoet heeft. “Het is toevallig dat je me dat vraagt, maar daarnet sprak ik met de man die de ontmoeting tussen mij en Walter opgezet heeft”, zegt Claeys. De ontmoeting vond plaats negen jaar geleden in de Ardennen. Claeys toont ons een foto waar ze een pak jonger op uitzien en samen muziek aan het spelen zijn. Rechts De Buck, die doedelzak aan het spelen is, links Claeys met mijn trekzak.
“De man die ons voorgesteld heeft, had een boombal georganiseerd in de Ardennen”, vervolgt Claeys “Walter was daar op vakantie. Hij had gehoord van het boombal en was onmiddellijk enthousiast, want ja, dat zit in hem, mensen samenbrengen rond muziek. Hij haalde zijn instrument en we begonnen te spelen. Sindsdien zijn we vrienden”, vertelt Claeys.
Na de ontmoeting trokken de twee geregeld samen op tournee door de culturele centra van Vlaanderen. “Het is Walter die me aangepord heeft om voort te doen met de Gentse liedjes. Dat is iets voor u, zei hij.”
Gentse zangstonden
En het is echt iets voor hem. Wim Claeys staat in Gent gekend voor de zangstonden. Op zondagmorgen brengt hij mensen samen om liedjes te zingen. “Ik vond dat een goed idee en ik neem goede ideeën au sérieux. Ik heb veel opzoekwerk gedaan voor die zangstonden. Geloof het of niet, maar ik ontdekte al meer dan 1000 liedjes. De Gentenaars hebben echt geluk met zo’n repertoire.”
Een echte Gentenaar als Claeys heeft ook zijn mooie herinneringen aan de Feesten. “Mijn meest decadente herinnering, ga ik u niet vertellen”, lacht hij. “Maar de beste herinneringen komen uit mijn studententijd. We waren met een aantal gasten die folkmuziek speelden. Tijdens de Feesten spraken we af met een aantal om de spelen op de blokskes, die grote arduinen blokken bij de Zuivelbrug. Elke dag kwamen we daar samen rond vier uur in namiddag, we speelden tot middernacht en toen gingen we met de buit feesten op Sint-Jacobs. En ’s anderendaags deden we het opnieuw. Elke dag was een verrassing, wat gaan we spelen, wie gaan we zien? Super”, herinnert Claeys zich.
Opvolger
Het enthousiasme en de branie waarmee Claeys vertelt, maakt het wel duidelijk dat zingen in het zalvende Gentse dialect zijn passie is. Het is niet verwonderlijk dat Daniël Termont hem ooit de “nieuwe Walter De Buck” noemde. Claeys: “Ik zing Walter zijn liedjes en ik ben zot van de liedjes van Karel Waeri, dus in die zin begrijp ik dat. Maar buiten de volksliedjes en mensen samenbreng daarrond, stopt de vergelijking wel. Walter is in se een beeldhouwer en ik een muzikant. Je kunt misschien zeggen dat ik Gentse liedjes een plaats probeer te geven in de 21ste eeuw , zoals Walter dat probeerde in de 20ste eeuw.”
Bovenal wil Claeys Walter herinneren als de man van het lied ‘k Zou zo gere willen leven. “Ik vind dat lied zo goed dat het kan concurreren met de Europese hymne. En voor de rest ben ik er zeker van dat de herinnering aan hem nu al zijn eigen leven aan het leiden is. Walter De Buck zal binnen duizend jaar nog altijd de man zijn die de Gentse Feesten nieuw leven ingeblazen heeft. Daarvoor was dat hier duud, een lege stad. Nu is het uitgegroeid tot een van de mooiste volksfeesten van de hele wereld. We beseffen dat te weinig. Nergens ter wereld kan je 240 uur aan een stuk feesten. Dat moeten we onthouden.”
Pintje voor Walter
Claeys staat na het optreden backstage. Grappend en grollend staat hij met de andere bandleden en Walter nog even na te kaarten. Hij overhandigt Walter een pintje, want dat hoort erbij. “Hij doet geen grote verklaringen over zijn afscheid van het publiek. Hij heeft een bepaalde gerustheid in het leven, maar ook in de dood. En dat siert hem”, besluit Claeys.
© 2014 – Mediaraven/ StampMedia – tekst: Sofie Coen, foto: Milou Verstappen
