(PIDMAG) Ludo Bekkers is geboren in 1924 en is de oudste nog actieve journalist van België. De voormalige BRT-producent werkt na zijn pensioen lustig verder als freelance recensent en columnist. Ondergetekende had de eer en het genoegen om hem kort een paar vraagjes te stellen in een poging de journalistieke generatiekloof te overbruggen.

Het is één ding om in gesprek te gaan met een negentigjarige, het is nog iets heel anders als diezelfde persoon jaren ervaring in het interviewen heeft.
Het vinden van Ludo Bekkers was voor mij, een snotaap van amper 22, een peulenschil. Een telefoontje naar de Vlaamse Vereniging van Journalisten en een Google-zoekopdracht later had ik hem te pakken. Voor iemand die komt uit een tijd dat vaste telefoons luxe waren en computers niet bestonden, zou dat een hele opgave geweest zijn. Bekkers zou zich tot de toenmalige Beroepsunie van de Belgische Persbond (BBP) hebben moeten wenden. Met een beetje geluk en de juiste contacten zou hij op enkele uurtjes bereikt hebben wat ik in enkele minuten doe.

Hoe bent u in de journalistiek terecht gekomen?

Toen ik via de radio voor de televisie ging werken, kwam ik haast vanzelf bij de journalistiek terecht: commentaren schrijven, interviews doen.
Ondertussen schreef ik kunstkritieken voor het toenmalige weekblad De Nieuwe en nog veel later voor De Standaard, De Morgen en Knack.

Vroeger was er nog geen journalistieke opleiding. Had u liever wel een gerichte opleiding gehad?

Het ligt aan de aard van de persoon. Een opleiding kan uiteraard veel helpen, maar het belangrijkste is kennis van goed taalgebruik, nieuwsgierigheid en durf.

Hoe ging u te werk bij het zoeken naar contacten voor een interview en bij het zoeken naar informatie?

Een uitgebreid netwerk van personen en instellingen is noodzakelijk. Tegenwoordig heeft iedereen mobiele telefoons en internet. Internet maakt het soms gemakkelijk om informatie snel op te halen, wat niet belet dat de feiten gecheckt moeten worden. Niet alles wat Google en aanverwanten publiek maken is correct. Eigen documentatie aanleggen over het onderwerp dat je interesseert is belangrijk en betrouwbaarder.

U werkt momenteel nog als freelancer en columnist. Waarom heeft u beslist om door te gaan met werken na uw pensioen?

Waarom zou een journalist ophouden na z’n vijfenzestigste? Hoe ouder je wordt, over des te meer informative je beschikt en hoe beter je feiten en gebeurtenissen in een historische context kunt plaatsen. Zolang je fysiek en mentaal in orde bent, kan je blijven doorgaan.

Wat is het belangrijkste dat u in uw carrière heeft geleerd?

Discretie en nieuwsgierig blijven.

Welk advies heeft u voor de jonge journalisten van vandaag?

Het belangrijkste is dat je journalistiek niet beschouwt als een nine-to-five-job.

Wat vindt u van de manier waarop de huidige media het nieuws maken?

Vaak lamentabel. Alles draait om de zogenaamde gunst van de oppervlakkige lezer. Ik mis duiding, contextuele informatie en verder kijken dan de waan van de dag.

© 2014 – StampMedia – Stef Vananderoye, foto: Liesbeth Knaeps
Dit artikel verscheen eerst in PIDMAG, het magazine van StampMedia - Jaargang 3 Nr. 7 p. 9