In ons kleine landje hebben we talloze festivals, voor elk wat wils. Mensen komen van over heel de wereld om te genieten van ons ruim aanbod aan liveoptredens en goede sfeer. Voor B. (22) betekende deze zomer geen festivals. Zijn bankrekening liet het jammer genoeg niet toe dit jaar. Dat wil echter niet zeggen dat hij geen originele manier heeft gevonden om een graantje mee te pikken…
Het begon allemaal enkele jaren geleden. Ik woon niet zo ver van Werchter en sinds mijn veertiende was ik niet weg te slaan uit de buurt als het festival van Rock Werchter er plaatsvond. Het was onze manier om ons na het schooljaar eens goed te laten gaan. We kochten een campingticket en probeerden al eens in te breken op de weide. Een spannend spel, dat mij een beetje doet denken aan vlaggenroof of capture the flag. Het is ons ook bijna elk jaar gelukt.
Twee jaar geleden kwam hieraan abrupt een einde. Met de invoering van de elektronische chip werden onze kansen opeens tot niets herleid. Gedaan met de pret, zullen jullie denken. Niets is echter minder waar! We hadden een gewoonte opgebouwd waarbij we elke maandag, als het festival gedaan was, langer bleven op de camping om die dan volledig leeg te plunderen. Het is echt absurd hoeveel mensen achterlaten (en kapotmaken) op een paar dagen tijd.
Ook dit jaar besloten we onze kans te wagen. Vrienden van mij deden de campings van Graspop en Rock Werchter. Ze kwamen terug met ongeveer 150 liter bier en sterke drank, frisdrank, stoeltjes, tenten, campingvuurtjes... Ik besluit om samen met drie vrienden onze kans te wagen na het eerste weekend van Tomorrowland.
10 uur: plundertijd
We komen aan rond 10 uur in de ochtend en zien dat een stroom mensen de camping aan het verlaten is. Een ideaal moment om te beginnen plunderen! Als we aan de ingang van de camping komen, zien we echter dat we een bandje nodig hebben om de camping te mogen betreden. De posten zijn evenwel onderbemand en naast de uitgang van de camping waar volop mensen uitwandelen, is één ingang waar twee tieners zitten om bandjes in te scannen.
We vragen of we de camping op mogen om een vriend te gaan helpen zijn spullen naar de auto te brengen. Het antwoord is jammer genoeg negatief. Ernaast zijn echter ingangen die gesloten zijn door hekken. We besluiten langs één van de gesloten poorten binnen te glippen. De ketting die er rond hangt, is duidelijk los en we wandelen zonder problemen de camping op. Niemand fluit ons terug en met een lichte adrenaline-opstoot beginnen we aan ons avontuur.
Honderden tenten
foto: © Bahram Maaruf
Het verbaast mij telkens weer hoeveel spullen mensen weggooien omdat ze te lui zijn om ze terug mee te nemen. Er staan honderden kapotte en nog bruikbare tenten met daarrond bergen afval en spullen. We beginnen met elke lege tent en de plek errond te controleren op spullen die ons interessant lijken om mee te nemen. Ik begin met een leuke luchtmatras voor in de vijver en een campingstoeltje, dat ik uiteindelijk achterlaat om meer spullen te kunnen dragen.
Samen met een vriend steek ik volle blikjes bier in winkeltassen. Na een uur was de zak bijna vol - ik kon het gewicht niet meer dragen! Ik besluit om al het goedkoop bier achter te laten en te vervangen door Jupiler en Maes.
Na een goede vier uur rondbazuinen op de camping had iedereen genoeg spullen. We hadden een hele toer gedaan en ik vond het vaak spijtig dat ik niet meer armen had om spullen te dragen. Toen we vlak bij de uitgang van de camping nog wat in tenten aan het kijken waren kwam er een vrijwilliger ons vriendelijk verzoeken om de camping te verlaten. We verzekeren hem dat we zo gingen vertrekken, maar niet alvorens hem enkele vragen te stellen. Het was zijn eerste jaar als vrijwilliger, en hij vond het duidelijk een leuke ervaring.
Ik vraag hem dan ook wat hij ervan vind dat festivalgangers zoveel spullen achterlaten. “Ik vind het echt ongelofelijk hoeveel de mensen soms achterlaten. We mogen wel wat meenemen als we spullen vinden die nog bruikbaar zijn voor de vrijwilligers, maar voor onszelf mogen we niets meenemen. Het meest schokkende vind ik dat de festivalgangers zoveel campingmateriaal achterlaten. Die spullen zijn vaak het duurste en je vindt er hier ongelofelijk veel van die nog perfect bruikbaar zijn. Tenten, campingstoeltjes, luchtmatrassen, campingvuurtjes, slaapzakken zijn nog maar enkele voorbeelden van materialen die worden achtergelaten”, verzucht hij.
De buit
Na aankomst thuis bekijken we onze buit en het is weerom de moeite. 65 blikjes Jupiler, 17 blikjes Maes, 4 blikjes Stella Artois, 3 blikjes bruine Leffe, een volle fles rum, een volle fles vodka en een vol vat Beck’s van 5 liter. Daarbovenop hebben we nog enkele tenten en slaapzakken, een paar gummi laarzen, een luchtmatras, een nieuwe reistas, 8 aanmaakblokken en nog wat kleine spulletjes.
Ik vond het op sommige momenten wel moeilijk om dingen achter te laten, maar ik ben blij dat we toch heel wat spullen hebben kunnen redden van de container.
© 2014 – StampMedia – B.M.
Dit artikel werd gepubliceerd door jongerenplaneet.be op 22/07/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 22/07/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door MO* - online op 22/07/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door Focus Knack op 23/07/2014
