'Meisjes, Moslims en Motoren', zo heet het boek van twee meisjes die op zeven maanden tijd met een motor 30.000 km hebben afgelegd door negen moslimlanden. Trui Hanoulle en Gaea Schoeters kozen niet voor een all inclusive vakantie in resort, maar verkozen tenten boven kingsize bedden en plaatselijke gerechten boven haute cuisine. Het boek is een verslag van hun reiservaringen.
Toen Trui en Gaea in juni 2007 vetrokken, was er helemaal geen intentie om al hun reisverhalen mooi te bundelen in een boek. Dat dit boek er toch gekomen is, komt door de vele vragen van geïnteresseerde thuisblijvers. Trui en Gaea hebben zonder hulp van buitenaf het boek gemaakt. Beide vullen elkaar dan ook perfect aan. Trui, grafisch ontwerper, heeft voor de foto's gezorgd en Gaea heeft een vlotte pen.
In het kielzog van Schwarzenbach en Maillart
Het verhaal van twee Zwitserse dames die in 1939 samen een Ford instapten om naar Kaboel te reizen, is in het boek verwerkt. Annemarie Schwarzenbach en Ella Maillart waren twee vooruitstrevende vrouwen die alle man-vrouw patronen lieten voor wat ze waren. Trui en Gaea vergeleken hun situaties vaak met die van de Zwitserse dames. Tijdens hun reis kwamen Trui en Gaea regelmatig tot het besluit dat er nog niets veranderd was. Ook Trui en Gaea hadden dezelfde problemen aan bepaalde grenzen. Tevens hadden Schwarzenbach en Maillart ook een foto bij van een nepechtgenoot om achterdochtige mensen de mond te snoeren. Toch waren Schwarzenbarch en Maillart niet de reden dat Trui en Gaea voor de zijderoute hebben gekozen. De onherbergzame landschappen en de sprookjesachtig klinkende steden waren minstens even doorslaggevend.
Problemen
Zonder problemen is hun reis niet geweest, maar problemen hebben ze nooit als onoplosbaar gezien. Moeilijkheden zoals twee zware motorpannes werden met veel geduld en een positieve instelling aangepakt. Communicatie werd ook niet als een groot struikelblok gezien. De meisjes konden zich verstaanbaar maken in verschillende talen, waaronder het Russisch. Soms gebruikten Trui en Gaea gewoon gebarentaal.
De vrijheid van het reizen
De dames voelden zich vrijer dan ooit, weg van stress en pietluttigheden. Toch stootten ze soms op de limieten van de ruwe en eindeloze landschappen én op de beperking van de westerse vrijheid. Trui en Gaea kwamen mensen tegen die geen vrijheid kenden, die zelfs niet aan een visum geraakten om te kunnen reizen door de strenge, soms conservatieve gedachtengang van bepaalde landen.
De vrijheidsbeperking kwam niet enkel tot uiting aan de grensposten. In Turkije had men de neiging om zeer betuttelend te doen en de scheiding tussen man en vrouw ver door te trekken. Terwijl in Iran de vrouwen konden kiezen waar ze wilden zitten in een restaurant en er niet gedwongen werden om in het familiegedeelte plaats te nemen.
Als je de twee dames graag eens wilt ontmoeten kan dat in Sint-Niklaas op 20 november (om 20.00u in de bibliotheek op het H. Heymanplein) en in Brugge op 14 november (om 19.30u in Wegwijzer Reisinfo, Beenhouwersstraat 9) waar ze met een diavoorstelling hun verhalen komen illustreren.
© 2008 – StampMedia – Freya Dandois
