Blijf in uw kot. Het is een regel die voor iedereen geldt. Niet-essentiële verplaatsingen zijn verboden en de bijhorende boetes worden uitgeschreven. Jonge koppels ervaren de quarantaine op verschillende manieren: sommigen kropen samen in een kot, anderen namen noodgedwongen voor een onbepaalde tijd afscheid. Hoe ervaren gescheiden jonge koppels de quarantaine?
Drie en een half jaar zijn mijn vriend en ik een koppel. Ik ben van Schoten. Hij woont in Ingelmunster. Antwerpen en West-Vlaanderen, we noemen het vaak een goede combinatie. De afstand heeft ons nooit parten gespeeld: hij een weekend hier, ik een weekend daar. En dan plots... die quarantaine. Onze laatste afscheidskus dateert van 15 maart, zonder te beseffen dat de volgende zo lang op zich zou laten wachten. Contact houden doen we via Messenger, Duo en ouderwetse brieven. Maar hoe gaan andere koppels om met een coronascheiding? En hoe houden zij contact?
Marijne en Pim
Marijne (21) en Pim (25) vormen al vier jaar en drie maanden een koppel. Zij is van het Antwerpse Hoboken, hij van het Nederlandse Veghel. Een moeilijke afstandsrelatie zou je denken, ware het niet dat Marijne ieder weekend de Flixbus richting onze noorderburen neemt. Nou ja, nám.
“Momenteel is grensverkeer niet meer mogelijk, tenzij je een woon-werk traject aflegt of een essentiële verplaatsing uitvoert natuurlijk. In Nederland zijn de huidige maatregelen bovendien veel soepeler, de kans is groot dat ik daar sneller corona oploop dan hier. We nemen liever geen risico”, vertelt Marijne. “Hoe we contact houden met elkaar? We sturen regelmatig updates via Messenger en één keer per week videobellen we ook. Dat deden we vroeger nóóit, aangezien we elkaar sowieso elk weekend zagen.”
“De grenzen met Nederland zijn gesloten dus elkaar zien, kán gewoon niet.”
Marijne geeft toe dat de situatie wel wat wringt. “Wij leven in een vaste routine. Er zijn amper twee weekends op een jaar dat we elkaar níet zien. Nu gewoon bij hem in de buurt kunnen zijn, zou al veel voor mij betekenen.” De digitale manier van communiceren is verre van ideaal, benadrukt Marijne: “Soms kan je een berichtje krijgen dat erg bot overkomt. Of stuur je je lief goede raad en interpreteert die dat op een verkeerde manier. In de beide gevallen denk je meteen dat er iets aan de hand is.”
Tot slot geeft Marijne mee dat ze zich stoort aan de onduidelijke communicatie van de overheden. “De ene keer hoor je dat je mag afspreken met je partner indien die in dezelfde gemeente woont. De andere keer is het afhankelijk van een bepaalde straal kilometers of blijkt de grens met Nederland in Limburg plots geopend te zijn... Er zijn ook gewoon heel wat mensen die de regels aan hun laars lappen, maar ik wil geen boete krijgen.”
Lien en Rani
De Limburgse Lien (22) vormt iets meer dan een jaar een koppel met Rani (20) uit Houthalen-Helchteren. Zij volgen de richtlijnen van de veiligheidsraad en voorkomen zo dat hun beide families gevaar lopen.
“We communiceren nu vooral via sms, om updates te geven over school en andere bezigheden. We hielden voordien nooit contact met elkaar op deze manier, dus dat was een grote aanpassing. Daarnaast videobellen we nu ook via Facebook, om dieper in te gaan op bepaalde berichtjes die we eerder die dag stuurden. We gunnen elkaar rust, dus dat doen we zeker niet dagelijks”, aldus Lien. Nieuwe tools leren kennen maakt ook deel uit van de quarantaine. Zo gebruiken Rani en Lien sinds kort Voice Notes van WhatsApp wanneer ze snel iets willen vertellen maar geen tijd hebben om het uit te typen.
“Mochten we niet in een digitaal tijdperk leven, hadden we elkaar misschien tóch opgezocht.”
Net zoals Marijne haalt ook Lien de moeilijkheden aan die komen kijken bij digitale communicatie: “Het komt voor dat Rani en ik elkaar moeten videobellen om de inhoud van bepaalde berichten beter uit te leggen. Het zou natuurlijk fijner zijn, mochten we elkaar in het echt kunnen zien om mogelijke misverstanden uit te praten.”
“Wat we zouden doen indien er geen technologie bestond? Ik denk dat we toch zouden proberen om elkaar te zien, mits het respecteren van de nodige voorzorgsmaatregelen natuurlijk.” Op de vraag of technologie er dan momenteel voor zorgt dat ze toch apart de quarantaine kunnen uitzitten, antwoordt Lien dan ook volmondig ‘ja’.
Loubna en Pieter
Growth marketeer Pieter (25) uit Brasschaat mag rechtenstudente Loubna (24) uit Tessenderlo al twee jaar zijn vriendin noemen. Beiden wonen nu thuis, nadat Loubna haar kot heeft verlaten, op aanraden van de Universiteit Antwerpen.
“Loubna en ik hebben dagelijks contact via WhatsApp”, vertelt Pieter. “We Facetimen ook ongeveer drie keer per week. Waarover? Voornamelijk om een babbeltje te doen over de bezigheden van die dag, te helpen met schoolwerk en de dagelijkse stroom aan berichtgeving over corona te bespreken.”
"Ik geloof dat wij als koppel sterker uit deze quarantaine gaan komen.”
Dat Pieter al werkt maakt de situatie niet makkelijker: “Ik ben momenteel aan het thuiswerken, waardoor ik niet de hele dag bereikbaar ben en ik dus ook niet meteen kan antwoorden op de berichtjes van mijn vriendin. Bovendien stuur ik af en toe wel eens een grapje, maar wordt dat vanwege de communicatieve beperkingen niet altijd op die manier geïnterpreteerd.”
“Van zodra de quarantaine achter de rug is, pikken we de draad weer op en investeren we nog meer tijd in elkaar”, aldus Pieter. “Morgen zouden we vieren dat we twee jaar samen zijn en vorige week hadden we onze eerste vakantie naar Berlijn gepland, voor mijn verjaardag. Dat we die dingen nu niet samen kunnen beleven, is erg vervelend. Maar we zijn ervan overtuigd dat we als koppel sterker uit deze noodgedwongen scheiding komen.”
Dit artikel werd gepubliceerd door WAT WAT op 18/05/2020
