Steeds meer steden verbieden de komst van kermispony’s. Toch wil Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (NV-A) geen algemeen verbod, omdat de regels streng genoeg zijn. Bovendien zijn er geen wetenschappelijke argumenten tegen het gebruik van kermispony’s. “Het grote probleem is dat de mensen hun gevoelens projecteren op de dieren en ze de achtergrond van de kermiswerking niet kennen”, zegt uitbater van een paardencarrousel Marcel Tuerlinckx.
“Ik heb 180.000 euro moeten investeren sinds de nieuwe wetgeving van 2013”, zegt Marcel Tuerlinckx. Hij baat al bijna veertig jaar een paardencarrousel uit. “De stiel zit in de familie.
Ik heb het geleerd van mijn ouders en heb de paardencarrousels door de jaren heen zien evolueren. Sinds 2013 zijn de regels een pak strenger geworden.”
Welzijn
Het welzijn van paarden en pony’s op kermissen wordt momenteel geregeld via een Koninklijk Besluit uit 2013. Daarin wordt een reeks voorwaarden voorzien waaraan de carrousels met pony’s moeten voldoen. Die voorwaarden werden opgesteld door dierenrechtenorganisaties GAIA, Animaux en Péril en de Blauwe Wereldketen, in overleg met de foorkramers en de bevoegde minister.
"Wij verzorgen onze dieren zeer goed. Meer zelfs: ik red mijn pony’s allemaal van het slachthuis"
“Na de nieuwe wetgeving heb ik een aantal nieuwe zaken laten maken”, legt Tuerlinckx uit. “De binnenkant van de piste moet tien meter zijn. Ik heb een mobiele stal gekocht met acht stalboxen van drie meter op drie. Ik ben zelf een paardenliefhebber en wil ook dat die beesten niets te kort komen, maar de dierenactivisten blijven ons viseren en zeggen dat het niet volstaat. Al deze vernieuwingen hebben mij 180.000 euro gekost. Mijn laatste spaarcent steekt erin.”
Nooit voldoende
Toch blijken investeringen als die van Tuerlinckx niet voldoende voor sommige steden en gemeenten. Zij verbieden de komst van kermispony’s. De reden is vaak dat het niet meer van deze tijd is en dat het geen goed leven is voor de paarden.
Dat weerlegt Tuerlinckx. “De strenge wetgeving die vandaag geldt, is er gekomen toen Laurette Onkelinx (PS) nog minister was. Onze pony’s zijn toen allemaal naar de dierenkliniek moeten gaan. Ze zijn daar uitvoerig getest door de Universiteit van Gent. Daaruit bleek dat een paardencarrousel helemaal niet slecht is voor paarden. Wij verzorgen onze dieren zeer goed. Meer zelfs: ik red mijn pony’s allemaal van het slachthuis. Thuis zitten er achttien paarden op de wei. Vier daarvan zijn op pensioen. De anderen neem ik om de beurt mee naar de kermissen.”
Het aantal kermissen waarop Tuerlinckx welkom is, slinkt. “Telkens wanneer we ergens niet meer welkom zijn, verschijnt dat uitvoerig in de media. Het lijkt vaak alsof politieke partijen ons hebben verbannen, maar de waarheid is anders. Neem nu het voorbeeld van Brussel. Daar voeren ze vanaf 2019 een verbod in op kermispony’s. De realiteit is dat de uitbater van de paardencarrousel die de Brusselse kermissen doet, in 2019 met pensioen gaat. Daar maakt de stad dan handig gebruik van om een algemeen verbod in te voeren. Dat gebeurt niet alleen in Brussel. Ook in de steden waar het verbod al langer geldt, is het op die manier gelopen.”
"Het Leuvense verbod kwam er onder maatschappelijke druk"
In Leuven is er al zes jaar een verbod op kermispony’s. “Het verbod kwam er bij ons onder maatschappelijke druk”, zegt schepen van Feestelijkheden Dirk Vansina (CD&V). “We kregen veel klachten binnen over mensen die vonden dat kermispony’s niet meer van deze tijd zijn. De bezoekers vonden het erg dat ze heel de tijd rondjes moesten lopen in het lawaai. We hebben dan besloten om een dierenarts naar de attracties te sturen om te controleren hoe erg de situatie was. Die vertelde ons dat de dieren de beste zorgen kregen. Er was dus absoluut geen probleem, maar de maatschappelijke druk werd te groot. Daarom hebben we een verbod opgelegd.”
Het verbod in Leuven kwam er dus niet omdat de uitbater met pensioen ging, of toch niet helemaal. “Echt op pensioen ging de uitbaatster niet”, zegt Vansina. “Ze had zelf nog niet beslist om met de kermis te stoppen, maar ze was wel aan het einde van haar carrière. Ze had gezondheidsproblemen en moest een vervanger inroepen om de attractie open te houden. Maar dat was niet de reden van het verbod. Het kwam effectief door de maatschappelijke druk.”
Volharding
Marcel Tuerlinckx ziet door alle heisa steeds meer collega’s stoppen. Toch blijf hij volharden. “Het is en blijft een mooi gebeuren. Voor veel kinderen uit de stad is het een onvergetelijke gebeurtenis. Het is vaak hun eerste contact met een paard. Om hen zo gelukkig te zien, dat doet deugd. Ik hou van mijn paarden en zal ze nooit iets tegen hun zin laten doen. Laten we hopen dat we onze stiel dus nog lang kunnen blijven uitoefenen. Ik geef in ieder geval niet op.”
