Exact een week voor de finale van de grootste muziekwedstrijd ter wereld, het Eurovisiesongfestival, werpen we een blik achter de schermen. De zestigste editie vindt plaats tussen 19 en 23 mei in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen, na de overwinning van Conchita Wurst vorig jaar. Aan de drie televisie-uitzendingen, twee halve finales en een finale, gaan ellenlange en minutieuze voorbereidingen vooraf.
Ik kom uit de kast als fan van het Eurovisiesongfestival. Zoals vele anderen groeide ik ermee op als kind. Het was een jaarlijkse gewoonte om samen met het gezin te kijken. De liefde sloeg pas echt over toen we met de lagere school tickets wonnen voor het Junior Eurovisiesongfestival 2005, dat toen in Hasselt plaatsvond en werd gepresenteerd door Marcel Vanthilt.
Dit jaar slaagde ik erin om het Eurovisiesongfestival zelf te beleven. Als geaccrediteerde journalist voor de website Eurosong.be, vertoef ik momenteel in Wenen, en sla ik alles met veel interesse gade. En soms ook met verbazing.
Strakke coördinatie
De meesten kennen het Eurovisiesongfestival (ESF) als banale televisie waarin landen het slechtste van zichzelf komen geven. Tot op zekere hoogte klopt dat zeker. Maar hoe kneuterig het soms ook lijkt of is, het is niet zo vanzelfsprekend als velen denken. Het ESF wordt strak gereglementeerd en gecoördineerd door de EBU, de European Broadcasting Union. Dat is een parapluorganisatie voor openbare omroepen uit Europa en de rest van de wereld.
Voor België zijn zowel de Vlaamse VRT als de Waalse RTBF lid, waardoor zij elk jaar afwisselen om de Belgische songfestivalinzending te selecteren. De feitelijke organisatie van de wedstrijd gebeurt door de omroep die het vorige jaar won en de taak krijgt de volgende editie op touw te zetten. Dit jaar is dat de Oostenrijkse ÖRF. Die omroep moet een gepaste locatie, technische knowhow en vaardigheden, voldoende hotels, en zoveel meer voorzien.
Australië
Veertig landen uit Europa, maar ook daarbuiten, doen mee aan deze zestigste editie. Naast België en Nederland doen landen als Armenië en Georgië mee, maar de meest opmerkelijke deelnemer is toch Australië, het land dat een eenmalige wildcard krijgt om deel te nemen. De wedstrijd zou er al jaren mateloos populair zijn. Luidop wordt gefluisterd dat de Australiërs er volgend jaar gewoon weer bij zullen zijn, maar dat valt nog af te wachten.
Voor België neemt de 19-jarige Loïc Nottet deel met het lied ‘Rhythm Inside’. Hij werd bekend na zijn tweede plaats in de Waalse versie van The Voice.
Journalist of fan?
Alle 40 delegaties zijn sinds zondag aanwezig in Wenen en komen om beurten naar de zaal, de Wiener Stadthalle, voor hun twee repetities. Zo kunnen de artiesten gewend raken aan het podium en hier en daar nog dingen bijsturen. Want alle ogen zijn gericht op de twee halve finales, volgende week dinsdag (19 mei) en donderdag (21 mei), en de grote finale op 23 mei, volgende week zaterdag. Alles wordt dan bekeken door meer dan honderd miljoen kijkers uit de hele wereld. Er mag dus niets fout gaan.
Bij de repetities zijn er ook al kijkers aanwezig, in de vorm van journalisten en fans. Meer dan 2000 zijn hier aanwezig uit meer dan 50 verschillende landen. De grens tussen journalist en fan is zeer dun en valt moeilijk te bepalen: iedereen met een Wordpress- of Blogspot-website over het Eurovisiesongfestival,, kan meedingen voor de felbegeerde accreditaties. Die zijn nodig om de repetities als officiële journalist te mogen bijwonen.
Ik sla ook mea culpa: een simpele student Toegepaste Taalkunde, maar volgens mijn perskaart wel een Writing Journalist voor Eurosong.be.
(Foto © Jonathan Hendrickx)
Eurovision in Concert
Wie buiten de boot valt of niet met een bepaalde website of medium geassocieerd kan worden, kan altijd nog fanaccreditatie aanvragen, zoals Marion. Deze dame en doorgewinterde fan uit Nederland, komt al jarenlang naar de plek van het Eurovisiesongfestival om alles te volgen als fan. “Ik vind het geweldig om al die artiesten te zien optreden”, kirt ze.
“In Amsterdam is er jaarlijks ook een groot songfestivalconcert, en dat is al een geweldig voorsmaakje voor het echte werk hier!” Marion verwijst naar Eurovision In Concert, een concert dat sinds 2007 ongeveer een maand voor het echte Eurovisiesongfestival gehouden wordt in Amsterdam. Verschillende deelnemende artiesten zijn er dan al te zien.
Alle journalisten en fans worden voorzien van eten en drinken door de tientallen vrijwilligers die er rondlopen. Ook zij komen van heinde en verre om het Eurovisiesongfestival van dichtbij mee te maken. Zoals de praatgrage Bianca uit Oostenrijk, Vanessa uit Polen en Sandra uit Duitsland. Ze noemen zichzelf grote songfestivalfans en vinden het geweldig om er onderdeel van uit te maken door de pers en artiesten bij te staan. “Het is erg goed om mijn Engels te oefenen”, bekent Vanessa.
Sandra vertelt dat je niet zomaar vrijwilliger wordt: “We moesten twee sollicitatiegesprekken voeren en een mondelinge Engelse test ondergaan.” Dat allemaal om uiteindelijk niet veel meer te doen dan op te dienen, af te ruimen en praatjes te slaan.
Rat race
Het perscentrum is het epicentrum van waaruit alle journalisten, journalisten-fans en fans de repetities volgen en beschrijven op hun eigen website of blog. Alle artiesten geven na hun repetitie een persconferentie die gretig bijgewoond wordt, want het is de voornaamste manier om vragen te kunnen stellen. Na de persconferenties volgt een interviewmoment voor de geïnteresseerde websites. Dat zijn er zoveel dat er telkens slechts een handvol journalisten een interview kunnen krijgen.
Voor Eurosong.be kon ik voorlopig enkel onze Loïc Nottet en de Hongaarse Boggie voor de lens krijgen. Het is een rat race om de eerste en de snelste te zijn. De beste hoeft niet per se. Songfestivalmedia verschillen daarom niet bijster veel van gewone media.
De hele dag wordt gepronostikeerd alsof er mensenlevens van afhangen. De kaarten voor ‘Rhythm Inside’ liggen goed, en een finaleplaats zou haalbaar moeten zijn. In de perspoll staat België momenteel zelfs bovenaan.
Stemmen op Belgium
Voor de eindoverwinning wordt een strijd verwacht tussen Zweden, Italië, Rusland en Azerbeidzjan. Maar pronostiekjes zeggen niet veel: vorig jaar had niemand het aangedurfd voor de repetitieweek om Oostenrijk en Conchita Wurst op zijn lijstje met mogelijke winnaars te zetten. Om maar te zeggen: het spel wordt pas echt gespeeld als het live op tv komt. En er gestemd wordt. Al hopen wij natuurlijk heimelijk dat er massaal op Belgium gestemd zal worden.
© 2015 - StampMedia/Eurosong.be – Jonathan Hendrickx
Volg het Songfestival op de voet via Eurosong.be
