Elena Matundu staat aan het hoofd van de Groupement des Femmes Africaines Inspirantes et Actives (GFAIA), de non-profitorganisatie die ze twaalf jaar geleden oprichtte. Ze zorgde er mee voor dat dokter Denis Mukwege uitgeroepen werd tot laureaat van de Nobelprijs van de Vrede. Zo is Matundu een van de meest invloedrijke vrouwen van de Afrikaanse diaspora. Een interview met een vrouw die vastbesloten is om de mensheid met wat meer empathie te besmetten.
“Er zijn er die de wereld zien zoals hij is,” schreef George Bernard Shaw, “en zich afvragen: waarom? En er zijn er die zich de wereld inbeelden zoals hij nooit geweest is en zich afvragen: waarom niet?” Elena Matundu hoort zonder twijfel tot de tweede categorie. Deze Belgische, geboren in Rome, is geschoold in marketing en internationale PR. Ze toont zich steeds meer met haar werk binnen en buiten de Afrikaanse gemeenschap in België.
Hoe kwam u op het idee om GFAIA te lanceren? En wat is het doel van uw vereniging?
“GFAIA is een vereniging die zich inzet en opkomt voor de rechten van Afrikaanse vrouwen binnen de samenleving waarin zij leven. Ik wil mijzelf nuttig maken binnen mijn gemeenschap, specifiek voor vrouwen. Samen de uitdagingen van de huidige wereld aangaan, ervaringen delen, nieuwe netwerken opbouwen. Kortom: samen sterker worden.”
U bent nauw verbonden met het Panzi-ziekenhuis in Bukavu, Oost-Congo, en directeur en Nobelprijswinnaar voor de Vrede, dokter Denis Mukwege. Welke rol speelt u hier?
“Ik ben de coördinator van het officiële ondersteuningscomité voor Dr. Mukwege. GFAIA was in feite een drijvende kracht achter zijn nominatie voor de Nobelprijs voor de Vrede. 5 oktober 2018 was het geweldige resultaat van het lobbyproces dat bijna zes jaar lang gevoerd is: de wereldwijde erkenning van de verdiensten van een trotse zoon van Congo.”
“Het was zeker het hoogtepunt, maar ook het beginpunt van ander werk. Met ons comité willen we alle acties van en voor dokter Mukwege bundelen – we sensibiliseren, informeren, ondersteunen en coördineren. Het belangrijkste doel: de internationale bewustwording van de tragedie van de vrouwen in Oost-Congo vergroten. Ook heb ik de immense eer om hem in de hele wereld te mogen vertegenwoordigen, als hij zelf niet aanwezig kan zijn.”
Recent nog vestigde u de aandacht op vrouwen die het slachtoffer zijn van seksueel geweld door regeringstroepen en gewapende groepen die in Oost-Congo actief zijn.
“Het was een solidariteitscampagne op basis van een fotosessie van de beroemde fotograaf Jean Tsimanga. Ter gelegenheid van de Vrouwenmaand in maart hebben we onze steun betuigd aan ‘De sterkste vrouwen ter wereld’ van ‘The City of Joy’ van de Panzi Foundation in Bukavu. We brachten hulde door de gekleurde outfits te dragen van de City of Joy-collectie van Vlisco.”
Vandaag is er de wereldwijde pandemie. Wat doet GFAIA?
“Op dit moment organiseert GFAIA, in samenwerking met de NGO Afia Santé, die Congolese artsen uit de diaspora en de DR Congo samenbrengt, een inzamelingsactie in het kader van de reactie op de Covid-19-pandemie. Om de Congolese ziekenhuizen te helpen door hen te voorzien van het nodige materiaal om de lokale bevolking kwaliteitsvolle gezondheidszorg te bieden.”
U bent erg actief op sociale media en leidt en steunt verschillende projecten. Hoe combineert u dat allemaal?
“Ik heb volwassen kinderen die perfect zelfstandig zijn, dus ik heb genoeg tijd om me aan mijn passies te wijden. Zo is er bijvoorbeeld ons project The WAN, The Women of the Afropolitan Network. Het doel: vrouwelijke ondernemers promoten door hun zichtbaarheid te versterken. We informeren en begeleiden vrouwen in het ondernemerschap, door middel van een doelgericht netwerk. De vereniging en de activiteiten zijn simpelweg mijn prioriteit.”
Dit artikel werd gepubliceerd door MM2.Online op 07/06/2020
