Tijdens de opnames van 'All This Dancin' Around' had Triggerfinger er even een vierde lid bij. De Nederlandse fotograaf Dirk Wolf trok in het kielzog van de band naar Los Angeles. De foto’s die hij daar maakte, zijn sinds 18 november te zien in de Zebrastraat in Gent op de tentoonstelling 'Triggerfinger, L.A. Recordings'.

Wat meteen opvalt in de serie zijn de kleuren. “Ik ben al een tijdje met Triggerfinger op pad en werk normaal in zwart-wit”, zegt Wolf. “Maar al bij het eerste beeld in zwart-wit zag ik dat er iets niet klopte.” De kleuren zijn een vertaling van wat hij in L.A. zag. “Het licht is daar zo anders dan in Nederland en België en het paste volledig bij de sfeer.”

Seks, drugs & rock-’n-roll

Die sfeer is minder seks, drugs & rock-’n-roll dan je misschien zou verwachten bij zo’n pure rockband als Triggerfinger. De enige borsten in beeld zijn gemaakt door een banketbakker voor een verjaardagstaart, die misschien qua suikergehalte als drug kan tellen. “De mannen zijn zelf geen twintigers meer”, verklaart Wolf. “Ze hebben zich dus zeker niet elke dag te pletter gezopen. Maar ze hadden veel lol op hun eigen manier.”

De échte Triggerfinger

We zien Ruben Block, Paul Van Bruystegem en Mario Goossens in muziekwinkels, voor het Hard Rock Café en we zien het trio bommetjes maken in het zwembad. “Volgens mij zie je hier de echte Ruben, Polle en Mario.” Wolf houdt wel van het contrast van de groep. “Ik vind het grappig om Ruben eerst heel rustig in een hoekje van de studio te zien zitten en hem vervolgens te zien scheuren op het podium.”

Nederland vs. België

Naast Triggerfinger werkte de fotograaf al eerder met Das Pop en The Datsuns. “Ik kies vooral bands die me inspireren.” Wolf kan dit allemaal doen omdat hij reeds een reputatie opbouwde als reclamefotograaf. Door het fotograferen van bands, kan hij zijn grote liefde voor Belgische artiesten tentoonspreiden.

Wat maakt Belgische bands dan precies zo goed? “Belgische bands hebben vaak een heel eigen sound. Ze willen niemand imiteren.” Dat is waar bij Nederlandse vaak het schoentje wringt. “Ze klinken vaak wel leuk, maar gaan net iets sneller vervelen. Al is dat verschil zeker niet absoluut. Alamo Race Track is bijvoorbeeld een uitzondering op die regel.”

De tentoonstelling ‘Triggerfinger, L.A. Recordings’ is nog tot 1 januari 2012 te zien in de Zebrastraat in Gent.

© 2011 - StampMedia - Hans Kemme


Dit artikel werd gepubliceerd door Knack Focus op 23/11/2011