Jong moederschap als norm in de Dominicaanse Republiek

Mijn mama werd in de Dominicaanse Republiek geboren en emigreerde op latere leeftijd naar België. In plaats van eerst haar studies af te maken, is ze vrij jong een gezin gestart. Studeren wordt in dit Zuid-Amerikaanse land niet aangemoedigd. Meisjes kunnen beter denken aan trouwen en kinderen krijgen, terwijl jongens wel best studeren en carrière maken. Die ingesteldheid is de reden waarom er zo weinig vrouwelijke leiders zijn in Latijns-Amerika.

Mijn mama had al twee kinderen toen ze naar België emigreerde. Ze had geen diploma hoger onderwijs en sprak geen Nederlands. Daardoor waren haar kansen beperkt en belandde ze als alleenstaande moeder in de armoede. Met haar loon als poetsvrouw kwam ze maar net rond.

Dat is wat er ook gebeurt met meisjes in Latijns-Amerika. Na een echtscheiding hebben vrouwen maar weinig middelen om rond te komen. Ze hebben geen job of ze hebben geen opleiding gevolgd, zodat solliciteren voor een hoog aangeschreven functie moeilijk wordt. Het gevolg is dat Latijns-Amerika vooral bestaat uit mannelijke leiders die het financieel vaak een pak beter hebben.

Gebroken dromen

Dat systeem is oneerlijk. Vrouwen zouden zelf moeten kunnen kiezen of ze al dan niet een carrière willen opbouwen en wanneer ze een gezin willen starten.

Mijn mama had grote dromen. Eén daarvan was een eigen kapperszaak runnen. Ze is enorm creatief. Maar omdat ze haar kinderen alleen moest opvoeden, had ze daarvoor  helaas de tijd noch het geld. Het resultaat was dat haar kinderen ook beperkt werden in hun kansen. We konden ons wel bijscholen om hogerop te geraken, maar omdat we met een achterstand begonnen, heeft dat veel kracht en tijd gevergd. Nochtans zullen geschoolde moeders en vrouwen op termijn voor meer geschoolde kinderen en vrouwelijke leiders zorgen. Dat zal uiteindelijk ook resulteren in meer gelijkheid voor iedereen.