Op de conferentie ‘Onderwijs en werk voor iedereen? Jongeren zien het zo’ gaven Antwerpse en Waalse jongeren in armoede hun kritische kijk op onderwijs en werk. De conferentie ging door in het Antwerpse Zuiderpershuis.
De conferentie was het eindresultaat van een traject met jongeren rond mensenrechten en sloot een driedaagse uitwisseling af tussen Antwerpse en Waalse jongeren die opgroeien in armoede. Armoede is er meer dan gedacht. De cijfers liegen niet. Een op de drie Antwerpenaren is jonger dan twintig jaar. En één op de vijf kinderen leven er in armoede. Ze ervaren heel wat problemen, maar stellen ook oplossingen voor.
Begeleiding op maat
De jongeren van Recht-Op vzw en Réseau de Wallon de Lutte contre la Pauvreté gaven enkele concrete aanbevelingen op kwaliteitsvol onderwijs en waardig werk.
Enkele voorstellen: de studietoelage automatisch toekennen, investeren in zorgleerkrachten, het uitstellen van de studiekeuze, een maximumfactuur invoeren en het opstellen van een antipestbeleid in alle scholen.
Qua werk hebben jongeren in armoede nood aan een integrale begeleiding op maat die op hun problemen inspeelt, een uitbreiding van de sociale economie en het socialer maken van de gewone economie, wat hen kansen kan bieden.
BuSO bashen
‘Fuck BuSO’ stond te lezen op één van de kartonnen mannetjes op de tentoonstelling. Andere woorden zoals ‘geen respect’, ‘pesten’ en ‘armoede’ omringden de mannetjes. Het weerspiegelde de gevoelens van de jongeren.
Veel jongeren namen het BuSO, het buitengewoon secundair onderwijs, op de korrel. “Veel van mijn jongeren missen de uitdaging in het BuSO”, zei Thomas Neefs, begeleider bij jongerenwerking Betonne Jeugd tijdens het debat met onder andere een vertegenwoordiger van Vlaams Onderwijsminister Pascal Smet en van Vlaams Minister van Werk Philippe Muyters. “Ze klagen zelfs dat ze er dommer worden.”
De meeste jongeren in de zaal zitten omwille van hun situatie in het BuSO. Omdat ze gepest worden en zich niet kunnen concentreren op school. Of door hun problemen thuis en niet vanwege hun verstand. Dat frustreert. Enkelen van hen zagen door de opleiding in het BuSO hun droomberoep aan diggelen gaan. Bovendien hebben leerkrachten nauwelijks voeling met jongeren en hun problemen. Daarom vragen de jongeren om vorming over armoede structureel op te nemen in alle lerarenopleidingen. Bovendien willen ze het dat het mogelijk wordt om vanuit het BuSO terug te keren naar het regulier onderwijs en smeken ze om een strenge controle op hun doorverwijzingen naar het BuSO.
“Zelf ben ik tegen een afscheiding zoals het BuSO”, vertelt organisator Annalisa Gadaleta van Unicef België. “De conferentie legde bovendien de structurele problemen in het BuSO bloot.”
Hervormingen niet voor morgen
Tijdens de conferentie zorgde een vertaler voor de vertaling van het Frans naar het Nederlands en vice versa. “Het was de keuze van de jongeren zelf om er ook een Waalse organisatie bij te nemen. Zij ervaren tenslotte dezelfde problemen”, zegt Gadaleta.
“Dat er nauwelijks allochtonen onder de jongeren zaten, is zeker een terechte opmerking. Daar moeten we voor de volgende editie alleszins aan werken.”
“Gelukkig boden de jongeren tal van oplossingen aan”, zegt Gadaleta nog. “Ik heb er een goed oog in. De aankomende hervorming van het secundair onderwijs bijvoorbeeld, sluit goed bij hun visie aan. Al zullen alle hervormingen niet voor vandaag op morgen zijn. Onderwijs en werk zijn kapstokken waaraan veel instanties verbonden zijn. Dat vraagt zijn tijd. Het is de tol die je betaalt in een democratie.”
Het congres was een initiatief van de jongeren van Recht-Op vzw, i.s.m. Unicef België, Uit de marge vzw, Vormen vzw, StampMedia, Samenlevingsopbouw Antwerpen stad vzw en Réseau Wallon de Lutte contre la Pauvreté.
© 2011 - StampMedia - Tekst: Sander Carollo, foto’s: Boumediene Belbachir
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 07/11/2011
Dit artikel werd gepubliceerd in Kinderen Wereldwijd, het tijdschrift van Unicef België, nr. 29, p 4-9
