[Jongeren en religie: christendom] “Iedere mens is fundamenteel goed”

Onze reporter Stef Vananderoye (22) zoekt in tijden van Chanoeka en Kerst uit hoe jongeren omgaan met zingeving en levensbeschouwing. Met zijn bijdrage hoopt Vananderoye het onderwerp religie bespreekbaar te maken onder jongeren. Vandaag: een gesprek met Kristien en Merijn, twee katholieke jongeren.

Dag 2: Christendom (katholicisme)

Kristien Spooren en Merijn Vincke zijn lid van Verse Vis, een mediavereniging van Jongerenpastoraal Vlaanderen. De jongeren van Verse Vis haalden eerder dit jaar de media toen ze een persoonlijk interview wisten te regelen met paus Franciscus. Nu vertellen deze twee katholieke jongeren uit Gent over hun ervaringen met zingeving en geloof.

“Verse Vis is ontstaan tijdens de Wereldjongerendagen in Rio De Janeiro”, steekt Vincke van wal. “Het idee kwam van Koen Vlaeminck, de woordvoerder van de Gentse bisschop. De bedoeling is om op een professionele manier gelovige jongeren te laten getuigen en in de media te brengen. Op die manier proberen we een positief beeld te schetsen van jonge gelovigen. We proberen aan de buitenwereld duidelijk te maken dat normale, jonge mensen met geloof bezig zijn. We zijn niet fanatiek, iedereen is er op zijn eigen manier mee bezig. Tot nu is het redelijk succesvol. We hebben alle regionale zenders gehaald, zijn in 1000 Zonnen geweest, hebben in Kerk & Leven gestaan en met het pausinterview zijn we ook overal in de media geraakt.”

Paus Franciscus

Hoe zien jullie de paus? Als een soort idool?

Spooren: “Een idool zou ik hem niet noemen, meer een inspirerend persoon, een voorbeeld. Hij is natuurlijk de kerkleider, maar ik zie hem meer op een ander niveau. Iemand die ook bij Jongerenpastoraal zit en die lijdt aan het Downsyndroom, is een ander voorbeeld. Hij gelooft op zo’n diepe manier, dat ik ernaar opkijk. Zo zijn er heel veel mensen die mij inspireren om op een bepaalde manier in het leven te staan. De paus is daar één van, maar wel als een groot voorbeeld.”

Wat spreekt je zo aan in hem?

Spooren: “In de kleine dingen laat hij zien hoe groot dat hij is en in de grote dingen is hij juist heel klein. Met eenvoudige gebaren probeert hij te laten zien wat de Kerk vandaag betekent. Hij staat heel dicht bij de mensen en dat vind ik belangrijk.”

Vincke: “Tot aan de Wereldjongerendagen was hij voor mij een paus als een ander. Ik raakte van hem overtuigd omdat hij zo spontaan overkwam. In Rio gaf hij bijvoorbeeld zegeningen aan jongeren en verwisselde zijn petje met iemand. Dergelijke spontaniteit is een basiseigenschap die je in elke mens terug vindt en dat maakt hem menselijk. Een paus met gevoel voor humor zie je niet vaak. Bovendien toont hij zich door zijn eenvoud als mens en niet als functie. Zo is hij een voorbeeld voor alle mensen. Hij inspireert niet alleen de gelovige gemeenschap, maar iedereen. We hebben de mens achter de paus gezien.”

Spooren: “Hij zei in het interview dat de mens in het centrum staat. Of je nu gelovig bent of niet, het is de mens die dingen moet verwezenlijken. We stelden hem ook heel persoonlijke vragen over wat hem gelukkig maakt, wat zijn angsten zijn enzovoort. Over officiële standpunten, zoals abortus of euthanasie, weten we zijn antwoord al op. Hij durfde ook zijn fouten toegeven.”

Instituut versus gemeenschap

Wat vinden jullie van de Kerk als instituut t.o.v. de Kerk als gemeenschap?

Spooren: “Er zijn pastoors waar je gewoon op kan afstappen voor een gesprek en andere waar dat misschien minder kan. Dat hangt van persoon tot persoon af. Het instituut van de Kerk moet wel losstaan van het geloof op zich. Ik vind niet dat ik mijn geloof moet laten afhangen van zaken die in de Kerk gebeuren, zoals bvb schandalen. Als je dingen gaat verplichten, werkt dat ook afstotend. Anderzijds gebeuren er ook positieve dingen, zoals de paus die de misbruiken veroordeelt en terug tot de kern van het geloof wil komen.”

Vincke: “De paus en het Vaticaan zijn als een voetbalcoach. Ze reiken aan hoe we in het leven zouden moeten staan, maar ze verplichten niets. De paus heeft een voorbeeldfunctie, maar er hangen geen verplichtingen vast aan wat hij zegt. Je moet er niet mee akkoord zijn. Het is boeiend dat er zowel conservatieve als progressieve elementen binnen de Kerk zijn die elkaar aanvullen. Als gelovige kan je je weg daarin vinden.”

Spooren: “Door in dialoog te gaan met anderen kan je zelf reflecteren hoe je tegenover iets staat. Wat de hedendaagse, jonge Kerk typeert, is dat er zoveel diversiteit is. Door die diversiteit kan je je eigen stroming vinden en spreekt het meer mensen aan. Als de Kerk even strikt zou zijn als vroeger, zouden ze veel minder jongeren aantrekken vandaag.”

Geloven is…

Hoe maken jullie een onderscheid tussen goed en kwaad?

Spooren: “In de eerste plaats maak je vanuit jezelf een onderscheid. Die criteria worden ergens wel gestuurd door de Kerk, maar ook door de samenleving of wat de wet zegt. Je moet er dus rekening mee houden dat je wordt gestuurd door factoren van buitenaf. Ik weet niet of er een universeel verschil tussen goed en kwaad is, maar er is wel een brede consensus die algemeen aanvaard is.”

Vincke: “Mensen maken altijd fouten. Maar als je de instelling hebt om als een goed mens, volgens de waarden die Jezus ons geleerd heeft, te leven, ga je al de goede richting uit. Zo stellen we ons ook vragen over wat er in de bijbel staat. De God van het Oude Testament was bijvoorbeeld veel kwaadaardiger dan in het Nieuwe.”

Wat is jullie beeld van God?

Spooren: “God is geen persoon die bij alle problemen je hand vasthoudt en je helpt. Ik zie hem als iemand die een plannetje tekent en je dan zelf op weg laat gaan. Ik ervaar God als een gevoel van geborgenheid, zoals wanneer je gewiegd wordt door je moeder of een soort onzichtbare knuffel.”

Vincke: “Voor mij is God geen persoon. Het is de verbondenheid tussen mensen en het vertrouwen dat je altijd bij die mensen terecht kan. Alle keuzes die ik maak in mijn leven leg ik in de handen van God. Het geeft je de gemoedsrust dat je altijd terug op je twee voeten terechtkomt. Ik denk dat veel mensen in het leven dat soort vertrouwen missen.”

Wat is voor jullie het belangrijkste aan gelovig zijn?

Spooren: “Je moet vooral open ingesteld zijn, zonder vooroordelen. Dat is wat het voor mij christen zijn betekent. Als je vanuit dat standpunt vertrekt, kan je overal vrienden maken. Ik geloof dat iedere mens fundamenteel goed is. Zelfs over de mensen die mij het meest gekwetst hebben, denk ik niet slecht. Iemands daden bepalen niet wie hij of zij echt is. Ik maak als mens natuurlijk ook fouten, maar ik kan altijd op mijn geloof terugvallen.”

Vincke: “Het is de ervaring van het omgaan met mensen. Je moet zeker niet elke week naar de mis gaan. Ik vind het veel waardevoller om onder leeftijdsgenoten over geloof te praten dan in de mis te zitten. Het belangrijkste aan mijn geloof vind ik het uitdragen ervan naar andere mensen toe. Dat proberen we met Verse Vis te doen. Ik probeer als een respectvolle christene in het leven te staan, door dat geluk te delen met andere mensen, zonder hen proberen te overtuigen.”

© 2014 – StampMedia – Stef Vananderoye