© Noreen Muhammad

In de aanloop naar de Dag tegen Racisme op 21 maart besteedt het Antwerpse jeugdwerk in de week vooraf al aandacht aan de problematiek. Bij StampMedia gaan we op zoek naar getuigenissen van jonge mensen die in aanraking kwamen met discriminatie op basis van huidskleur of afkomst. Vandaag vertellen enkele jongeren over hun aanvaring met de politie.

© Noreen Muhammad

Emiel (27) is geboren in Angola en getogen in Oostende. Hij woont momenteel in Gent en is eindelijk gelukkig. Emiel krijgt al sinds zijn jeugd af te maken met racisme op school, straat en in openbare plaatsen. Een gebeurtenis die hem vooral bijblijft, is een incident van drie jaar geleden dat een trauma heeft achtergelaten. “Ik was in Oostende, in de Langestraat, met vrienden buiten aan het roken. Een politieagent kwam aan, nam me vast en duwde me tegen de auto”, begint Emiel zijn verhaal. “Ik vroeg waarom hij dat deed, maar kreeg geen duidelijk antwoord. Ik vroeg dat toen meermaals en de politieagent zei dat als ik de vraag zou blijven herhalen, hij mij harder zou aanpakken. Ik gaf niet op en bleef mijn vraag herhalen. Nadien kwamen er twee agenten die me bij mijn keel vastpakten. Eén van hen sloeg op mijn hoofd en duwde me tegen de politiewagen”, gaat Emiel verder.

“Nadien hebben ze mij meegenomen in hun auto richting de gevangenis. In de auto sloegen ze mij constant en hielden me vast aan mijn keel. Ze maakten ook racistische opmerkingen, bijvoorbeeld dat ik terug naar mijn eigen land moest gaan. Op een moment voelde ik dat het niet meer goed ging met mij. Ik kreeg geen adem en zei tegen de politieagenten dat ik niet in een auto wilde sterven. Na mijn opmerking hebben ze me met rust gelaten. Eens we aankwamen op kantoor werd ik meegenomen naar de cel. Ik eiste de politieagent om mij niet in een mannencel te stoppen, want ik was toen nog niet volledig van geslacht veranderd, maar er werd niet naar mij geluisterd. Ik mocht mijn trui niet aanhouden, en moest mijn tijd in de cel in een t-shirt doorbrengen. Ik heb een volledige dag in de gevangenis gezeten. Na een constructief gesprek met een vrouwelijke politieagent mocht ik naar huis en belde ik mijn moeder op om te zeggen dat ik naar het ziekenhuis wilde gaan. Ik had een hersenschudding.

Na die gebeurtenis ben ik een half jaar niet naar buiten durven gaan. Ik toon het niet maar ik heb nog steeds een trauma als ik politieagenten zie. We zijn een rechtzaak begonnen maar daar is niet veel van terecht gekomen. De beelden van mijn feiten in de ‘Langestraat’ werden toevallig verwijderd, terwijl de beelden van een paar uur eerder nog wel te zien waren. Uiteindelijk bleek dat de politieagenten mij verward hadden met een crimineel. Ik heb uiteindelijk ook niet meer gevochten voor mijn rechtszaak omdat ik zo uitgeput was van alles. ”

“Ik maak racisme elke dag mee. Op school worden studenten van mijn huidskleur benadeeld en als minderwaardig beschouwd. Op de bus zeggen mensen ook tegen mij dat er geen bruine mensen welkom zijn in de bus. Het is een lange strijd, maar ik hoop dat we racisme kunnen elimineren uit ons leven.”

Verhaal van Sami

Sami (17) is geboren en getogen in België. Hij heeft Pakistaanse wortels. Door de globale pandemie maakt hij elke nacht een wandeling door Turnhout om zijn hoofd leeg te maken en zijn mentale rust te behouden in deze chaotische tijden. Ook hij getuigt over zijn verhaal met de politie.

“Ik heb al drie keer op een rij meegemaakt dat politieagenten mij in de stad in het oog houden. Ze rijden steeds voorbij met hun auto om me vervolgens te benaderen en vragen te stellen over mijn dure kledij en horloge. Ik heb al drie keer tijdens mijn avondwandeling meegemaakt dat ze naar mijn identiteitskaart vragen en van de hak op de tak springen en vragen beginnen stellen hoe ik aan mijn dure horloge en schoenen kom. Ik antwoord steeds beleefd dat ik in een supermarkt werk en graag geld uitgeef aan mode. Ze blijven volhouden en stellen vragen over mijn woonplaats, activiteiten, en dergelijke. Ze blijven mij bezig houden tot de politieagent ter plaatse vanuit het kantoor verificatie heeft gekregen over mijn identiteit.”

*Sami is een pseudoniem en wenst anoniem te blijven.


Dit artikel werd gepubliceerd door WATWAT op 18/03/2021.

vorige volgende