(Junior Journalist) Tajine, thee en tradities

Laten we het even hebben over iets magisch: thuis. Het is zo'n woord dat meteen een glimlach op je gezicht tovert, toch? 'Oost, west, thuis best', zeggen ze. Maar wat is thuis nu echt?

Voor mij is het veel meer dan alleen maar een plek met vier muren. Het is een mix van geuren, geluiden en herinneringen die me omarmen als een warm deken. Het is mijn ‘safe place’.

Voor mij is thuis enorm veel! Elk hoekje verbergt wel iets bijzonders en elke klank vertelt een eigen verhaal. Ook cultuur speelt daarbij een belangrijke rol. Zo is cultuur een uitdrukking van je identiteit, waarden en ervaringen.

Thuis is voor mij meer dan vier muren. Zo zit het in de geur van een overheerlijke tajine met verse groenten, de klanken van lachende familieleden en de eindeloze glaasjes thee (of hoe ik het zeg: ‘atay’).

Dat zijn de dingen die me een gevoel van thuis geven, waar ik ook ben. Ik draag mijn Marokkaanse roots met trots. Ze herinneren me aan wie ik ben, zelfs als ik mijlenver van mijn thuisland ben.

Tijdens het verhuizen heb ik ontdekt dat ‘thuis’ niet aan een specifieke locatie gebonden is. Het is een gevoel van comfort, jezelf zijn en begrepen worden. Dat kan je overal vinden. Ook als je verhuist.

Als Marokkaanse Belg is het een unieke ervaring om de prachtige cultuur en warmte van Marokko te combineren met de diverse samenleving van België. Bovendien is het als het dragen van een kleurrijke mantel die beiden landen verbindt.

Wanneer ik terugdenk aan mijn thuisland, heb ik een gevoel van opwinding die moeilijk te beschrijven is. De geur van specerijen, de levendige markten en de gastvrijheid van de mensen. Het zijn die momenten waar ik het meest naar uitkijk.

Intussen brengt Marokko me, zelfs in die momenten van heimwee, een gevoel van verbondenheid. In mijn thuisland tussen de prachtige landschappen en de geluiden van de Souk (markt), mis ik soms toch wel een vleugje België. Aan de ene kant de rustige straten, de koele briesjes en de herkenbare geluiden van de trams en treinen. Aan de andere kant de drukke markten, de spelende kinderen en de geluiden van de taxi’s.

Daarnaast is de vermenging van culturen die ik ervaar als Marokkaanse Belg ronduit inspirerend. Het is een continue ontdekkingstocht, waarbij ik de rijke tradities van mijn familie combineer met de moderne, diverse samenleving waarin ik leef. Deze blend vormt mijn identiteit.

Wanneer ik door de drukke straten van mijn thuisstad wandel, krijg ik een gevoel van dankbaarheid. Dankbaar voor de mogelijkheid om deze twee werelden te omarmen. Bovendien vind je in mijn huis een verzameling van kunst en objecten die de geschiedenis van mijn familie weerspiegelen. Elk stuk vertelt een verhaal, een herinnering aan waar we vandaan komen. Het maakt mijn thuis tot een levendig museum van erfgoed en traditie.

Daarom, terwijl ik hier zit en deze woorden neerschrijf, besef ik dat thuis voor mij geen onveranderlijke plek is. Het is een evoluerende reis, een voortdurende groei van identiteit.

Om die reden ben ik dankbaar dat ik deze reis mag maken, omringd door de liefde en de rijke geschiedenis die mijn thuis vormen. Het is een herinnering dat thuis niet altijd een vaste plek is, maar eerder een samensmelting van ervaringen en gevoelens die we met ons meedragen, waar we ook gaan.