Kairo Is Koming (KIK) vormt een van de eerste elektronische muziekcollectieven in Egypte. Naast hun persoonlijke muziek- en visuele kunstproducties, legt het collectief zich toe op het uitbouwen van een progressieve culturele scene in Caïro. Ze creëren het tegencultureel magazine Awesome en muziektijdschrift Discord. "We willen doorgaan op ons elan."
KIK ontstond in 2012 toen zes soloartiesten de koppen bijeen staken. Sindsdien zijn ze bezig met de uitbouw van een Egyptische scene voor andere alternatieve kunstenaars. Hussein en Ismail geven productielessen in hun studio. Het orgelpunt van het collectief was de oprichting van het cultureel centrum Vent in het najaar van 2013 in downtown Caïro. In de ontwikkeling van KIK spelen Bosaina en Ahmed (ZULi) een hoofdrol.
Hoe kwamen jullie op het idee om een muziekcollectief op te richten?
Ahmed: “Net als Nader (N/A\A), Asem ($$$TAG$$$) en ik, zijn Bosaina, Hussein Sherbini en Ismail al lange tijd met elkaar bevriend. Op een dag stootte ik op het internet op het werk van Bosaina. Ik was er meteen weg van en wou contact opnemen. Een week later liep ik haar per toeval tegen het lijf op een oudejaarsfeest. Zij herkende mij van enkele artikels die ik geschreven heb voor Awesome Magazine. We waren geïnteresseerd in elkaars projecten en van het een kwam het ander.”
Bosaina: “We stelden elkaar voor aan onze vriendenkringen en dat klikte meteen. We trokken met z’n allen samen op en woonden elkaars optredens bij. Die wederzijdse steun was belangrijk omdat we indertijd in vreselijke zalen optraden waar niemand ons waardeerde. Zo beklommen toeschouwers het podium en verstoorden het optreden, vroegen platen aan waar we een hekel aan hebben en riepen voortdurend. Hoewel er altijd veel volk was, waren er slechts een vijftal mensen die naar het optreden kwamen om naar de muziek te luisteren. Dat vijftal waren wij. De anderen beschouwden ons eerder als jukeboxen dan als muzikanten. Dat was verschrikkelijk vervelend.”
Daarom richtten jullie Vent op?
Ahmed: “In het uitgaansleven was er geen plek voorhanden waar goede muziek gespeeld werd. Bovendien was chique kledij verplicht. Ik wil niet conformeren. Ik wil mij niet kleden en gedragen als een snobistische klootzak. Er was hoge nood aan een ruimte waar alternatieve artiesten hun ding konden doen voor een geïnteresseerd publiek.
Met Vent voorzien we zo’n plek voor dichters, theatergroepen, muzikanten, DJ’s, noem maar op. Iedereen is hier welkom zonder zich zorgen te maken over uiterlijke of dominante normen. We verlangen enkel respect voor de artiesten.”
Wat waren de obstakels in de ontwikkeling van KIK?
Bosaina: “We werden al vanaf onze eerste optredens onheus behandeld. Ik kreeg meteen denigrerende commentaren op mijn optredens. Velen vonden me te seksueel getint en te progressief. Ik beschouw mezelf als een soort neofeminist. Voor mij is een statement maken met wie ik ben, hoe ik me kleed, wat ik zeg en wat ik doe met mijn lichaam erg belangrijk. Toevallig ben ik ook geboren als een vrouw.”
Het grote aantal hatelijke opmerkingen brachten Bosaina op de rand van de afgrond. Toen mensen haar tijdens een optreden in de Cairo Jazz Club uitjouwden en riepen dat ze moest oprotten, was voor haar de maat vol. Ze verhuisde naar de Verenigde Staten.
Bosaina: “Ik heb lang getwijfeld om terug te keren naar Caïro. Het was uiteindelijk het concept van Vent dat me over de streep trok. Als wij geen ruimte creëren voor mensen zoals ons om zich te uiten, zal het er niet van komen. Op de openingsnacht van Vent kwamen mensen voor de eerste op me af om hun respect voor mij uit te drukken. Dat deed enorm veel deugd. De opening van Vent veranderde alles voor mij. Sindsdien kon ik mijn problemen achter me laten en focussen op mijn passie.”
Jullie zijn een progressieve kunstvoorhoede?
Bosaina: “Het is inderdaad zo dat wij het pad effenen voor anderen. Wij doen dit niet om lokale sterren te worden. We bouwen een scene. We leggen artiesten vast, werken samen met andere artiesten, Hussein en Ismail leidden artiesten op en we werken mee aan twee magazines. Ons project is volledig grenzeloos. Ik zie KIK als speerpunt van een beweging. Iedereen die hierbij betrokken raakt kan er voordeel uit halen.”
Welke vooruitgang willen jullie maken de komende vijf jaar?
Bosaina: “Wij hebben het meeste al verwezenlijkt. We willen vooral doorgaan op ons elan. We willen blijven optreden en toeren, niet omdat we postrevolutionaire Egyptenaren zijn maar omdat we goede artiesten zijn. Ik hoop dat we onze eigen scene kunnen onderhouden en uitbreiden. Dat we zelfvoorzienend worden en onze baantjes kunnen laten vallen. We willen ons volledig richten op onze muziek en het uitbouwen van ons project.”
© 2014 – StampMedia – Seppe Malfait
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 08/05/2014
