Medicatie is één van de behandelmethodes om de kenmerken van ADHD te verminderen. ADHD-medicatie bestaat in verschillende vormen en merken met als grondstof methylfenidaat, zoals Rilatine en Concerta, die de aandacht en stemming verbetert. Bij ongeveer 70 procent van de kinderen heeft methylfenidaat een positief effect. Zij geven aan zich rustiger en helderder in hun hoofd te voelen. Maar wat als je ervaringen met methylfenidaat minder positief zijn? Manon (22) uit Gent getuigt.
Wat betekende het voor jou als kind nadat ADHD was geconstateerd?
“Ik was zo jong dat ik mezelf niet opgelucht kon voelen. Ik wist alleen dat er iets was met mijn beste vriendin en met mij en dat we daar pilletjes voor moesten nemen. Wij waren de druktemakers in de klas. Ik werd gepest en buitengesloten door de ‘normale kinderen’. Pas op latere leeftijd begon ik te begrijpen dat ik anders was en dat ik mijn gedrag kon koppelen aan mijn ADHD.”
Welke moeilijkheden ervoer je als kind en jongere in het dagelijkse leven?
“Ik werd bijna de hele lagere schoolperiode gepest. Alles leek wel een reden om mij uit te schelden en buiten te sluiten. Desondanks had ik wel twee of drie vriendjes op school. Toen ik wat ouder werd, begon ik echt een vriendengroep te krijgen en werd ik niet meer gepest. Dat pesten was een hele zware periode die mij tot vandaag getekend heeft. Voorts had ik vooral problemen met mijn concentratie, impulsief en luidruchtig zijn, mijn zelfbeeld, emotionele rollercoaster, uitbarstingen,...”
Hoe voelde het om ADHD-medicatie te nemen?
“Vanaf mijn zevende ben ik begonnen met het nemen van Rilatine. Geregeld bezocht ik psychologen, dokters en psychiaters die mijn dosissen telkens verhoogde. Voor mijn gevoel werd de dosis meer aangepast op basis van mijn lengte dan op effectieve werking. Toen ik op 11- of 12-jarige leeftijd naar de middelbare school ging, ben ik gestart met Concerta. De pediater was van oordeel dat ik behoefte had aan zwaardere dosissen. Al jaren nam ik Rilatine, maar ik heb er me bij neergelegd dat ik op Concerta moest overschakelen.”
Waarom ben je met Concerta gestopt?
“Mijn vrienden hebben mijn ogen geopend. Ze vertelden me dat de nieuwe medicatie me saai en stil had gemaakt. Ik voelde me een zombie en was mezelf niet meer. Ik miste mijzelf. Daarom nam ik mijn medicatie soms niet. Ik vond niets meer leuk en sprak alleen maar als er mij iets werd gevraagd. Ik was compleet veranderd.”
Vind je het jammer dat Concerta bij jou geen effect had?
“Eigenlijk niet, ik mocht van mijn ouders stoppen als mijn schoolresultaten en gedrag er niet onder leden. Ik moest en zou me bewijzen. Ja, het was soms moeilijk maar ik was zeer gemotiveerd om geen medicatie meer te nemen. Het lukte en daar ben ik erg blij om. Ik had het gevoel dat ik de pillen moest nemen voor mijn omgeving en niet voor mezelf. Ik ben blij met de chaos in mijn hoofd. Het voelt als mezelf zijn.”
Ben je vertrouwd met het reboundeffect, het in heverige mate terugkeren van ADHD-kenmerken als plots gestopt wordt met de medicatie?
“Ja. Ik had dat ook in het weekend en het begin van de vakantie omdat ik toen geen medicatie moest nemen. Het is erger dan ‘gewoon’ terugkeren van mijn klachten. Al mijn ADHD-kenmerken werden versterkt, zoals nog minder concentratie, emotioneler, meer uitbarstingen, luidruchtiger en hyperactief zijn.”
Wie in je omgeving had geen begrip voor jouw slechte ervaringen?
“De leerkrachten en mijn mama begrepen het niet zo goed. De leerkrachten waren zeer negatief over het stoppen met mijn medicatie. Gelukkig stelde papa zich meteen positief op en mama uiteindelijk ook toen ze merkte dat ik mijn best deed.”
Hoe ga jij om met de uitdagingen die het gevolg van ADHD zijn?
“Jarenlang ben ik door psychologen begeleid. Mijn ervaringen waren heel wisselend. Bij de ene voelde ik me beter dan bij de andere. Zij leerden mij beter omgaan met mijn moeilijkheden, maar toch is het nog altijd een strijd. Dagelijks heb ik problemen met mijn concentratie, ben ik vergeetachtig en emotioneel en heb een laag zelfbeeld. Het helpt mij om in mijn hoofd lijstjes te maken en deze dagelijks meerdere keren te herhalen om te checken of ik alles gedaan heb. Vaak met succes, maar vaak ook niet.”
Hoe voel je je als mensen stellen dat medicatie dé oplossing is?
“Soms jammer, vooral als mensen door hun omgeving gedwongen worden om medicatie te nemen. Wellicht omdat ze denken er zelf baat bij te hebben.”
Wat zeg jij tegen kinderen en jongeren die geen positief effect van methylfenidaat ondervinden?
“Voel je alsjeblieft nooit verplicht om medicatie te nemen omdat anderen dat van jou verlangen! Ze moeten je nemen zoals je bent. Neem alleen medicatie als je er zelf 100% achter staat. Blijf vooral jezelf!”
Dit artikel werd gepubliceerd door WAT WAT op 01/10/2018
