De Zuid-Franse stad Marseille is in rouw, net als Olympique Marseille, de legendarische voetbalclub van Marseille. Pape Diouf (68), vijf jaar lang de voorzitter van de club, bezweek op 31 maart aan de gevolgen van het coronavirus in de Senegalese hoofdstad Dakar. Diouf was de eerste Senegalees die de leiding had over een Franse voetbalclub. Dankzij zijn persoonlijkheid was “Pape Diouf” zeer graag gezien bij de club, waar hij geen enkele kans onbenut liet om zowel zijn geliefde Afrika als Frankrijk te representeren.
Diouf werd geboren in Abeche, Tsjaad, op 18 december 1951, maar groeide op in Senegal.
Op 18-jarige leeftijd arriveert hij in Marseille. De bedoeling is om, net als zijn vader, een militaire carrière uit te bouwen. De jonge Pape Diouf kiest echter voor een andere weg en gaat politieke wetenschappen studeren aan het Institut-d'études politiques d'Aix-en-Provence.
"Ik kwam bij Olympique Marseille in 1980,” vertelt oud MO-speler Eric Di Meco. “Diouf was toen journalist bij de krant La Marseillaise. Ik heb hem altijd gekend, van bij het prille begin. Zelfs toen hij nog jong en onervaren was, kon je niet anders dan hem op te merken. Hij had charisma, en was zeer gecultiveerd. Hij heeft een indruk nagelaten in de journalistiek van Marseille."
Een man met overtuiging en passie
Na enkele jaren in Frankrijk wordt Pape Diouf een kleurrijk figuur binnen de Franse Ligue 1-club (de naam van het Franse kampioenschap, red.). Met zijn nieuwe carrière als spelersmakelaar haalt hij meteen grote vissen binnen: Bernard Lama, Joseph-Antoine Bell en Basile Boli, de Franse international van Ivoriaanse afkomst. In 2005 wordt hij voorzitter van Olympique Marseille, maar blijft ook werken als spelersmakelaar. In die periode brengt hij een nieuwe generatie Franse voetballers in de spotlights: de voormalige Franse nationale ploegverdediger William Gallas en ook middenvelder en spits Samir Nasri. Het is onder zijn leiding dat Didier Drogba, de Ivoriaanse spits, furore maakt waarmee hij de aandacht van grote clubs als Chelsea FC van Londen/Engeland trekt.
Pape Diouf nam ook geen blad voor de mond. In het beroemde tijdschrift Jeune Afrique zei hij ooit: "Ik ben de enige zwarte clubvoorzitter in Europa. Dat is schrijnend. Net als de Europese samenleving, met name de Franse samenleving, die etnische minderheden uitsluit.”
Maar het was wel dankzij Pape Diouf dat Olympique Marseille in 2010 het Franse kampioenschap kon winnen. Zijn charismatische persoonlijkheid, zijn passie voor de sport en zijn vastberadenheid zorgden ervoor dat na bijna 17 jaar de club weer op de kaart werd gezet.
Frans voetbal in rouw
Verschillende Franse internationals brachten een eerbetoon aan Pape Diouf. Volgens voormalig Frans keeper Grégory Coupet was Pape Diouf een opmerkelijk man. Hij schrijft op sociale media: "Wat een vreselijk nieuws, je was gids voor mij, een echte adviseur en bovenal een man van eer. RIP Pape Diouf!"
Voor de Anderlechtse middenvelder Samir Nasri was Pape Diouf was een mentor: "Weinig mensen in de wereld van het voetbal hebben me zo geraakt of impact gehad zoals jij in mijn leven. Je bent altijd een mentor geweest, je was mijn eerste agent.”
Een buitengewone voorzitter
De Franse voetbalster Djibril Cissé vertelde bij wijze van afscheid een anekdote over zijn ontmoeting met Pape Diouf: "Ik zal me altijd onze discussie herinneren een maand voordat ik bij Olymique Marseille tekende, en nog meer degene die we de week na mijn blessure hadden. Toen Pope me belde en zei: “We waren het eens over je handtekening bij Olympique Marseille. En het is niet die blessure die me van gedachten zal doen veranderen over jouw kwaliteiten en het feit dat je een speler bent die gemaakt is om de kleuren van de club van je hart te dragen, en dat is Olympique Marseille. Een diep respect voor deze man en uitzonderlijke voorzitter. Mijn verdriet is erg groot vandaag. Dank u mijn paus... Rust in vrede.”
