Filosoof en econoom Koen Hostyn doet in ‘Het Vlaanderen van De Wever’ de sociaaleconomische politiek van de N-VA uit de doeken. Zijn gefundeerde analyse wijst uit dat N-VA allesbehalve de sociale partij is waarvoor ze zich uitgeeft. “De Wever komt helemaal niet op voor de hardwerkende Vlaming, wel voor de ondernemers en kapitaalkrachtigen.”
Koen Hostyn (28), actief bij de studiedienst van de PVDA+, kroop in zijn pen in de overtuiging dat er nood was aan een werk dat voor een breed publiek de sociaaleconomische politiek van de N-VA uitlegt. “Er wordt te veel schijndebat geleverd”, steekt Hostyn van wal. “Op belangrijke thema’s zoals pensioenen, sociale zekerheid en langer werken zijn er tussen de programma’s van CD&V, Open VLD en N-VA slechts nuanceverschillen. Debatten tussen twee partijen met in grote lijnen dezelfde punten zijn zeer arm.”
Met zijn boek probeert Hostyn het debat over de N-VA te richten op wat volgens hem de essentie is: “De N-VA is een asociale partij die het opneemt voor de rijken en de ondernemers in onze maatschappij, niet voor de hardwerkende Vlaming. Dat zie je zowel aan hun sociaaleconomisch programma, als hun palmares in de verschillende besturen waarin ze aan de macht gekomen zijn. Daarnaast wil ik concrete en duidelijke argumenten aanreiken om de discussie aan te gaan over die partij en haar standpunten.”
Asociaal beleid
Hostyn waarschuwt voor het revolutionaire karakter van de N-VA. “Ze wil ons sociaal model, met sterke vakbonden en een uitgebreide sociale zekerheid, fundamenteel veranderen. Het gevaar van de N-VA schuilt niet enkel in hun grote electorale succes, maar ook in het feit dat ze ons sociaal model snel en vakkundig willen afbouwen door het middenveld buiten spel te zetten.”
Hostyn haalt enkele voorbeelden aan uit het partijprogramma van N-VA: “De partij wil bijvoorbeeld het paritair beheer van de sociale zekerheid afbouwen, de rol van de vakbonden en mutualiteiten terugschroeven, alle interprofessionele onderhandelingen over lonen en arbeidsvoorwaarden afschaffen. Dat getuigt van een revolutionaire visie, die veel verder gaat dan die van andere (rechtse) partijen.”
BAM en Sinksenfoor
Hostyn hoopt met zijn wetenschappelijk onderbouwd boek het debat omtrent haar asociale beleid en maatschappijvisie aan te wakkeren. Het beeld dat Hostyn schetst van het Vlaanderen dat De Wever voor ons in petto heeft, is weinig rooskleurig te noemen. “Ik betwijfel dat N-VA een slecht resultaat zal behalen op 25 mei. Ze hebben de beste communicatiestrategie en de media gaan grotendeels mee in haar framing van het politieke debat.”
Wat Hostyn echter hoopgevend vindt, is dat veel van haar stemmers het volgens hem oneens zijn met een groot deel van de punten die ze naar voren schuift. “N-VA is tegen een vermogensbelasting, terwijl 81 procent van de Belgen voorstander is. Ze wil de vakbonden en de sociale zekerheid terugschroeven tegen de wil van de meerderheid van de Belgen in. Ik zie vaak N-VA-kiezers meelopen in een betoging tegen maatregelen van de partij. De beweging rond het BAM-tracé en de Antwerpse foorkramers zijn daar voorbeelden van.”
Voorbeelden en cijfers
In eerste instantie wil Hostyn leden van sociale organisaties en partijen bereiken die sympathie hebben voor de N-VA, terwijl ze zich niet vinden in veel van haar standpunten. Hostyn loopt van de ene vorming naar de volgende boekvoorstelling. Hij wil meebouwen aan de oppositiebeweging van onderuit. Hij kijkt daarbij over politieke grenzen heen en hoopt bruggen te slaan tussen linkse organisaties en partijen. Dat probeert hij door licht te werpen op essentiële standpunten en de werkwijze van N-VA. “Die komen te weinig in het nieuws”, aldus Hostyn.
Hostyn reikt voorbeeldpunten aan die de lezers kunnen hanteren als argumenten in discussies over de N-VA. Zijn boek is doorspekt met voorbeelden en cijfers. “Zo’n aanpak werkt beter in een debat dan grote ideologische stellingnames. Het verhaal van de diamantclub en haar voorzitter Jan Jambon, of het privatiseringsproces van de vuilkar in Sint-Niklaas, werken verhelderend en zijn tekenend voor het beleid van de N-VA. Ze maken iets abstracts concreet tastbaar.”
Tegenbeweging
“Het is belangrijk dat we de N-VA bekampen op de flanken waar ze zwak staat”, stelt Hostyn. “Enerzijds is dat haar sociaaleconomische politiek die weinig draagvlak heeft. Anderzijds moeten we het beleid dat ze voert in steden en de Vlaamse regering aankaarten. Door mensen te informeren wil ik meehelpen een tegenbeweging te ontwikkelen. Momenteel is er te weinig oppositie tegen het beleid van de N-VA. Het parlement speelt daar een rol in, maar die is beperkt. De sociale geschiedenis is vormgegeven door vakbonden en middenveldorganisaties die op straat komen”, besluit hij.
Boekinfo: Koen Hostyn, Het Vlaanderen van De Wever, Uitg. EPO - Berchem, 265 bladzijden (en nog 21 bladzijden bronvermelding), 19,90 euro.
© 2014 – StampMedia – Seppe Malfait
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 16/05/2014
