Op 17 januari vond in Boechout de zevende editie van het buurtfeest Napapili plaats. Het stationsplein was volledig omgebouwd tot een sfeervol Frans dorpje. Het feest duurde tot ’s avonds laat, met optredens van o.m. Isolde Lasoen en Discobaar A Moeder.
Deze zevende editie van het buurtfeest Napapili lokte Boechout naar het Stationsplein, ondanks de kou. In 2007 groeide de jaarlijkse traditie van Driekoningen zingen uit tot een buurtfeest. Er werd besloten het in de winter te houden, omdat er in de zomer volgens buurtbewoners al genoeg te doen is in Boechout.
Frans dorpje
Het stationsplein was ter ere van Napapili à Paris volledig omgebouwd tot een sfeervol Frans dorpje. Een petanquebaan was aangelegd, naast een pittoresk terrasje compleet met groene, Franse lantaarnpalen. In het midden van het terras stond een miniatuur versie van de Eiffeltoren, wel 10 meter hoog, en daarrond: een cava-bar, een snoepkraam en een cocktailbar, waar de typisch Franse likeur Lillet geschonken werd. Franse chansons weerklonken op aanvraag.
Daarnaast voorzag de organisatie ook hotdogs, frietjes en pannekoeken en kon je er een toog met gewone dranken vinden. Er was ook nog een Fingerfood Truck. Dit concept is naar België gebracht daar cateraar Maty Van Geirt, die het op een food festival in de Verenigde Staten gezien had. Van Geirt, die meer dan 10 jaar ervaring heeft in zijn cateringbedrijf uit Kasterlee, serveerde allerlei truffel-lekkernijen.
https://www.flickr.com/photos/stampmedia/sets/72157650457303427/
Tussen het eten en drinken door maakte Frank Bervoets karikaturen van de allerkleinsten. Eén tent verder boeide Tom Schoonooghe zowel kinderen als de mama’s en papa’s met zijn tekeningenshow. Schoonooghe vertelde fragmenten uit zijn recent verschenen boek Straffe, getekende verhalen uit Parijs aan de hand van foto’s en tekeningetjes. En, iets spectaculairder: onder de Eiffeltoren kon je genieten van een heuse vuurspuwshow. 'Il Direttore Solo' van Cirus Manoesso oogst al meer dan 25 jaar bewonderende blikken met zijn zeer gevarieerde en originele vuurspuwkunsten.
Daarnaast waren er meer traditionele vormen van kindervermaak aanwezig: 'De Kleine Berg' voorzag alle kindersnoetjes van gekleurde fantasietjes. Onder hetzelfde tentdak konden jongens en meisjes ook terecht bij Theater Savooi, ofwel “het mafste kapsalon van het land”. Deze haarkunstenaars, bekend van feestjes en events allerlei, gebruiken de meest onverwachte rekwisieten in hun kapsels - een plastieken dinosaurus, om maar iets te noemen?
Van mime tot cancan
De namiddag werd afgesloten met Graie de trottoir: een mime-speler die met slechts een stoepkrijtje en stereotypisch Frans kostuum (denk baret, wit-zwart gestreepte trui en zwarte broek) jong en oud wist te boeien. Tegelijkertijd begonnen Les Busiciens aan hun optreden en zelfs de extreme kou wist omstaanders niet weg te jagen. Deze jonge, diverse groep muzikanten brachten een mix van wereldmuziek in een vakantiesfeertje.
Daarna werd het tijd om naar de feesttent te verhuizen voor het optreden van The Voice Kids winnares Juliette, gevolgd door de jeugdige rockband De Brokkenpiloten. Maar dan zat het festival voor de kinderen erop en werd het tijd voor de volwassenen om uit de bol te gaan. Als eerste konden zij genieten van een optreden van heuse French Cancan danseressen. De rode gezichten in het publiek waren lang niet alleen te wijden aan de kou.
Isolde et les Bens
Daarna was het de beurt aan Isolde et les Bens om het feestje echt te beginnen. Isolde Lasoen, oorspronkelijk de drumster van Daan, zong allemaal nostalgische, charmante liedjes uit de Franse sixtiespop, begeleid door een groep muzikanten die allemaal Ben heten. Het laatste optreden van de avond was een optreden recht uit de Moulin Rouge: een groepje sexy Franse dames die een authentieke Franse cabaretshow opvoerden.
De avond werd uitgedanst op de beats van Discobaar A Moeder. De Schele en De Ras zorgden voor een mooi slot van het feest, waarvan de inkomsten gaan naar de plaatselijke crèche in de Heuvelstraat en een goed doel dat het organiserend comité gekozen heeft.
© 2015 - StampMedia - tekst: Loes Keimes, foto's: Arthur Van Duyse
