ANTWERPEN - Het academiejaar is nauwelijks goed en wel van start gegaan of Nederlandse studenten hebben hun weg alweer naar de Belgische collegebanken gevonden. Het Nederlandse onderwijsklimaat is steeds grimmiger geworden en een overstap naar de onderburen lijkt dan ook een logische keuze.
Wie een tweede bachelor of master ambieert moet in Nederland inmiddels diep in de buidel tasten. Collegegelden tot vijftienduizend euro op jaarbasis zijn geen uitzondering. Daarbij speelt onder meer ook dat voor veel medische studierichtingen in Nederland een beperkt aantal plaatsen beschikbaar is. Om toch de gedroomde opleiding te kunnen volgen wordt dan ook al snel een blik geworpen op de mogelijkheden buiten de landsgrenzen. Inmiddels staan er ruim 6.000 studenten van Nederlandse origine ingeschreven aan Belgische onderwijsinstellingen.
Hard werken
Simone de Bekker (19) studeert vroedkunde aan de Karel de Grote-Hogeschool en heeft nu vijf weken college achter de rug. Ze zit op kot in het centrum van Antwerpen op een steenworp van de bruisende studentenbuurt. Wat haar opvalt aan haar Vlaamse medestudenten is dat ze hard werken.
De Belgische universiteiten en hogescholen staan in Nederland hoog aangeschreven en het master-na-master aanbod wordt gezien als een unieke aanvulling op de academische loopbaan. De ruimschoots beschikbare studentenkamers voor een schappelijke prijs zijn de kers op de taart. Toch is de praktijk minder rooskleurig dan vooraf ingebeeld.
Jessica Reynders (25) behaalde in Tilburg een bachelor-diploma International Business & Languages en vertrok twee jaar geleden naar Antwerpen voor haar master Meertalige Professionele Communicatie. “Ik heb mijzelf absoluut moeten aanpassen aan de Belgische cultuur en vond het er lastig mijn draai te vinden. Mijn medestudenten waren in het begin zeer terughoudend en leken zich wat van de Nederlanders af te zonderen.”
Hiërarchie
Jessica benoemt ook de nodige cultuurverschillen. “Een sterkere hiërarchie tussen generaties is zowel in de collegezaal als daarbuiten duidelijk merkbaar. Daar heb ik het als Nederlandse moeilijk mee. Dat je als student niet vrijuit kunt spreken viel mij tegen. Ik had het gevoel niet echt in discussie te kunnen gaan met de prof of mijn kotbaas doordat dit als onbeschoft werd bestempeld. Anderzijds is dit ook goed omdat het er in Nederland soms wat te ‘los’ aan toe gaat.”
Kosten en baten
De Nederlandstalige studentensteden zijn in trek doordat er geen taalbarrière is. Maar de instroom verloopt zeker niet vlekkeloos. De slaagkansen van Nederlandse studenten zijn aanzienlijk lager. Ter illustratie: aan de Universiteit Antwerpen behaalt slechts 45 procent van de Nederlanders het voltallige aantal studiepunten in het eerste jaar, waar dit bij de Vlaamse collega’s 65 procent bedraagt. Daarbij verlaat een derde vroegtijdig de opleiding.
Een collegejaar kost de gemeenschap gemiddeld tienduizend euro per jaar en de vraag is in hoeverre de toestroom van Nederlandse studenten een plezierige ontwikkeling is. Zo keerde Jessica na het behalen van haar master diploma terug naar Nederland om zich daar op de arbeidsmarkt te oriënteren. Wellicht is België de dupe van de Nederlandse bezuinigingen op onderwijs en is het doorschuiven van de rekening geen reële oplossing voor de lange termijn.
© 2013 - StampMedia - Marloes ten Ham
Dit artkel werd gepubliceerd door Knack - online op 26/10/2013
Dit artkel werd gepubliceerd door Apen.be op 26/10/2013
Dit artkel werd gepubliceerd door Pienternet.be op 26/10/2013
Dit artkel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 26/10/2013
