Reporter Roselene Beckers stelt zich vragen bij hoe populaire media én het publiek soms omgaan met celebrities.

Vorige week overleed Liam Payne, ex-lid van de populaire boysband One Direction, in Argentinië aan een val van de derde verdieping, mogelijks door hallucinaties als gevolg van verschillende soorten drugs.

Deze week bracht de Vlaamse zangeres en VTM-presentatrice Laura Tesoro een documentaire uit waarbij we een inkijk krijgen in haar leven als artieste. Daarin vertelt ze over de manier waarop ze is ‘gecrasht’ in februari door de druk die ze zichzelf oplegt. Ook Selah Sue, Guy Swinnen en Max Colombie van Oscar and the Wolf spraken zich eerder al uit over de druk die artiesten ervaren van de media en de manier waarop artiesten vaak onmenselijk behandeld worden.

De Amerikaanse popzangeres P!nk annuleerde recent een aantal concerten en verschillende fans waren niet helemaal blij met die aankondiging. Tegelijkertijd waren er een aantal fans die vinden dat artiesten het publiek niet altijd iets verschuldigd zijn, soms met een sprankje sarcasme, zoals deze reactie onder de laatste Instagrampost van P!nk: Listen Pink, as a lifelong fan, this is unacceptable. All that matters is what I want – you to perform for me. You aren’t human, you’re a performer. How dare you have human things come up that inconvenience me. Also, I need to know every single detail about why I can’t get what I want. (…)– insincerely, an entitled fan.”

Het lijkt erop dat de jongere generaties de privacy van artiesten makkelijker kunnen accepteren. Zo maakten een aantal Argentijnse fans een ‘muur’ om de privacy van de vader van Liam Payne te garanderen. Het zijn ook vaak jongere fans die uitspraken doen als: “Normalize artists not owning the public a damn thing.” Dat is hoe het zou moeten, en daar kunnen sommige mediamakers en journalisten nog wat van leren.

De media verkiezen vaker sensatie boven verantwoordelijkheid

De media verkiezen vaker sensatie boven verantwoordelijkheid. Zo haalde Laura Tesoro in haar documentaire aan dat er door de media werd geschreven hoe mager ze was en dat ze een verkeerd beeld neerzet voor jongere meisjes. Maar niemand vroeg haar waarom ze zo mager was en hoe het echt met haar ging.

Een ander voorbeeld is de titel die Humo gebruikte op zijn cover, uit een interview met Pommelien Thijs: “Ik heb ADHD en ben dus niet verantwoordelijk voor m’n daden.” De zangeres zelf reageerde achteraf op Instagram dat de kop uit de context is getrokken en buiten proportie met wat ze vertelde. Op die manier probeerde ze controle over haar verhaal te behouden

Een internationaal, en verregaand voorbeeld is de schending van de privacy bij de dood van Liam Payne. Zo zou de Amerikaanse roddelsite TMZ foto’s hebben gepubliceerd van het levenloze lichaam van de zanger. Het is belangrijk dat media bewust zijn van de impact die ze kunnen hebben op artiesten en hun familie. Het feit dat de familie en vrienden van de zanger via de media te weten zijn gekomen dat hun zoon, broer of goede vriend overleden is, maakt me toch wel wat verdrietig.

Het lijkt erop dat media weinig hebben geleerd uit Club 27. Zo werden Amy Winehouse, Kurt Cobain of Jimmy Hendrix op jonge leeftijd slachtoffer van een verslaving die helaas hun einde betekende. Twee jaar geleden overleed ook Taylor Hawkins, legendarische drummer van de Foo Fighters, op 50-jarige leeftijd aan een overdosis drugs.

Laten we dus wat zachter zijn voor onze artiesten en meer respect tonen. Want stel je eens een wereld voor zonder muziek en laat me dan weten of kunst en muziek niet nodig zijn

Waarom grijpen artiesten zo snel naar drugs? Drugsgebruik kan verschillende oorzaken hebben. Zo zijn artiesten vaak mensen met een getroebeleerd verhaal. Om die bagage te kunnen dragen, wordt er sneller naar drugs gegrepen, als ontspannings- of escapismemechanisme.

Daarbij zou het nemen van drugs creativiteit kunnen stimuleren. Verschillende artiesten, waaronder de populaire popzangeres Taylor Swift, gaven toe dat ze al een keer dronken een nummer hebben geschreven. Het nemen van drugs kan je nieuwe perspectieven geven. Drugs heeft een verslavend effect. Je hebt een hogere dosis nodig om dezelfde ‘high’ te bereiken bij elke keer dat je het gebruikt. Of erger, diezelfde ‘high’ voelt niet meer zo goed.

“De afwezigheid van regelmaat en het grote contrast tussen in de belangstelling staan, de bewondering van tienduizenden mensen voelen en dan alleen op die hotelkamer zitten, zorgt voor fysieke en mentale uitputting”, aldus muziekjournalist Stijn Van de Voorde, die voor de radiozender Studio Brussel een podcast maakte over het overlijden van Taylor Hawkins. Daarbij komt ook de onzekerheid van inkomsten kijken, ook dat probleem kan een grote rol spelen in de mentale gezondheid van artiesten.

Laten we dus wat zachter zijn voor onze artiesten en meer respect tonen. Want stel je eens een wereld voor zonder muziek en laat me dan weten of kunst en muziek niet nodig zijn. Kunst helpt mensen helen, maar artiesten blijven altijd geven, omdat een publiek figuur zijn geen nine to five is. Het moet mogelijk zijn om artiesten de privacy te geven die ze verdienen. Hopelijk weegt de volgende generatie journalisten meer af of de inbreuk op de privacy van artiesten de moeite waard is. Maar laat ons ook strijden voor menselijkheid.


Dit artikel werd gepubliceerd door NXTPOP op 27/10/2024.

vorige volgende