Is Thibaut Courtois een “klagende miljonair die volledig is losgezogen van de realiteit” omdat hij kritiek uit over de overvolle voetbalkalender? Stampmedia-reporter Christophe Versteden vindt alvast van niet. “Veel geld verdienen en het uitoefenen van een beroep waar velen naar opkijken, ontneemt een persoon niet het recht om bezorgdheden om diens gezondheid te uiten.”
Na de verloren troostfinale van de Rode Duivels tegen Italië in de Nations League van 10 oktober haalde doelman Thibaut Courtois stevig uit naar voetbalorganisaties UEFA en FIFA. “Het is steeds hetzelfde verhaal: meer wedstrijden, minder rust. We zijn geen robots", zei hij achteraf in een interview met Sky Sports.
De dag voor die uitspraken kwam de Braziliaans voetballer Neymar in het nieuws met uitspraken over zijn toekomst in de sport. In de nieuwe documentaire Neymar and The Line of Kings zei hij dat het WK volgend jaar in Qatar wellicht zijn laatste zal zijn. “Ik weet niet of ik nog de mentale kracht heb om met het voetbal om te gaan.” Profvoetballers zien het voetballeven niet meer zitten, maar hebben zij recht om te klagen? Het antwoord op die vraag is ja.
"Losgezogen van de realiteit"
Zowel Courtois als Neymar kreeg veel kritiek van fans en van de media op hun uitspraken. De eerste in de rij om kritiek te geven op Courtois was columnist Nico Dijkshoorn in Het Nieuwsblad. Hij haalt in zijn column stevig uit naar de doelman van de Rode Duivels. Zo noemt hij hem “losgezogen van de realiteit”, “Een klagende miljonair die bijna heel zijn werkzame leven op balletjes staat te wachten” en stelt hij dat Courtois “droomt van armoede” omdat dat zijn leven makkelijker zou maken. Nu, als er iemand losgezogen is van de realiteit, dan is het Nico Dijkshoorn wel. Want het feit dat je veel geld verdient en een beroep uitoefent waar velen naar opkijken, neemt niet weg dat je je bezorgdheden om je (mentale) gezondheid niet mag uiten. Het leven van een profvoetballer is fysiek en mentaal zwaar. Alle begrip dus voor de uitspraken van Courtois en Neymar.
Speed revalidatie
Het is waar, voetballers verdienen bakken geld en hebben een carrière waar velen van dromen. Maar betekent dat dan dat zij zich geen zorgen mogen maken om hun mentale en fysieke gezondheid en die zorgen ook mogen uiten? Inspanningsfysioloog Peter Hespel (KU Leuven) toonde op Sporza begrip voor Courtois' standpunt door te zeggen dat profvoetballers inderdaad te weinig rust krijgen. Door de drukke voetbalkalender moeten blessures genezen door “speed-revalidatie”, wat de kans vergroot op terugkerende letsels.
Niet alleen het fysieke, maar ook het mentale aspect baart Hespel zorgen. "Een topsporter is ook maar een mens die zich mentaal eens volledig moet kunnen ontladen voor een langere rustperiode", benadrukt hij. “In het voetbal worden die rustperiodes nu steeds meer ingevuld door landentoernooien. Er is nooit plaats voor mentale rust, wat de motivatie voor een stuk ondermijnt.”
De ene dag held, de andere dag vergeten
Eerder dit jaar verscheen een artikel in het Amerikaans zakenmagazine magazine Forbes met de titel “Why It's Time For Soccer To Speak About Mental Health”. Daarin verduidelijkt journalist Robert Kidd dat de omgeving van voetbal op het hoogste niveau niet de gezondste plek is voor iemands mentale gezondheid. Dat komt door de hoge druk die ermee gepaard gaat.
In een artikel voor Reuters beschrijft journalist Brian Homewood professioneel voetbal als “een beroep met veel adrenaline waar spelers de ene dag helden kunnen zijn en de volgende vergeten.” In dat artikel toont Homewood dat profvoetballers vatbaar zijn voor mentale gezondheidsproblemen. Verschillende onderzoeken van Reuters tonen aan dat spelers te maken hebben met verhoogde risico's op angst en andere psychische problemen in vergelijking met de algemene bevolking. Dat omdat het voor de meeste voetballers een gespannen en precair beroep is.
Robert Kidd voegt er in zijn artikel in Forbes aan toe dat de fans en de media elke beslissing van spelers en coaches onder de loep nemen en bekritiseren. Vooral de sociale media versterken die wantoestanden en moedigen ze aan.
"Iedereen wil voetballer worden"
De bezorgdheden rond de fysieke en mentale gezondheid die Courtois en Neymar uitten, en dan vooral de kritiek die daarop volgde, doen denken aan wat veel studenten tijdens de coronacrisis moesten aanhoren. Hoewel dat voorheen ook een probleem was, kwam er toen veel aandacht voor de mentale gezondheid van studenten. Die ging achteruit door isolement, leerachterstand en de hoge druk die het gevolg waren van de lockdown-periodes.
Ook toen moesten studenten ongepaste reacties aanhoren als: “Je mag blij zijn dat je kan studeren”, of “Er zijn andere jongeren in armoede die jullie kansen niet krijgen." Goedkope commentaren als “Je verdient genoeg geld”, en “Iedereen wil voetballer worden” zijn even ongepast.
Kritiek geven op iemand die “klaagt” in een geprivilegieerde situatie is gemakkelijk. Ernaar luisteren is moeilijker, en dat moeten we leren als maatschappij. Luisteren naar iemands problemen vormt dan misschien niet de volledige oplossing, het is wel een goed begin.
Heb je het zelf moeilijk of ken je iemand die het moeilijk heeft?
Jongerenlijn AWEL op het gratis nummer 102: www.awel.be
Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813: www.zelfmoord1813.be
Dit artikel werd gepubliceerd door Mirari op 25/10/2021
