Opmerkelijke Limburgers: priester Wim Simons (34)

Matteo Simoni, Thibaut Courtois, Zuhal Demir: alle drie zijn het straffe Limburgers. Maar wat heeft de provincie nog meer te bieden? In deze reeks schetsen we een portret van Limburgers die misschien iets minder bekend, maar even opmerkelijk zijn. Stuk voor stuk gewone mensen die door en met hun passie een stempel op hun omgeving drukken. Wim Simons (34), priester in Herk-de-Stad, wil jongeren en het geloof opnieuw samenbrengen.

Steeds minder jongeren vinden heil in het geloof. Wim Simons, een geëngageerde priester voor de jeugd van tegenwoordig, wil het tij doen keren. “Als jongeren niet meer naar de kerk gaan, is het de bedoeling dat de kerk naar de jongeren toe gaat” zegt hij. “Het is misschien een oud gezegde, maar ik moet mij als een herder tussen de schapen begeven. Als de jongeren zien dat de kerk voor hen klaar staat, dat geeft me voldoening,” glimlacht hij.

Priester worden

Zelf had hij al vroeg voeling met het geloof. "Het idee om priester te worden kreeg ik toen ik ongeveer zes jaar was," zegt de kapelaan. Hij begon als misdienaar en werd lid van het koor en de plaatselijke Chiro. “Na het middelbaar haalde ik mijn bachelor in de rechten en daarna werkte ik een tijdje voor UNIZO. Tijdens het werk heb ik vaak zitten nadenken: ‘Kies ik voor het gehuwde leven of ga ik voor priester?” vertelt Wim. Ondertussen had hij al een paar korte relaties achter de rug, maar het voelde niet juist aan voor hem. “Ik stond voor een moeilijke keuze. Ik had het gevoel dat ik mijn voormalige vriendin bedroog, omdat ik met een innerlijke dwang zat om priester te worden.” Wim hakte de knoop door en begon aan zijn opleiding als priester aan het Johannes XXIII Seminarie in Leuven. Voor Wim staat zijn priesterwijding in 2015 geboekstaafd als één van de mooiste dagen uit zijn leven. De bisschop plaatste hem in Herk-de-Stad.

Jongeren en hun leefwereld

Omdat Wim zich voor jongeren wil engageren, moet hij natuurlijk ook naar de plaatsen gaan waar de ‘schapen’ zich begeven. Dat kan op school zijn of in de sportclub, maar evengoed op café. “Op deze plaatsen kom ik vaak dezelfde jongeren tegen en na een tijd schept dat een band,” vertelt de herder. Wim is niet vies van een biertje, hij is ook maar een gewone jonge man van 34 jaar. “Ik drink wel wat alcohol, maar ik hou het toch nog fatsoenlijk. Als priester heb je een voorbeeldfunctie. Ik heb al eens meegemaakt dat iemand op een fuif wou biechten. Op dat moment moet je zorgen dat je nuchter bent.”