Met 'Our Little Sister' brengt regisseur Hirokazu Koreeda het relaas van drie zussen die opgroeiden zonder hun ouders. Een verhaal zonder echte hoogtes en laagtes, maar met emotionele diepgang. "Koreeda gebruikt de juiste wapens om de boodschap over te brengen", stelt onze recensent Pieter Van Laere op het Film Fest Gent.
De Japanse prent 'Our Little Sister' vertelt het innemende verhaal over drie zussen die opgroeiden zonder hun ouders. De moeder is na de scheiding van haar man en de dood van haar moeder een nieuw leven begonnen in een andere stad en hun vader woont samen met de vrouw voor wie hij zijn gezin verliet in een plattelandsdorp. Als ze vernemen dat hun vader overleden is, besluiten ze naar zijn begrafenis te gaan. Daar ontmoeten de drie twintigers hun halfzus Suzu (13) en vragen ze haar om bij hen in de stad Kamakura te komen wonen, wat de nodige spanningen met zich meebrengt.
Sachi is de moederfiguur die een relatie heeft met een getrouwde man, iets wat ze de nieuwe vrouw van haar vader altijd verweten heeft. Yoshino is een opportunist die op de verkeerde sukkels valt en moet leren omgaan met verantwoordelijkheid. En Chika is de vreemde eend in de bijt die veel vragen heeft over haar ouders omdat ze die periode te jong was om zich levendig te herinneren. Suzu, tot slot, moest snel volwassen worden om voor haar zieke vader te zorgen.
Samen leven brengt heel wat mooie momenten met zich mee, maar opent ook oude wonden van een onverwerkt verleden. Ontroerend eerlijk kabbelt het verhaal voorbij als een beekje in een herfstbos, al sleept het je mee voor je het goed en wel doorhebt.
De juiste wapens
Met Nobody Knows (2004) en Like Father, Like Son (2013) regisseerde Hirokazu Koreeda eerder twee pareltjes. Wederom levert hij topkwaliteit met ‘Our Little Sister’. Koreeda gebruikt de juiste wapens om de boodschap over te brengen. De stilte in combinatie met esthetisch ontwapenende beelden van de drie zussen in hun dagelijks leven doen nekharen overeind komen. Emoties worden geheel naar Japanse waarden en normen niet uitvergroot. Koreeda weet daar goed gebruik van te maken door het volume niet de hoogte in te jagen, wel in dialogen waar de ingehouden gevoelens dieper gaan. Eerlijk en oprecht tot op het bod.
Tevens verdient Haruka Ayase voor haar rol als Sachi een grote pluim. Op briljante wijze bespeelt ze de gevoelige balans tussen confrontatie en verzoening, verantwoordelijkheid en onbezonnenheid. Ayase zet de emotionele rollercoaster van haar personage neer met een zelden geziene beheersing. Veel heeft zij niet veel nodig om van een kabbelend beekje een tsunami te maken.
© 2015 – StampMedia/Mediaraven - Pieter Van Laere
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey.be op 21/10/2015
