Zondag 24 juni in De Zevende Dag: Ivan De Vadder interviewt Patrick Janssens. Onderwerpen van het gesprek: de rugproblemen van de burgemeester, het vertrek van de Antwerpse politiecommissaris naar Open VLD en de eventuele opname van die liberalen op zijn kartellijst.
Waarna De Vadder ook een reactie vraagt op de hoge score van N-VA in de peilingen. Het gesprek eindigt met een korte reflectie over de kiesintenties van nieuwe Antwerpenaren en de obligate vraag of er al een voorakkoord is of niet.
Politici krijgen vaak het verwijt naar hun hoofd geslingerd enkel bezig te zijn met de waan van de dag, te leven van peiling tot peiling en van verkiezing naar verkiezing. Ze krijgen kritiek van opiniemakers dat ze meer bezig zijn met hun imago dan met inhoud. Toch lijkt het me niet alleen een probleem van de politiek, maar veeleer een probleem van de media.
Politici wordt gevraagd naar reacties op de populariteit van de N-VA en N-VA'ers wordt gevraagd te reageren op die reacties. Interviews gaan over peilingen, over voorakkoorden en witte konijnen, over imagoproblemen en de strijd tussen politieke partijen en nu en dan over bepaalde politieke stunts. Vervolgens worden al deze non-events worden van naaldje tot draadje geanalyseerd.
Politieke geloofwaardigheid en cohesie
Eigenlijk zijn er maar twee van die analyses die echt interessant zijn. Helaas kan je ze elke dag wel ergens in een andere variant lezen. Zo vraagt Carl Devos zich al weken af of Di Rupo erin zal slagen de wereld te overtuigen dat zijn regering goed bezig is. De gemeenteraadsverkiezingen in november zijn in zijn ogen een soort eerste ronde in de stembusslag van 2014.
Een tweede soort analyses gaat over het imago van de Vlaamse Regering. De voorlopig beste bewerking van dat verhaal stond vorige week in Knack. Walter Pauli ontleedt dat Peeters II de indruk geeft een ruzieclub te zijn. De kiem van dit probleem zit bij de exit van Vandenbroucke. Het imagoprobleem van de SP.A verklaart hij trouwens op dezelfde manier.
'Politiek moet gaan over inhoud'
Perceptie is inderdaad een belangrijk element in de politiek. Maar de perceptie is een fenomeen in het hoofd van de kiezer, gebaseerd op wat hij ziet, hoort en leest. Die perceptie zou best gebaseerd zijn op inhoudelijke verschillen. Niet op analyses van het imago van deze of gene politieke partij of regeringsploeg.
In plaats van telkens dezelfde analyses te maken van de Vlaamse en federale regering kunnen we misschien kijken naar wat ze nu eigenlijk aan het doen zijn. Maar ook in de verslaggeving van de gemeenteraadsverkiezingen kunnen journalisten verder gaan de analyse van de perceptie. Militanten, vrijwilligers, politici en medewerkers van alle politieke partijen zijn al weken en zelfs maanden bezig met het programma voor de gemeenteraadsverkiezingen. Daarin gaat het over mobiliteit, veiligheid, woonbeleid, lokale economie, sociaal beleid etc. Dat kan toch ook interessant zijn?
© 2012 - StampMedia - Sander Roelandt
