(PIDMAG) Lunchtijd. Een overvolle koffiebar. Tussen het geroezemoes valt Christine Wittoeck (47) meteen op: ze zit alleen aan een grote ronde tafel. Links en rechts van haar zitten de mensen gekluisterd aan hun schermen. Zoals Christine daar rustig de krant zit te lezen, zou je nooit vermoeden dat deze vrouw zich twee jaar geleden verloor in de digitale wereld. "Ik was minstens de helft van mijn wakkere dag bezig op sociale media."
“In de periode toen ik werk zocht, zat ik op de rand van verslaving. De verlei-ding tot online afleiding was gigantisch groot,” zegt Christine. “Ik opende wel twintig keer per dag mijn mailbox. Ik ging van het ene sociale medium naar het andere en als ik ze allemaal bekeken had, begon ik opnieuw bij het eerste. Ik was zeer prikkelbaar en wilde niet gestoord worden als ik met mijn smartphone bezig was. Wanneer mijn kinderen en partner iets vroegen, antwoordde ik gewoon niet of snauwde ik ze zelfs af.”
Geen rust in je hoofd
Christine laat een foto zien van haar dochters, die twee jaar geleden 14 en 15 jaar waren. “Ze kregen geen respons van mij en durfden me uiteindelijk niets meer te vragen. Ik creëerde een sfeer van bitsigheid rond mij.” Christine hoorde haar omgeving niet omdat ze zo hard opging in de onlinewereld. “Ik besefte dat niet en was ervan overtuigd dat ik deed wat ik moest doen.” Haar gedrag had een grote impact op haar relatie: na een tijdje ging haar partner ’s avonds alleen weg. “Dan zei hij: ‘Ik heb afgesproken met vrienden. Gisteren heb ik het je gevraagd, maar je hebt me niet gehoord, ik heb het opgegeven.’”
Niet enkel haar relaties leden onder haar overmatig internetgebruik. “Ik heb ont- stekingen gehad aan mijn elleboog en schouders door een verkeerde houding als ik achter mijn laptop zat. Je beweegt minder, want alle uren die je achter je scherm doorbrengt, kom je niet buiten.” Ook de mentale impact is groot: “Je komt niet tot stilstand in je hoofd.”
Christine kijkt in het rond. Achter haar zitten twee jongeren in knusse zetels op hun laptop te tokkelen. “Mensen hebben afgeleerd om zich te vervelen,” zegt ze. “Let maar eens op mensen die op de bus wachten: hoofd naar beneden, gsm in de hand. In plaats van even rust te nemen. Eigenlijk moeten we het ons- zelf gunnen om die smartphone af en toe uit te zetten.”
“Mensen hebben afgeleerd om zich te vervelen”
Christine merkt dat heel wat anderen dat besef niet hebben. “Veel mensen denken dat ze altijd bereikbaar moeten zijn en continu op die sociale media moeten zitten. Maar dat hoeft niet voortdurend. Je kan daar flexibel mee omgaan.” Zelf heeft ze ook nog die verleiding: “Toen ik naar hier kwam, wilde ik eerst mijn laptop meebrengen om
wat te werken, want ik wist dat er een wifi hotspot was. Maar ik heb vandaag gekozen om een dag niets te doen en dus heb ik mijn computer thuis gelaten. In het begin knaagt dat even, maar ik heb nu rustig de krant gelezen, wat ik anders nooit kan doen.”
Digitale Detox
Twee jaar geleden besefte Christine niet dat ze helemaal fout omging met sociale media. Pas toen haar gezin haar erover aansprak, zag Christine in dat ze een probleem had. “Ik kreeg commentaar omdat ik zoveel achter mijn scherm zat. Na een tijd dacht ik: ‘Dit kan niet, dat zo’n machientje mijn relaties zo kan beïnvloeden.’” Christine besloot zelf actie te ondernemen. “Ik begon een dagboek bij te houden over mijn sociale mediagebruik. Toen pas kwam het besef dat ik er echt te veel mee bezig was.” Ze ging op zoek naar een methode om haar gedrag aan te pakken. “Maar gedrag veranderen is niet evident. Daarom dacht ik: ‘daar moet ik iets mee doen’.”
Een jaar geleden richtte Christine haar eigen Digital Detox Academy op. Ze probeert anderen vanuit haar eigen ervaringen bewust te maken van hun internet- en sociale mediagebruik.
Tijdens haar workshops merkt ze dat ook anderen het moeilijk hebben om hun smartphone los te laten. Christine herinnert zich één van haar klanten, die vertelde: "Mijn smartphone, dat ben ik, dat is mijn alles. Daar zitten al mijn vrienden, al mijn contacten, in. Als ik dat verlies, dan ben ik dood." Christine: "Ik heb haar uitgenodigd om eens twee dagen zonder gsm te leven en dat wou ze zelfs niet proberen."
Christine neemt een slokje van haar Chai Latte. “Digital detox betekent niet dat je niet meer online mag zijn. Detox is een ontgifting: wat niet goed is, moet je weghalen. Je gaat sociale media bewust gebruiken waarvoor je ze nodig hebt. En dat is voor iedereen anders.” Maar is zo’n digital detox in de huidige samenleving wel mogelijk? “Ik kan niet zeggen dat ik nu digitale rust heb,” vertelt Christine. “De ene dag gaat het al wat beter dan de andere. Ik moet mezelf er altijd op wijzen dat ik er nog te veel mee bezig ben.” Twee keer per jaar trekt ze er drie dagen alleen op uit, zonder smartphone. "Eventjes de batterijen opladen. In het begin is dat moeilijk, maar je leert om alleen te zijn met jezelf."
Door haar bewuste aanpak is Christine rustiger dan vroeger: “Als ik nu thuis vertrek en mijn gsm vergeet, dan is dat niet langer een ramp. Ik besef dat ik ook zonder kan."
© 2015 - StampMedia - Robin De Veen & Marjan Verschueren
Dit artikel verscheen eerst in PIDMAG, het magazine van StampMedia – Jaargang 4 Nr.11 p. 4-5
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 16/07/2015
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 16/07/2015
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey op 16/07/2015
