Junior Journalist is de grootste schrijfwedstrijd voor jongeren uit Vlaanderen en Brussel en wordt jaarlijks georganiseerd door het Davidsfonds. Tijdens de editie 2022-2023 was het thema ‘#trots, #lokalehelden’. Fleur Foré werd tweede in reeks 4: derde graad secundair onderwijs.
‘Heb je al een idee wat je later wil studeren?’ De vraag die me, vrijwel zeker, elke week gesteld wordt. ‘Nee, ik heb nog geen idee.’ Hoofdschuddend en met een diepe frons kijkt de persoon me aan. ‘Toen ik zou oud was als jij, had ik al jaren een idee! Geloof me meisje, in de farmaceutische sector is toekomst verzekerd!’ Met een glimlach verzeker ik de persoon dat ik zijn advies zal meenemen, net zoals ik alle vorige mensen die me advies gaven dit ook beloofd heb.
‘Volg je dromen! Maak je dromen waar!’ Het voelt alsof deze uitspraken enkel verzonnen zijn om ons, de zesdejaars, in de war te brengen. Iedereen heeft een mening over wat we zouden studeren, maar wij? Wij hebben geen flauw idee. Wanneer men deze gedachte uitspreekt, dan is het antwoord altijd hetzelfde. ‘Er moet toch iets zijn waar je als kind van droomde?’ Het antwoord op die vraag kan ik u wel geven: prinses.
Al van kleins af aan droom ik dag en nacht over het leven van een prinses. Fluwelen handschoenen, zwierige jurken, prachtige bals en een mooie prins die me om mijn hand vraagt. Tien jaar later is prinses worden eerder een utopie, maar mijn hoop is nooit gedoofd. Hoewel ik nog steeds droom, is het me duidelijk dat het leven van een prinses er heel wat anders uitziet dan gedacht.
Jurken worden vervangen door legeruniformen, bals worden ingeruild voor educatieve evenementen en een mogelijke prins moet eerst goedgekeurd worden door de hele koninklijke familie. Het lijkt me een hele opgave, maar toch doorstaat prinses Elisabeth het met glans.
Met haar 21 lentes jong is onze kroonprinses een veelzijdige vrouw. Zonder veel woorden
heeft ze toch de wereld al heel wat gezegd: ‘Ik wil het, ik kan het, ik doe het.’ Het volbrengen van een militaire training, studeren in het buitenland en daarbovenop zich inzetten voor zoveel goede doelen.
Als zeventienjarige, kijk ik met grote ogen naar haar op. Ik ben er heel zeker van dat ze een voorbeeld is voor veel jonge vrouwen, want er zijn niet veel jonge rolmodellen die al zoveel waargemaakt hebben. Naast haar verplichtingen als prinses, heeft ze een warme persoonlijkheid en draagt ze heel wat gezelligheid met haar mee. Het meeste van haar tijd kan je haar vinden bij haar familie, lezend in een boek of achter een muziekinstrument, of bij haar vrienden waarmee ze graag afspreekt en reist. Door deze feiten lijkt ze net zoals jij en ik. Een gewoon persoon die houdt van de dagelijkse dingen in het leven. Ze zou zo een vriendin van me kunnen zijn.
Ik ben nieuwsgierig naar haar kinderdroom. Zou het vroeger ook haar droom geweest zijn om prinses te worden? Ze is één van de weinige gelukkigen die zichzelf een prinses kan noemen. Ergens diep vanbinnen ben ik daar jaloers op, maar mijn nuchtere verstand laat me inzien dat ik van geluk kan spreken dat ik mijn toekomst zelf kan bepalen. Ik ben blij dat ik wanhopig op zoek ben naar de juiste studie uit de zovele keuzes, want in tegenstelling tot haar krijg ik een keuze. Misschien zou dat haar antwoord zijn op de vraag: ‘Mijn droom is om te mogen dromen.’
