Nadat de interne keuken van La Gare 27 lekte via sociale media, heerst een golf van verontwaardiging. Gaat het om racisme of niet? Niet volgens Paul Beloy (DM, 25/8) die de context tracht te schetsen van het hele verhaal. Khalid (21) gaat niet akkoord. "Racistische uitlatingen verbloemen is kennelijk de gemakkelijkste oplossing", zo stelt hij.
Ja, ik voel me gediscrimineerd door een discotheekuitbater die “Mocro’s en Blacks” de toegang verbiedt tot zijn nachtclub omwille van hun afkomst en ras, ook al zou de uitbater zelf van Afrikaanse origine zijn en ook al zou ik in geen honderd jaar een discotheek willen betreden.
Nee, ik ben niet onder de indruk van de 'context' die de uitbater op zijn Facebookprofiel en Paul Beloy in zijn opiniestuk in De Morgen (DM 25/8) trachtten te bieden. Het is te zeggen, ik ben wel onder de indruk, maar dan vooral door het feit dat die ‘context’ zowaar de dieperliggende wortels van het racisme heeft aangetoond.
Verbloemd racisme
Vincent Ekwunor, de uitbater van nachtclub LaGare27 had in een chat met zijn team – in niet mis te verstane bewoordingen – te kennen gegeven dat “Mocro’s en Blacks” niet welkom zijn, wat tot een terechte golf van verontwaardiging heeft geleid.
Daarna trachtte Vincent ‘zijn kant van het verhaal’ te brengen met een lang facebookbericht. Daarin betreurt hij dat hij zo eerlijk is geweest om het achterste van zijn tong te laten zien door in helder taalgebruik ‘rechtdoorzee’ te onderstrepen dat Marokkanen en Zwarten niet meer welkom zijn, onder welke omstandigheden dan ook.
“Ik had idd beter gezegd groepen mannen, ik dacht natuurlijk niet dat heel Twitter en Facebook dit ging lezen”, zei hij. Hij had zich dus liever in bochten gewrongen om zijn racistische motieven te verbergen, net zoals vele politici dat al jaren doen.
De uitspraken op zich storen hem in geen geval, wel het feit dat er op Facebook en Twitter gelukkig nog genoeg mensen zijn die ietwat beschaving in zich dragen.
Nultolerantie of Carte blanche?
Gelukkig is daar Paul Beloy die als een ware mentalcoach voor de opbeurende schouderklopjes kon zorgen.
“Ik ken en volg Vincent al lang. Hij is een goede vriend van mijn zoon Yannick (…) en hij is géén racist. (…) Voor mij ben je zeer duidelijk Vincent, gezien je afkomst en de weg die je afgelegd hebt tot nu toe kan men je niet afschilderen als racist.” stelde hij in deze krant. Vincent zou naar verluidt gewoon moeten afstappen van het ‘sappig Antwerps dialect’ en politiek correct taalgebruik moeten hanteren.
Ligt het aan mij, of zijn deze citaten echt rijp voor een examen over drogredenen? Nu, ik herinner me nog dat Paul Beloy op een debat zei dat hij zelfs geen graten zag in het feit dat racistische voetbalfans bananen naar hem wierpen toen hij nog voetbalde.
Opgelucht ben ik, dat hij geen mandaat heeft in het Interfederaal Gelijkekansencentrum (CGKR), anders zou de afdwingbaarheid van de anti-discriminatiewetgeving nagenoeg nihil zijn. Knipoog. Neen serieus, van mij mag het CGKR zelfs opgedoekt worden, want buiten het antisemitisme ligt de tolerantiegrens tegen andere vormen van exclusie wel heel erg hoog.
Gebrek aan politieke moed
De racistische uitlatingen verbloemen is kennelijk de gemakkelijkste oplossing, moeilijker is om paal en perk te stellen aan deze flagrante inbreuk op de mensenrechten en dit ook te vertalen naar een afdwingbaar beleid. John Crombez, waar blijft die vernieuwingsoperatie toch?
© 2015 StampMedia - Khalid El Jafoufi
Dit opiniestuk werd gepubliceerd door De Morgen op 26/08/2015
