Vier jaar na zijn debuutfilm ‘Girl’ ontroert regisseur Lukas Dhont opnieuw met ‘Close’, een film waarin emoties de hoofdpersonages vertolken. De film viel al meermaals in de prijzen en bereikt nu ook het Belgische publiek. Is er al zicht op een Oscar?
Gezien op Film Fest Gent. Beoordeling van onze reporter: ****
Hoe volmaakt ziet het beeld eruit van twee bevriende jongens, rennend door een kleurrijk bloemenveld? Het is de openingsscene waarmee regisseur Lukas Dhont zijn film Close begint. Het zet meteen de toon van tederheid, die gedurende de hele film zal blijven hangen. Want laat dat nu ook de kunst zijn die Dhont zo mooi hanteert. Emoties zijn de hoofdpersonages in zijn film, die hij even krachtig als breekbaar een verhaal laat vertellen.
De film Close vertelt het verhaal van twee beste vrienden Remi en Leo, tussen wie afstand een belangrijk vraagstuk wordt. Hoe dicht mag iemand komen tot de intimiteit ontoelaatbaar wordt? En willen beide vrienden dezelfde afstand accepteren? Dit liefhebbend drama wordt vertolkt door een prachtige cast. De rollen van Leo en Remi worden respectievelijk ingevuld door de nog jonge, maar nu al grote acteurs Eden Dambrine en Gustav De Waele. Zij worden bijgestaan door andere bekende namen zoals Emilie Dequenne, Léa Drucker en Kevin Janssens, de ouders van de twee jongens.
Emoties
Iedereen is getuige van de intense band tussen Remi en Leo. In deze vriendschap is de hoeveelheid aan kleuren net zoals in het bloemenveld talrijk en zacht tegelijkertijd. Toch zal de film gaandeweg een grauwere tint aanslaan door enkele gebeurtenissen, maar wat beeld betreft blijven de kleuren overeind. En zo doet Lukas Dhont dat een hele film lang. Hij houdt het allemaal beheersbaar en teder.
Wanneer in deze hartelijke vriendschap zich een pijnlijke distantiëring voordoet, verwacht je dat een personage instort of dat er een overrompeling van pijn en verdriet zich laat zien. Zo gebeurt het echter niet. Geleidelijk aan vertoont één van de personages barstjes waar het verdriet langzaam doorheen sijpelt, recht tot bij de kijker. Dat raakt.
Intense beleving
Al deze emoties weet Lukas Dhont op een zeer echte manier te laten spreken in het verhaal, zonder dat het schreeuwerig wordt. Het zorgt voor een intense beleving. De nodige close-ups vestigen de aandacht op ontroerende relaties, zoals die tussen Leo en Remi’s moeder. Bovendien spreekt de stilte meer dan ooit, op onmogelijke en schrijnende momenten.
Al deze emoties weet Lukas Dhont op een zeer echte manier te laten spreken in het verhaal, zonder dat het schreeuwerig wordt
Dat Lukas Dhont een verhaal op het witte doek brengt dat zo dicht aanleunt bij zijn eigen leven, draagt er zeker toe bij dat de gevoelens oprecht en bovendien voor iedereen herkenbaar. We mogen blij zijn dat Dhont dat voor ons doet, want deze film zal voor velen heel wat troost en steun kunnen bieden.
Ook het Filmfestival van Gent zette mentale veerkracht in het licht. Een thema dat in veel films terugkeerd, en dus ook in ‘Close’. De psychische weerbaarheid van de jonge personages staat heel erg centraal in de film. De prent toont hoe pijnlijk vriendschap kan worden door de sterkte ervan.
Oscar in zicht
Vier jaar na zijn succesvolle debuutfilm ‘Girl’ heeft Lukas Dhont opnieuw een prachtige film gemaakt, waarvoor hij al enkele prijzen in ontvangst mocht nemen. De meest recente zijn twee prijzen op het Chicago International Film Festival. Eerder won Dhont al de Grand Prix op het prestigieuze filmfestival van Cannes.
Dan rest ons nu alleen nog de vraag hoe dichtbij Dhont bij de Academy Awards zal geraken. De Belgische inzending voor de Oscars is hij al, nu is het nog wachten of hij ook de shortlist van genomineerden haalt. Wie weet zien we hem binnenkort dan wel met dat gouden beeldje in zijn handen
