In de nasleep van de sequel die momenteel in de bioscoop loopt, dook reporter Ege Tokman in het boek ‘Dune’ van Frank Herbert.
‘Dune’ of “Duin” voor de fervente Vlaamsgezinden is een vijfsterrenervaring van een magere 530 paginaatjes die je voor de eerste keer mee zal sleuren naar de woestijnen van Arrakis. Kort samengevat, in een poging spoilers te vermijden en de extreme fantasy sci-fi beperkt te houden, vertelt dit boek het verhaal van Paul Atreides, door sommigen beter gekend als Timothée Chalamet.
Paul is de zoon van Leto Atreides, de leider van een van de grote hertogshuizen in het universum van het boek, die net door de ultieme keizer van dat universum, Padishah Shaddam IV, het hertogdom van de planeet Arrakis krijgt. Wat betekent dit voor de jonge Paul? Hij moet hikkend, wenend, en met tegenzin verhuizen van zijn paradijs op Caladan, de planeet waar Huis Atreides normaal over bezit, naar een lege woestijnplaneet.
Blauwe ogen
Arrakis is the place to be, in het hele universum, want daar wordt spice geproduceerd! Spice is een psychedelische drug die ook de meest waardevolle materie ooit is. Het laat ruimtevaart toe, en is de basis van de economische structuren van het universum. Daarbij heeft het ook nog wat leuke bijeffecten: spiceconsumptie laat je ogen blauw worden, geeft je visioenen over de toekomst, en verlengt je levensduur. Als u dat al raar vindt, en u graag de auteur wil vragen waarom dat allemaal zo is, moet ik u teleurstellen: Frank Herbert is al een kleine vijftig jaar dood, dus veel uitleg gaan we niet aan hem kunnen vragen.
Om nog verder te gaan met de beknopte samenvatting – Ik beloof u dat dit de meest beknopte samenvatting is die je zou kunnen maken van dit boek – is niet iedereen even blij met het feit dat de Atreides-regering op Arrakis aankomt. Voor huis Harkonnen, een ander hertogshuis, en het huis waarvan de Atreidesfamilie de planeet Arrakis, en dus de productie van de almachtige spice, overneemt, is dit natuurlijk minder prettig. U zou denken dat ze hier rationeel mee zouden omgaan en er absoluut niet overdreven op zouden reageren met een georganiseerde militaire herovering van de planeet, maar de Harkonnens zijn een onvoorspelbaar boeltje.
Wat er daarna gebeurt, laat ik over aan u om helemaal op eigen houtje te ontdekken. Ik kan u wel verzekeren dat het uw tijd waard is. Ik snap het, commitment is eng, we hebben daar allemaal wel problemen mee. Wanneer gaat u in godsnaam nog de tijd vinden om in een boek van 500 pagina’s te springen.
Geheime nonnendienst
Als u na het lezen hiervan al overtuigd bent om het boek zelf te bemachtigen en de twee prachtfilms op papier te beleven: wat goed! Ik heb dan nog niet eens gesproken over de geheime nonnendienst, met telekinesie, en een speciaal stemmetje dat u laat doen wat zij van je willen, die al eeuwenlang cupido spelen om de ultieme mens te kunnen creëren. Ik heb ook nog niets gezegd over de wormen in het Arrakisaanse woestijn. Er valt dus heel wat te beleven en te bewonderen in de wereld die Frank Herbert voor ons geschapen heeft.
Als je de uitdaging bent aangegaan om het eerste boek te lezen, en ervan hebt genoten, en nu nog zit te denken, “Ach, hoe jammer is dat toch dat ik hier zo door gevlogen heb, waren er maar meer van deze boeken!” Dan heb ik toch prachtig nieuws voor u, lieve lezer! U hebt nog maar het eerste boek van de zes gelezen! Geniet er maar van, en verwacht maar dat het allemaal veel raarder zal worden.
