55 procent van de Schotse bevolking koos er op 18 september voor om deel te blijven uitmaken van het Verenigd Koninkrijk. Hiermee zijn de problemen in Schotland echter nog lang niet opgelost. “Het zal nog een tijdje duren voordat de rust in Schotland terugkeert.”
De toekomst van Schotland was de voorbije maanden erg onzeker. Na het referendum over de onafhankelijkheid van Schotland werd beslist dat het land geen onafhankelijke status krijgt. 55% van de Schotse bevolking wil namelijk een deel blijven uitmaken van het Verenigd Koninkrijk.
Aangezien de campagne tegen de onafhankelijk maar een meerderheid van 5% behaalde, zijn de reacties op de uitslag van het referendum uiteenlopend. Student Ben Clark (20), fervent voorstander van de Schotse onafhankelijkheid, is teleurgesteld in zijn landgenoten. “De nee-campagne heeft de negatieve gevolgen van een onafhankelijk Schotland te hard overdreven, waardoor de meeste Schotten bang werden en dus tegen stemden”, stelt Clark.
Europese Unie
Collega-student Lewis Kerr (21) zet de overwinning van de nee-campagne in een ander daglicht: “Als Schotland onafhankelijk was geworden, zouden vele andere gebieden in de Europese Unie ons voorbeeld gevolgd zijn. Daardoor zou er alleen maar meer verdeeldheid komen, terwijl we juist allemaal zouden moeten samenwerken om tot een sterkere Europese Unie te komen. Om die verdeeldheid te voorkomen, hebben veel mensen tegen de onafhankelijkheid gestemd.”
De Europese Unie kwam tijdens de vurige debatten over de Schotse onafhankelijkheid wel vaker aan bod. Doordat UKIP, een partij die staat voor de terugtrekking van het VK uit de Europese Unie, steeds meer aanhang krijgt in Engeland, begonnen veel Schotten zich zorgen te maken. Ook voorstanders van onafhankelijkheid willen namelijk wél in de Europese Unie blijven.
“Engeland geeft steeds meer de indruk dat ze uit de Europese Unie wil stappen, terwijl de meeste Schotten dat helemaal niet willen. Een onafhankelijk Schotland had voor zichzelf kunnen beslissen, terwijl we nu niets te zeggen hebben en Engeland moeten volgen”, concludeert Clark.
“Ja-campagne in slachtofferrol”
Dat Schotland niet onafhankelijk wordt, kwam niet alleen voor de rest van de wereld, maar ook voor de Schotten zelf als een verrassing. De ja-campagne, die streefde naar een onafhankelijk Schotland, had zich 18 september anders voorgesteld. Kerr meent dat de onafhankelijkheidsstrijders zo van hun overwinning overtuigd waren dat ze nu de eerlijkheid van het referendum in twijfel trekken: “De ja-campagne claimt dat er tijdens het referendum sprake was van corruptie en dat ze eigenlijk had moeten winnen”, weet hij.
De uitslag van het referendum is dus geen eindstop van een lange reis, maar eerder een tussenstop. En er is geen enkele Schot die weet waar de trip hen uiteindelijk naartoe zal leiden.
© 2014 – StampMedia – Celien Suykerbuyk
Dit artikel werd gepubliceerd door Dewereldmorgen.be op 01/10/2014
