Hoewel bij BDSM sprake is van wederzijdse toestemming kan iemand voor slagen en verwondingen vervolgd worden zonder enige aanklacht. Evy Arrazola de Oñate (23) schreef haar masterproef Criminologie over BDSM en hoopt het zo uit de grijze zone in de wetgeving te halen. “Het zijn maar gewone mensen, zoals je buur.”
Haar masterproef over BDSM leverde Evy Arrazola de Oñate een nominatie op voor de DiverGent scriptieprijs van de Ugent. De afkorting BDSM staat voor ‘Bondage & Discipline’, ‘Dominantie & Submissie’ en ‘Sadisme & Machosisme’. “In zo’n relatie speelt het spel van dominantie en submissie een belangrijke rol, maar beide partners stemmen hierin toe”, duidt Arrazola de Oñate.
Blauwe plekken
Strafwettelijk gezien valt BDSM onder slagen en verwondingen en ligt het in een grijze zone. Net als bij mishandeling en huiselijk geweld moet er geen klacht ingediend worden om tot vervolging te kunnen leiden. Iemand die aan BDSM doet zal er bijgevolg niet snel voor uitkomen, stelt Arrazola de Oñate. “Zodra je buitenkomt met blauwe plekken, kan iemand oordelen dat jij geslagen wordt en op basis daarvan kan de ‘dader’ aangehouden worden, zelfs al heb jij toestemming gegeven.”
Dat die grijze zone er is, heeft te maken met een vage grens tussen huiselijk geweld en BDSM, legt Arrazola de Oñate uit. “De wetgeving aanpassen, kan goed zijn voor de BDSM-wereld, maar tegelijk negatieve gevolgen hebben voor alles wat met huiselijk geweld te maken heeft. Er kan verkeerd geïnterpreteerd worden dat het slachtoffer toestemming heeft gegeven .”
Controle
Toch wijst Arrazola de Oñate op het belang van een wettelijk kader rond BDSM. Want deze grijze zone brengt op haar beurt ook misbruik met zich mee. “Normaal wordt een gesprek gehouden met nieuwelingen over wat ze verwachten, waar hun grenzen liggen en wat absoluut niet kan. Door het grote taboe overleggen ze vaak niet met derden en is er dus geen controle. Zo kunnen de gestelde grenzen makkelijk overtreden worden.”
Het wordt bijgevolg moeilijk te achterhalen wanneer het om slagen en verwondingen gaat en wanneer om BDSM met wederzijdse toestemming. “Door het uit die grijze zone te halen wordt het meer bespreekbaar en is er meer controle.”
Ook zijn er zonder wettelijk kader gevaren in de prostitutiesector. “Daar bestaat helemaal geen controle. Je ziet soms aan de manier waarop prostituees zich promoten dat ze er niets van kennen. Dat kan ernstige gevolgen hebben. Kennis van het menselijke lichaam en weten waar je kan slaan, waar je naalden mag steken, welke materialen je kan gebruiken is noodzakelijk.”
Contracten
Het gebruik van juiste materialen, de juiste technieken, de juiste plaatsen op het lichaam en voornamelijk de toestemming en het vertrouwen in elkaar zijn essentieel, aldus Arrazola de Oñate. “Vaak maken BDSM’ers op voorhand een mondeling of schriftelijk contract op waarin de grenzen ook worden neergeschreven. Zo kan je achteraf nagaan of die grenzen werden overschreden en misbruik werd gemaakt van een machtspositie. De meeste clubs hebben een huiselijk reglement en sociale controle. Als je de regels overtreedt, vlieg je eruit.”
Het was niet makkelijk om het BDSM-milieu binnen te raken, geeft Arrazola de Oñate toe. “Ik begon mijn zoektocht in een openbaar SM-café waar mensen met een fetisj samen komen om hun ding te doen. Iedereen bleek er welkom om eens kennis te maken. Ik werd er meteen aangesproken en kreeg informatie of antwoord op mijn vragen.
“In dat café doen ze aan SM waar je bij zit, maar het wordt wat ingetoomd omdat iedereen er zomaar kan binnenlopen.” Toch was Arrazola de Oñate verrast. “Er lopen mensen volledig naakt rond zonder schaamte. Ik had verwacht dat het iets meer afgesloten zou zijn.”
“Sommigen beschouwen BDSM als een seksuele geaardheid. Het is aangeboren, je bent zo of je bent zo niet.” Maar daarover bestaat geen eensgezindheid. “Anderen menen dan weer dat je erin kan rollen. Ik deed enkele workshops mee, maar ondervond dat het toch niks voor mij is. Het is een mooie cultuur en het lijkt me zalig om zo’n relatie te hebben waarin je mekaar voor honderd procent vertrouwt. Die koppels kennen elkaar door en door, vanbinnen en vanbuiten.”
Vijfig Tinten
BDSM won aan bekendheid door de trilogie Vijftig Tinten Grijs. “Opeens werden massaal zweepjes en dergelijke gekocht, maar dat is erg gevaarlijk. Zo’n goedkoop plastic zweepje kan veel schade aanrichten, dat brandt direct in je huid als je daar te hard mee slaagt. Als je met een zweep wil slaan, zorg dan dat het leer is.”
Arrazola de Oñate las de boeken niet uit. “Ik werd er walgelijk van. De slechte jeugd van de dominante persoon wordt uitgespeeld als reden voor zijn gedrag. Zo duw je BDSM in een vakje, alsof dat alleen voorkomt als je een slechte jeugd hebt gehad of ziek bent in je hoofd.”
Tegelijk wijst ze er ook op dat de BDSM-praktijk wel realistisch werd voorgesteld. “Ze stellen een contract op, gebruiken de juiste materialen en de dominante Christian geeft zijn onderdanige regelmatig cadeautjes. Dat verzorgingsgehalte in de relatie zie je in het echt ook. De dominante persoon zal erop toezien dat de onderdanige persoon er steeds weer bovenop komt.”
Ondanks het succes van Vijftig Tinten Grijs rust er nog een groot taboe op BDSM. Bovendien is er nog veel onwetendheid. “Velen denken dat het parenclubs zijn waar iedereen met iedereen zit te vrijen, maar gaat het om koppels die met elkaar aan BDSM doen, waar anderen op staan te kijken. Bovendien gaat het vaak om gewone mensen en kan het je buur zijn. In vele gevallen gaat het om zakenmensen, rechters of dokters die in hun dagelijkse leven streng moeten zijn, veel stress hebben en veel onder controle moeten houden. Voor hen is BDSM een vorm van ontspanning en genieten ze ervan om de controle volledig uit handen te geven.”
© 2016 – StampMedia – Emily Van Campenhout
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey.be op 09/03/2016
