Met een verrassende opmars heeft Team Fouad Ahidar (TFA) zichzelf dit jaar op de Brusselse kaart gezet. Als uitgesproken stem voor Brusselaars met een migratieachtergrond heeft de partij drie zetels weten te bemachtigen in het Brussels Parlement, en dat zonder een gevestigde partijstructuur. Maar TFA blijft een buitenbeentje: geen enkele andere partij wil met hen samenwerken.
Ahidar is geen onbekende in Brussel. Zijn jarenlange betrokkenheid in de politiek en zijn sterke persoonlijkheid maken hem een herkenbare figuur voor veel Brusselaars. Maar hoe wist zijn partij zo snel door te breken in Brussel? Politicoloog Bram Wauters (UGent) wijst op twee belangrijke factoren. “De eerste reden is Fouad Ahidar zelf”, legt Wauters uit. “Hij is charismatisch, kent veel mensen in Brussel en heeft daardoor een breed netwerk dat hij kan mobiliseren. De tweede reden is dat de Vlaamse taalgroep in Brussel relatief klein is. Heel wat Franstaligen hebben op een Vlaamse partij gestemd, wat het succes van TFA meteen versterkte.”
Onervaren
Een veelgehoord punt van kritiek is dat de partij nog niet veel ervaring heeft, en dat had volgens Wauters een invloed op de onderhandelingen. “Veel Vlaamse partijen in Brussel zijn terughoudend omdat ze zich afvragen of TFA in staat is om bekwame ministers te leveren”, aldus de professor Politieke Wetenschappen. “Daarnaast wordt de partij kritisch bekeken vanwege hun aanpak rond de scheiding tussen kerk en staat, wat een gevoelig punt is bij veel Brusselse partijen.”
Met drie zetels in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement heeft TFA zichzelf stevig gepositioneerd, maar de vraag blijft: wat nu? Parlementslid Najima El Arbaoui gelooft voluit dat de oppositie niet het eindstation is. “We hebben al van verschillende politieke partijen gehoord dat we champignons zijn, want champignons groeien snel”, lacht ze.
Het kersverse parlementslid droomt van een partij die meer kan doen dan alleen kritiek leveren, maar ook verantwoordelijkheid neemt in de besluitvorming. “Persoonlijk heb ik maar een viertal maanden campagne gevoerd, waardoor ik niet iedereen heb kunnen bereiken die ik wou bereiken. Ik wil vooral jongeren overtuigen om op ons te stemmen, want wij willen als partij de jonge generatie meer kansen geven.”
De opmars van Team Fouad Ahidar gaat niet zonder slag of stoot. Sinds de verkiezingen hebben drie verkozenen in Stad Brussel aangekondigd dat ze uit de partij stappen en voortaan als onafhankelijke zullen zetelen
Wauters ziet echter beperkingen. “De partij heeft momenteel vooral aanhangers met een migratieachtergrond. Ze hebben ook geen monopolie op de belangen van die mensen”, zegt hij. Politici zoals Zuhal Demir (NV-A) of Meyrem Almaci (Groen) laten volgens hem zien dat er ook binnen andere partijen ruimte is voor vertegenwoordiging van deze groepen.
Frictie
Toch gaat de opmars van Team Fouad Ahidar niet zonder slag of stoot. Sinds de verkiezingen hebben drie verkozenen in Stad Brussel aangekondigd dat ze uit de partij stappen en voortaan als onafhankelijke zullen zetelen. Dat legt niet alleen druk op de interne cohesie van de partij, maar stelt ook vragen over het leiderschap binnen TFA. De drie leden zouden “na maanden van spanningen en communicatieproblemen binnen de partij, in het bijzonder met de lijsttrekker in Brussel-Stad”, opgestapt zijn.
Wauters ziet de interne spanningen als een logisch gevolg van een snelle opmars. “Veel mensen sluiten zich aan vanwege de aantrekkingskracht van een kopstuk als Ahidar. Maar naarmate plannen concreter worden, ontstaan er vaak meningsverschillen. Dat is iets wat we vaker zien bij nieuwe partijen die plotseling populair worden.”
El Arbaoui ziet een andere oorzaak voor de leegloop. “De drie leden in kwestie zijn beïnvloed door een andere politieke partij om ons te verzwakken. Als je niet honderd procent overtuigd bent van Team Fouad Ahidar, is het beter dat je vertrekt”, stelt ze.
Toekomst
Het parlementslid dat een eigen informaticabedrijf heeft kijkt liever vooruit. Ze wijst op de successen die TFA al heeft geboekt en ziet de groei van de partij als een bewijs van hun relevantie. “We zijn nog niet eens een jaar bezig en we hebben al een mooie score behaald in Brussel. Over vier en een half jaar gaan de mensen zien dat wij de grootste Nederlandstalige partij zullen zijn. Dan is het aan ons om te beslissen met wie we werken. We wachten geduldig af.”
