Deelnemers aan het congres ‘Work in progress’ in Antwerpen lieten op 26 oktober hun licht schijnen over de urban arts. Onderwijs blijkt het grootste struikelpunt te zijn naar erkenning van urban arts als volwaardige kunstvorm.
Terwijl er veel vraag is naar deze kunstvorm en het op televisie scoort, kan je niet zeggen dat het onderwijs in België ervoor warmloopt. Jonge en getalenteerde mensen, vaak ook van buitenlandse origine, kunnen hun energie en creativiteit kwijt in urban arts. Velen willen later van deze kunstvorm hun beroep maken. Laat net daar het schoentje knellen, aangezien er geen specifieke opleiding bestaat die zich op urban arts toelegt. Als er al een opleiding in de buurt komt, richt ze zich vaak specifiek op de arbeidsmarkt. Op die manier duwt het jongeren in een bepaalde richting die ze niet per se uit willen.
Geen voorzieningen
Wie een kunstopleiding wil volgen, komt dezer dagen bijvoorbeeld op het conservatorium terecht. Voor wie zich wil bekwamen in de urban arts ligt dat enigszins anders. Hoewel het populair is bij jongeren over de hele wereld, (b)lijkt er hier bij ons weinig toekomst in te zitten. Veelal kiezen artistieke, jonge mensen dan toch voor een traditionele opleiding zoals die worden aangeboden aan de studio Herman Teirlinck. Deze opleiding werkt uitstekend als je een klassieke opleiding beoogt. Toch voelt een deel van de jongeren er zich niet goed in hun vel, hoewel ze de opleiding met succes doorlopen. Nog steeds wordt er in België veel belang gehecht aan het diploma en de platgetrapte paden van de traditionele opleidingen.
Het Nederlandse voorbeeld
Nederland is op het vlak van de kunsten ons toch vaak een stapje voor. In Nederland bieden de secundaire scholen nog een extra zevende jaar aan, zodat leerlingen al een voorproefje krijgen. Als de jongere dan echt geïnteresseerd is in de opleiding, kan hij of zij overwegen om in de kunsten verder te gaan. Ook op het vlak van aanwerving van artiesten werkt Nederland anders. In Nederland worden mensen gecast, zo wordt nadruk op de prestatie gelegd en minder op het diploma.
Ook in eigen boezem kijken
Soms vraagt het een inspanning om de zaken ten goede te veranderen, het debat toont ook aan dat de jongeren zelf deel moeten uitmaken van de verandering en initiatief moeten nemen. Net als in elk beroep wint diegene, die het meeste toewijding in zijn vak legt, diploma of niet.
© 2011 – StampMedia – Hannes Van Peer
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 15/11/2011
