‘Hoe het Las Vegas-syndroom ons allemaal verteert’ wenkte mijn aandacht vrijwel direct toen ik op De Morgen Online aan het rondneuzen was deze week. Amerikaans onderzoek heeft blijkbaar uitgewezen dat we wel willen minderen met e-mailen, Whatsapp’en en Facebook’en, maar dat we het in praktijk zelden durven.
We hebben te veel schrik om iets te missen. Stel je voor dat je een foto niet gezien hebt? Of een belangrijke mail niet binnen de drie uur beantwoordt. Het zal je maar overkomen. Ze hebben die angst ook een naam gegeven: het Las Vegas-syndroom. De vergelijking is niet ver te zoeken: we zijn zoals gokkers in Las Vegas. We blijven spelen op de ‘gokmachines’ in de hoop een leuke sms, e-mail of Whatsapp te ontvangen of om toch enkele likes op Facebook of Instagram te verzamelen.
Digitale detox
Gevolg? We worden verslaafd. En zo geschiedde dus ook bij mij. Ik lijd aan het Las Vegas-syndroom. Mijn vastenperiode is mijn digitale detox, want dat is het advies om het Las Vegas-syndroom te temperen. Als ik echt van deze ‘ziekte’ af wil, moet ik eigenlijk all the way gaan. Het is dus maar een gedeeltelijke detox. Beter dan niets, hé.
Of ik mij nu al minder ‘ziek’ voel, dat is een andere zaak. Ik heb nog steeds de drang om alle sociale media te checken en ik mis het Whatsapp’en echt wel. Maar dat is niet om dat ik bang ben iets te missen, hoor. Ik vind die dingen gewoon prettig om te checken en te lezen. Een bezigheid als een andere, toch?
Kerngezond
Och ja, ‘het Las Vegas-syndroom’, ik begrijp waar ze naartoe willen met zo’n term. ‘We zijn te veel bezig met onze smartphones tegenwoordig’ en alle discussies omtrent internet en sociale media nog eens doen oplaaien. Het is altijd wel iets, hé. Ik maak me er alleszins geen zorgen over. Of ik nu wel of niet lijd aan een dergelijk syndroom, ik voel mij nog steeds ‘kerngezond’ ;-).
© 2014 – StampMedia – Nathalie Schlenker
