One week down, five to go. Tijd voor een korte zelfreflectie.
Ik ben nog steeds niet diep ongelukkig, dus dat is een goed teken. Ik begin het stilletjes aan gewoon te worden dat ik mij niet meer kan bezighouden met mijn gsm. Dode momenten vul ik met een boek, krant of filmpje. Dik oké, dus.
Maar in sommige situaties vind ik het erg vervelend om geen internet-on-the-road te hebben. Een leuk muzieknummer horen en het niet kunnen Shazam’en. Tijdens verhitte discussies niet mogen opzoeken wie wel of niet gelijk heeft. Het nieuws niet elk halfuur kunnen checken. Niet Whatsapp’en. En zo nog tientallen dingen…
Ik mis mijn iPhone mét internet wel. Niet zo hard dat ik mij ellendig voel of aan opgeven denk, maar toch een beetje. En als anderen met hun smartphone bezig zijn, dan betrap ik mezelf stiekem glurend op hun scherm. Ik probeer het te vermijden maar het is soms sterker dan mezelf.
Nog maar vijf weken. Een dikke maand. Ik neem me voor om mij volledig te storten op mijn thesis en schoolwerk als afleiding. Dan hebben de vasten helemaal een positieve invloed op mij. Hoera voor de vasten!
Doei!
© 2014 – StampMedia – Nathalie Schlenker
