Beste meneer Antonissen,
Ik schrijf u omdat ik net de weekendkrant van 12 september heb gelezen en met iets zit. De front en de eerste drie pagina’s van Het Laatste Nieuws zijn namelijk gevuld met nieuws over de naaktbeelden van drie BV’s die we ondertussen allemaal hebben gezien. Ja, erg voor die mannen. Zeker voor hun familie en partners. Maar we moeten ook niet doen alsof we allemaal nog nooit een piemel hebben gezien.
Ik bladerde verder en op pagina 17 (17!!! zelfs na de pvda en hun miljonairsfietspaden en na ‘de grote omwenteling’ van Linde Merckpoel) zag ik onderstaande foto en sprongen de tranen me in de ogen. Een jong kind dat ligt te slapen op straat met zijn hoofd leunend op de stoeprand. Op pagina 17. Ik ben sprakeloos. Ik ben al een kwartier de krant aan het lezen, en dan pas zie ik dit wereldnieuwswaardig beeld, dat volgens mij zo pakkend is dat het mensen wel eens echt zou kunnen wakker schudden. Dat heeft het in ieder geval met mij gedaan.
Waar liggen onze prioriteiten eigenlijk?
Voordat ik de foto van het kindje had gezien, had ik online al verschillende stukken over de brand in het vluchtelingenkamp op Lesbos zien verschijnen en ook ik heb slechts vluchtig die stukken gelezen. Want zo gaat het nu eenmaal. Je leest iets triestig maar het zal jou niet raken, jouw dag gaat gewoon verder. Je kan niet zomaar een vliegtuig nemen naar Griekenland om daar alle problemen snel even op te lossen.
Wat is mijn punt nu? Ik weet het eerlijk gezegd zelf niet. Ik ben in juni afgestudeerd en heb nu een bachelor journalistiek. Ik heb veel geleerd tijdens mijn opleiding zoals dat journalisten geen activisten zijn. Maar dat zouden ze volgens mij juist wel iets meer mogen zijn. Als journalist bepaal je mee waar mensen over nadenken, wat hen bezighoudt, wat de gesprekken zullen zijn aan tafel. Dat geldt zeker voor een krant zoals HLN met een enorm bereik. Ik vind dat een grote verantwoordelijkheid. En afgelopen weekend heeft HLN als het van mij afhangt gefaald. De helft van de Vlamingen heeft het waarschijnlijk uitgebreid gehad over de lul van Sean ‘D Hondt. Hoeveel mensen zouden het gehad hebben over die verschrikkelijke brand die mensenlevens in gevaar brengt? Of over de foto van dat kindje?
Ik neem mezelf ook kwalijk dat ik blogs, opiniestukken en artikels heb gelezen over een paar stomme naaktfoto’s. In plaats daarvan had ik me ook verder kunnen informeren over de situatie op Lesbos en kunnen uitzoeken wat we van hieruit kunnen doen om de mensen daar te helpen. Maar ik neem jullie ook iets kwalijk: dat jullie een pakkend beeld dat ook wereldnieuws kan zijn op pagina 17 in jullie krant plaatsen, en tegelijkertijd de drie koppen van de mensen die pleiten voor meer privacy, lekker hypocriet nog maar eens op pagina 1 zetten.
Met vriendelijke groeten,
Laurence Verhees
