Terwijl het debat over het 'uitschot' in Brussel evolueerde van een veiligheidsprobleem naar een communautair probleem, vond in de Brusselse Flagey een debat plaats over 'Identiteitsconstructie bij jongeren in Brussel'.
De aanleiding van dit panelgesprek was de publicatie van het boek 'Identiteit en interculturaliteit'. Bleri Lleshi, Nadia Fadil, Willem Schinkel en Bruno De Lille voerden een interessante discussie die ook de gemoederen in het publiek niet onberoerd lieten.
Het veiligheidsdiscours...
Vorige week barstte de discussie los over de noodzaak van een eenmaking van de Brusselse politiezone. In Antwerpen pakte Filip Dewinter ondertussen uit met gelekte criminaliteitscijfers. Na twee jaren van daling stijgt het totale aantal misdrijven in Antwerpen met negen procent. De Vlaams Belang-topman koppelde de veiligheidsproblematiek rechtstreeks aan het integratievraagstuk. “Meer immigratie is meer criminaliteit. Dit komt door de massale toevloed van buitenlanders, die criminaliteit met de moedermelk hebben meegekregen.”
...versus het interculturele vraagstuk
Of Dewinter het daarmee bij het rechte eind heeft is zeer de vraag. Willem Schinkel stelde dat identiteit als invalshoek voor een discussie over interculturaliteit erg problematisch is. “Identiteit is een manier om de fundamentele discussie te ontwijken. Je doet dan immers aan branding. Iedereen moet zich identificeren en zich bijgevolg invoegen.” Nadia Fadil volgde hem daar in. Voor haar is de multiculturele samenstelling van de bevolking niet de verklarende factor voor de grote problemen die Brussel kent. “Alle studies wijzen naar de socio-economische samenstelling van de bevolking als verklaring, eerder dan de culturele achtergrond.”
De cijfers over de socio-economische achtergrond van de Brusselse jeugd liegen er niet om. "In Brussel vormen jongeren de grootste bevolkingsgroep. 32 procent van de jongeren in Brussel leeft in huishoudens zonder arbeidsinkomen. De jongerenwerkloosheid ligt boven de 35 procent en in de armste wijken loopt ze op tot 50 procent. 30 procent van de Brusselse bevolking leeft onder de armoedegrens." (Corijn & Vloeberghs)
Brussel: communautaire breuklijn
Een andere belangrijke vaststelling; de sociaal-culturele context van Brussel botst met haar bestuurlijke architectuur. 60 % van de bevolking is van allochtone origine, en de overgrote meerderheid van de jongeren groeit op in meertalige gezinnen. De instellingen daarentegen zijn gebaseerd op het idee dat er in Brussel twee gemeenschappen wonen: een Nederlandstalige en een Franstalige. Het onderwijs blijkt één van die bevoegdheidsdomeinen te zijn die daardoor slecht is aangepast aan de sociale realiteit.
Geïnteresseerd? Op 10 en 24 februari en 3 maart wordt dieper ingegaan op het thema Identiteit en Interculturaliteit: www.vub.ac.be/UPV
© 2010 – StampMedia – Femmy Thewissen
Dit artikel werd gepubliceerd door EZPress op 10/02/2010
Dit artikel werd geciteerd door MO* - online op 10/02/2010
